From rich to poor

Hoofdstuk 20 - Ik kan het niet

Nadat ik gister terug kwam van Hunter ben ik meteen naar mijn kamer gegaan. Zou hij me echt doden, als ik maar een woord over hem zou laten vertellen bij de politie dacht ik de hele avond. Ik heb er mee tot 3 uur in bed gelegen. Uiteindelijk was ik helemaal kapot, en viel ik in slaap. Vanmorgen toen ik wakker werd was ik dood op. Maar nog steeds zit ik met die vraag in me hoofd. Maar waarschijnlijk zal hij me ook al iets aan doen. Als ik iets tegen William zou zeggen. Misschien zou ik dat eigenlijk wel moeten doen, dit is gewoon te erg. Hij heeft mensen laten comazuipen. Hun drugs gevoerd, of in iedergeval daar ga ik van uit. En hoe zouden ze erachter komen dat William het weet. Of ja dan kan ik het net zo goed tegen de politie zeggen. Hun zullen er dan wel voor zorgen dat hij me niks aan kan doen.

Ik neem met trillende handen mijn gsm en tik het nummer van de lokale politie.

''Hallo met het politiebureau. Waar kan ik u mee helpen.'' zegt een vrolijke stem door de telefoon heen. ''Met.....uhm, nee ik kan dat niet.'' snel leg ik af, en gooi hem op bed. Oh wat ben ik stom. Hij zal er toch achter komen. Hij, hij er zijn gewoon geen woorden voor.

Oeps ik moet gaan werken. Snel trek ik een sprintje en ren de kamer uit. Ik druk een stuk of 13 keer op de liftknop, en wacht ongeduldig tot de liftdeuren openschuiven.

*ping*

Yes snel wring ik me tussen de half open deuren in, en druk op de knop '-1'.

Als ik onder kom loop ik meteen door naar de kleedkamer. Ik spring in me uniform, en hoor dat de klok 9 uur slaat. Gelukkig optijd, maar dan wel geen ontbijt. Waneer ik de kleedkamers verlaat zie ik dat de begeleidster al bezig is met roosters uitdelen. Stiekem sluip ik achter een paar mensen door, en ga dan naast Lizzy staan. ''Hey.'' fluister ik. ''Enne.'' zegt ze ''Te laat ?''. ''Shhh.'' zeg ik terwijl ik me vinger voor me mond houd. Ze gniffelt even en neemt dan haar rooster aan. Tegelijkertijd krijg ik ook ene en bekijk mijne. Yes met Lizzy. Ik geef haar een high-five en ga met haar een poetskar halen.

''En hoe was het bij Hunter eigenlijk.'' vraagt ze terwijl ze over een van de planken veegt. ''Uhm het gaat wel.''. ''Hoezo het gaat wel.'' antwoord ze ''Vertel.''. ''Hatelijke kant.'' kuch ik onhoorbaar ''Hatelijke kant.''. ''Wat zei je ?'' vraagt ze dan terwijl ze zich omdraait. ''Oh.'' zeg ik dan snel ''Niks hoor gewoon je weet wel hoesten.''. "Ah oké dan, maar vertel nu hoe was het nu bij Hunter ?".''Gewoon uhm ruzie ongeveer. Te lange uitleg.'' antwoord ik dan terug. ''Ah kom op. We hebben toch tot vanavond dus. Wat is ernu precies gebeurd ?'' dringt ze dan aan. ''Oké ik zal het vertellen.''

Nadat ik alles heb uitgelegt is het al donker. Ik heb haar eigenlijk niet alles verteld. Want dan zou ze haar mond voorbij praten, en zou Hunter er achter komen. Ik heb er gewoon een ander verhaaltje ombij verzonnen, en zo geloofde het helemaal dus.Ik loop nu richting mijn kamer. Mijn dienst zit eindelijk op. Waneer ik de deur open neem ik een pyjama en ondergoed uit de kast, en loop door na de badkamer om een douche te nemen. Dat had ik nu echt nodig.

Als ik uit de douche stap trek ik mijn pyjama en ondergoed aan en ga in bed liggen, en zal in een diepe slaap.

''Mevrouw Rutherford.'' hoor ik dan plots. ''Nee.'' mommpel ik ''Ik wil slapen.''. ''Mevrouw dit is belangrijk.''. Meen je dat het is uhm even kijken 3 uur s'nachts. Met tegen zin klim ik me bed dan maar uit, en maak de deur open. Ah gewelig het is Claude. ''Mag ik even iets mededelen ?'' vraag ik. Hij knikt zachtjes en wacht. ''Nou u weet toch dat ik een mens ben ?'' alweer knikt hij. ''Nou mensen hebben nachtrust nodig. Omdat ze moeten werken, en zo kan ik die niet krijgen.''. ''Maar mevrouw. U moet even meekomen.''. ''Oké dan.''. Samen lopen we door de gangen.

Uiteindelijk komen we aan bij een onbekend gedeelt. Het is volgens mij de woonkamer van het kasteel. Er is een grote openhaard, en 3 karmijn rode sofa's met een houten salon tafel. Op de linkse sofa zit William. ''Serieus William het is drie uur s'nachts. Ik heb morgen dienst, en jij denkt even leuk te zijn om mij uit bed te halen.'' zeg ik droog. ''Nou.'' begint hij ''De politie belde mij ?''. Waar heeft hij het nu weer. Wat heb ik nu weer gedaan. ''Dus ? Wat heb ik dan gedaan.''. Hij langt even ''Je hebt niks gedaan.''. Ik heb niks gedaan en toch uit bed komen. ''Als ik niks gedaan heb waarom sta ik dan hier.'' zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol. ''Je hebt de politie gebeld, maar daarna ook weer opgehangen.''. ''Dus wat is daar erg aan. Ik heb toch niemand vermoord.''. Wow eigenlijk ben ik best wel gemeen. ''Nee, maar hun dachten dat er iets aan de hand was, en ik nu ook.''.''Waarom ben jij bezorgd om mij ?'' vraag ik dan. ''Omdat ik om je geef.''. Hij geeft om mij ? ''Als vriend hé .'' zegt hij dan nog snel. ''Maar oke wat is er dan aan de hand.''.Hij gebaart eerst Cloude weg en begint te praten. ''Volgens mij heeft het met Hunter te maken.''. Hij heeft toch niets in de gaten. DIt kan niet ik heb tegen niemand iets gezegd. ''Hoezo denk je dat.''. ''Nou Lizzy vertelde me vanmiddagdat je heel raar deed over toen we naar Hunter gingen, en er stond iemand voor de deur voor je met een boodschap.'' vetrelt hij ''Hij zei; Dit is je laatste waarschuwing.''. Wat hoe huh. ''Wie was het ?'' roep ik meteen uit paniek.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

OMG BEDANKT VOOR DE 1,1K LEZERS DIT HAD IK ECHT NOOIT VERWACHT DUS DRM VANDAAG 2 HOOFDSTUKKEN. JULLIE KUNNEN JE ECHT NI VOORSTELLEN HOE BLIJ KK BEN. EN NOGMAALS DANKJEWEL XX