19.

35 0 0
                                    

'In elke attractie in Anderreich ligt een Schlüssel verborgen. Ga eerst langs Fata Morgana, dan terug naar hier, dan de Piraña, Fabula en zum Schluss gaan jullie naar het Spookslot. Als jullie alle 4 de Schlüssels dan in de mysterieuze deur tun, is de missie volbracht!' zo legde Meester Lämpel uit.
'Mysterieuze deur?' vroeg Ronnie. 'Ja, ja, je komt er snel genoeg achter welche deur ich bedoel.'
'Nou, kom op dan!' riep Rosa en ze wenkte naar Max, Moritz en Ronnie, 'Geen tijd te verliezen!'
Met zijn vieren renden ze de verboden stad in. 'Ik ben eigenlijk nog nooit hier gewesen. Jij ook niet, toch Moritz?' vroeg Max al hijgend. 'Nein, nog nooit! Alles ziet er zo eng aus!'
Ze stapten in een bootje en voeren al gauw naar de Armenwijk. 'Waar is iedereen?' vroeg Rosa zich af. Het was doodstil. Aangekomen op de markt, zagen ze nog maar 1 iemand zitten, namelijk het jongetje met de urn om zijn hoofd. 'Help! Ik zit hier al zo lang in vast en niemand helpt mij!' riep hij angstig. De 4 keken elkaar aan. 'Stop de boot maar. Wij redden hem wel!' zei Rosa.
'Huh, wie is daar?'
'Wij komen je redden!'
'Uit deze urn?'
'Nee, uit Fata Morgana. Er dreigt gevaar. Iedereen is gevlucht!'
'Oh, vandaar dat niemand mij hielp.' Max en Moritz stapten uit en begeleidden het jongetje naar de boot. 'Zo'n urn over je hoofd ziet er eigenijk best witzig aus, Max. Dat moeten wij ook einmal proberen bij Mutti!'. Max giechelde.
Nadat ze geen enkel teken van leven meer hadden gezien, in de stad, kwamen ze aan bij het Voorportaal. Daar zat de buikdanseres in haar eentje. 'Ah, wat fijn om mensen te zien. Waar is iedereen toch heen?' snikte ze. 'Geen idee, maar ik weet wel dat ze op de vlucht zijn voor Het Kwaad.'
Toen ze de bocht om voeren, keek iedereen bang om zich heen. In de Gevangenis heerste altijd een lugubere sfeer. 'Hallo! Hier! Ik heb de sleutel die jullie zoeken!' De "verdrinkende" man, die gewoon aan het watertrappelen was, reikte een blauwe sleutel naar de boot. De buikdanseres nam de sleutel aan en reikte de man haar hand. 'Kom, gauw weg hier! Het is niet veilig.' Ze gaf de sleutel aan Ronnie en daarna stapte ook de man in de boot.
Toen ze in de Troonzaal aankwamen, schrok iedereen enorm. 'W-w... Waarom is iedereen hier?' slaakte Rosa. 'Jullie mogen de stad niet in of uit, dat weten jullie dondersgoed!' hoorden ze een stem bulderen. 'Oh natuurlijk,' zuchtte het jongetje met de urn, 'Niemand mag de verboden stad in of uit. Anders vernietigt Djinn alles!' Met paniek in hun ogen keken ze elkaar aan. Maar Ronnie stond op en begon te praten.
'Beste Djinn, we weten dat Fata Morgana van jou is en niemand er in of uit kan, maar dit is een noodgeval! Als we er niet uit kunnen, gaan we allemaal dood!' 'Hè? Hoezo?' riep Djinn uit. 'Als we hier blijven, komt Het Kwaad eraan en wordt iedereen door hem opgeslokt.' 'Het Kwaad?' Djinn wist duidelijk nergens vanaf, 'Had dat dan meteen gezegd!' hij wenkte met zijn arm dat iedereen onder zijn benen door mocht. Alle bootjes werden naar de Troonzaal gebracht en zo werden alle bewoners van Fata Morgana samen met Rosa, Ronnie, Max en Moritz naar buiten vervoerd.
'Snel, verstop jullie ergens!' riep Rosa terwijl ze allemaal samen naar het Fata Morgana Plein liepen.
'Ja, kom. Onderin de schoorsteen van Bäckerei Krümel zit een luik naar ons ondergrondse gangenstelsel!' riep de Kalief. Alle bewoners van de verboden stad klommen in het luik onderaan de schoorsteen. Dus er waren meer ingangen? Daar wisten Rosa en Ronnie niks vanaf.

Snel liepen ze door naar de koekoeksklokkenwerkplaats van Frau Schmetterling. 'Nou Max en Moritz, jullie weten vast wel waar dat sleuteltje is.' vroeg Rosa. De twee keken elkaar aan. 'Keine Ahnung!' zeiden ze in koor. Met 4 tegelijk zochten ze de hele attractie af. De treinen, alle klokken, de wachtrij. Ze liepen zelfs even door het landschap om alles te checken. 'Niks!' riepen ze overstuur. Toen ze daarna weer het plein op liepen, zag Moritz in zijn ooghoek iets fonkelen. 'Jongens! De Schlüssel zit in de oven van Frau Bolte!' Maar ja, daar konden ze maar op 1 manier bij. 'Nou, Moritz heeft de sleutel al gevonden en Ronnie en ik kunnen niet goed hengelen. Dus Max... Dat dak op!' Ietwat onhandig klom hij het dak op en greep hij zijn hengel. Beneden gaf de rest hem instructies. 'Links! Links! Nee, dat is reeechts!' Het verliep in het begin even stroef, maar al snel 'Ja! En nu omhoog takelen!' Dat lukte en Max klauterde weer van het dak af en gaf de sleutel aan Ronnie. 'Nou, jullie hebben goed geholpen. Ga maar gauw naar de ondergrondse ruimte,' zei Ronnie, 'Wij redden ons wel!'
Terwijl de 2 bengels al zwaaiend naar de bakkerij renden, gingen Rosa en Ronnie richting de Piraña.

Efteling na sluitingstijdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu