Efteling na sluitingstijd

18.

'Kleine Boodschap? Wat doe jij hier?' riepen ze tegelijk. 'Ik heb me als enige Sprookjesbosbewoner kunnen redden van Het Kwaad. En omdat ik vrij klein ben, heeft die groene walm mij niet hierheen zien komen om jullie, kort en bondig, een hart onder de riem te steken.' 'Dat is ontzettend lief van je, maar is het niet beter om naar de ondergrondse schuilruimte te gaan?' zei Ronnie. Rosa keek vreemd op. 'Ondergrondse schuilruimte? En dat vertel je me nu pas?'
'Ja sorry, i-,'
'Iedereen moet daar zo snel mogelijk naartoe!'
'Maar dat gaat opvallen. We willen niet dat Het Kwaad de geheime plek vindt.'

Rosa knikte begrijpelijk. Plots voelden ze dat hun treintjes wegreden. 'Succes!' riep Kleine Boodschap en hij ging er vlug weer vandoor. Toen ze op de lifthill waren, riep Rosa nadrukkelijk 'Niet achterom kijken! Kijk voor je en geniet van de rit!' Ze maakten een bocht en reden toen met volle vaart naar beneden. 'Ik ga winnen!' krijste Rosa. 'Nee ik!' antwoordde Ronnie. In hun enthousiasme viel hen niet eens op dat de lifthill waar ze tussendoor raasden, al verdwenen was. Maar goed ook. Eenmaal bij de finish aangekomen, had Ronnie gewonnen. 'Haha gewonnen!' juichte hij. In het inrangeerstation viel Rosa's oog meteen op een rode fonkeling boven de Vuurtrein. 'De edelsteen!' slaakte ze, en Ronnie greep het twinkelende rode ding van het koord waar het aan hing. 'We did it!' riep Ronnie en hij gaf haar een high five in de lucht. Toen ze het station inreden en bij Ronnie de vaandels omlaag kwamen, zagen ze pas dat alles weer intact was. 'Super! Nu snel door naar het volgende rijk!' riep ze toen ze uitstapten. 'Jup! Op naar Anderrijk!' riep Ronnie.

Toen ze het rijk betraden, zagen ze rechts van zich, op het Witte Walvisplein, Matroos Gijs, Inca Gijs en Oompje Gijs praten. 'Wat is er?' vroeg Ronnie. 'N-n-nichts!' antwoordde Oompje Gijs nerveus. 'No hay problemas,' zei Inca Gijs nog zenuwachtiger. Matroos Gijs zuchtte, 'Moet ik nu echt weer de recht-door-zee Hollander uit gaan hangen? Prima!', 'Het gerucht gaat dat Het Kwaad in het Spookslot ontstaan is en heel Anderrijk wil nu weten hoe de vork in de steel zit.' '¿Qué?' 'Eine Gabel in einem Stiel?' 'Stil nu maar, jullie 2!', hij keerde zich tot Rosa en Ronnie, 'Ga maar gauw naar Meester Lämpel toe. Hij weet wat jullie te doen staat.'

Toen ze aan kwamen gelopen bij het gezellige Duitse dorpje, grapte Ronnie 'Eigenlijk zou Het Kwaad die groene loods daarachter van mij wel weg mogen halen. Dan kunnen ze daar eens een fatsoenlijk gebouw voor terugzetten'. Rosa keek hem eerst serieus aan, maar kon er daarna toch wel om lachen.

Meester Lämpel zag Rosa en Ronnie al aankomen. 'Ah, schön dat jullie hier eindelijk sein. Kom maar gauw, dan vertel ik wat jullie machen müssen.,' Hij liep met Rosa en Ronnie het Max & Moritz Plein op. 'Omdat wij hier in Anderreich geen overkoepelend thema haben, is de missie ook vrij schwier- oooh!' hij struikelde over een bananenschil. 'Die 2 bengels van Schmetterling kunnen ook nooit iemand met rust lassen!' en hij balde zijn vuist richting de koekoeksklokkenwerkplaats. Daar stonden Max en Moritz giechelend toe te kijken op het dak. 'Neem die 2 belhamels maar mit, die missie is zo schwierig, dat zal ze lernen,' zei hij, wrijvend over zijn bezeerde billen. Ronnie bedacht een goed plan om de 2 broertjes mee te krijgen, en zette zijn handen aan zijn mond. 'Max! Moritz! Gratis scheetkussens!' riep hij. Binnen no-time stonden Max en Moritz beneden. 'Dat hadden jullie gedacht. Jullie sollen helfen de Efteling te redden. Ik zal jullie erzählen hoe Anderreich gered worden kan...'