-13-

1.4K 81 61
                                    

Oy verirseniz sevinirim ;) iyi okumalar...

/ 3 ay sonra /

Kış yeni bitmişti. Bu sene hiç dışarı çıkıp  kara dokunamamıştım. Sadece bir kere dokundum. Ama içerde. Taehyung üyelerle birlikte yaptıkları bir kavanoz getirmişti. Büyük bir kavanoz. Kavanozun içine kar koymuşlardı ve kapağını güzel bir kurdele ile bağlayıp kavanozun dışını da renkli kalemlerle süslemişlerdi. Kısa kısa mesajlar yazmışlardı. Bu hediyeleri çok hoşuma gitse de o kar da erimişti. Kavanoz ve içindeki kar suyu ile bu güne kadar baş ucumda beklemişti.

Bir iki gün önce menajer bir kuaför getirmişti. Saçlarım düzensiz kesildiği için kuaför düzeltince yine biraz kısalmıştı. Derin bir iç çektim. Bu 3 buçuk ay benim için çok zor geçmişti. Hâlâ ağrılarım vardı. Her hafta sık sık rehabilitasyon aldım. Dışarıya çıkmaya hazır mıydım bilemiyorum. Korkuyordum. Şirket de zaten her şeyi açıklamıştı. Menajer öyle söylemişti.

Korkumdan hiç internete girip kim ne diyor diye de bakmamıştım. Gerçek ismim , nereli olduğum , daha da önemlisi kim olduğum... herşey. Artık işler daha zora giriyordu. Ülkeme dönmeliydim. Çocuklar da benim yüzümden zarar görüyordu zaten. En iyisi gitmekti.

Kenarda duran ceketimi de giyip aynada kendime baktım. Çok ta kötü görünmüyordum. Kar kavanozumu kucağıma aldım.

Menajer - hazırsan gidelim.

Menajere kafamı sallayıp onunla beraber yürümeye başladım. Dedemler bir hafta kadar önce hazırlık yapmaları gerektiğini söyleyip eve gitmişti. Onlara benim evimde kalmayı teklif etsem de kabul etmeyip benim onlarla gitmem gerektiğini söylemişlerdi.

Yürürken bazen gerçekten zorlanıyordum. Menajer sağolsun yavaş yavaş yürüyordu. Kenardan gelen bir görevli kucağımdaki kar kavanozunu aldı. Arabaya götürdüğünü görünce rahatladım. Kapının önüne gelmiştik. Yine birsürü kameraman falan vardı. Hafiften menajerin arkasına doğru kaydım. Kahretmesin korkuyordum.

Menajer önden gitmeye başlayınca ben de arkasından gitmeye başladım. Sakin kalmaya çalışıyordum. Araba yakındaydı. Bir an önce binmek istiyordum.

■■■■■■■■

Menajere yardımlarından dolayı teşekkür ettim. Onlarla konuşmalıydım. Onlara da zarar veriyordum.

Hoseok - yha yha yha ! Çilek.  Seni ne kadar özledik tahmin bile edemezsin.

+ ben de sizi çok özledim oppa.

Hoseok çok hafif bir şekilde bana sarılmıştı. Ben de ona sarıldım. Daha sonra da diğer üyelerle. Hepsi beni ne kadar özlediklerini ve ben yokken neler olduğunu anlatmaya çalışıyorlardı. Onlardan ayrılmak istemiyordum.

Namjoon - sen geliyorsun diye çay koydum. Seviyordun çayı değil mi ?

+ evet... severim

Göz pınarlarım dolmuş taşmıştı. Fark ettim de ben bu sıralar çok ağlıyordum.

+ sizinle konuşmak istediğim bir şey var.

Jin - yha ! Konuşarak kendini yomamalısın biraz dinlen sonra konuşuruz.

+ hayır. Gerçekten konuşmamız gereken şeyler var.

Hepsi dikkatini bana verince derin bir nefes çektim.

+ gitmem gerek. Dedem , benim eve dönmemi istiyor. Hem zaten size de epey zarar verdim. Ayrıca artık kimliğim de açıkta. Sizi daha fazla zora sokamam. Hem...

Gözlerimi kapattım. Az önce bir çırpıda söylemiştim ama zorlanıyordum.

+ hem ben artık dans falan da edemem. Sizin yanınızda durmak için bir bahanem kalmadı. Üzgünüm. Gerçekten üzgünüm. Sizden ayrılmak istemezdim. Böylesi daha iyi olacaktır.

Düzen BozanOn viuen les histories. Descobreix ara