Dabi Touya One Shots

0.08 ♚ Todoroki Akiho (Part 3)

Touya ilaçlarını aldı ve yatağına uzandı, kendini yorgun hissediyordu. En sevdiği günler birinin onu ziyaret ettiğiydi. Natsuo genelde çarşambaları, Akiho ise cumaları okul çıkışı gelirdi. Shouto'nun ise karışıktı, Touya onu bir aydır görmemişti. Fuyumi'nin günleri de karışık olurdu ama Touya mutluydu; özellikle Akiho'nun gelmesiyle. Natsuo'nun daha fazla gelmek istediğini biliyordu ama işi mani oluyordu, bu yüzden de Touya'nın buradan ayrılmasını istiyordu. On yıl sonunda Touya istikrarlı bir zihne kavuşsa da buradan ayrılmak istemiyordu. İlk zamanlar buradan ne kadar nefret etse de zamanla ona yuva olmuştu, Touya'nın evim diyebileceği tek yerdi. Touya Natsuo'nun onunla en azından iletişime geçmek için telefona sahip olmasını dilediğini biliyordu ama burada sadece mektuba izin veriliyordu ve bu Natsuo onu her hafta zaten ziyaret ettiğinden gereksizdi. Touya birine mektup yazsa bu Shouto olurdu, göremediği oydu.

Natsuo'nun isteğini onaylayacağını, diretmeyeceğini umsa da bu olmamıştı. Touya'nın dışarıda ne kadar kötü olduğunu ve yapamadığını en iyi bilen oyken Touya'ya en çok anlayışı o göstermeliydi. Touya tüm dünyadan soyutlanmışken çok mutluydu. Dışarı çıkması onu yeniden göreceği anlamına da geliyordu. Zaten ona çiçek bile gönderdiyse Touya'nın dışarı çıktığı an dibinde olurdu ama Touya hastanede olduğu sürece bu söz konusu bile değildi. Touya uyur, bazen kitap okur ve televizyon izlerdi. Günleri oldukça sıkıcı olabilirdi ama huzurluydu. Touya'ya ilk televizyon izni verildiğinde sonucu çok kötü olmuştu, o adamı niye vermek zorundaydıkiler! Touya onunla ilgili her şeyden kaçmaya çalışırken bu onu delirtmişti ve televizyonu kırmaya çalıştığı için üç ay uzak tutulmuştu. Kanal değiştirebilirdi ama onu bir kere bile görmesi sinirini hoplatıyordu.

Sonraki seferlerde ise sadece belgesel kanallarına bakmıştı ve bu hep böyle devam etmişti, bu kanallar için kahramanlar önemli değildi ama tek izlediği bu değildi. Son zamanlarda antika avcıları ve yemek programlarına dalmıştı, hatta Fuyumi'den ona tarif kitabi getirmesini de istemişti ama bu açıkça saçmalıktı çünkü Touya burada yemek yapamazdı. Zamanla Fuyumi'ye bazı yemekleri merak ettiğini söylemişti ve Fuyumi bir sonraki ziyarete onları getirmişti. Touya bunları yapmasını beklemediğinden şaşırsa da bu zamanla bir döngü haline girmişti. Touya başka ülkelerin mutfaklarını görüyor ve merak ediyordu, Fuyumi'nin de ilgisi olduğundan bu aralarında onlara özel bir ilişki yaratmıştı. Konuşmalar böyle başlıyor, ardından ise Fuyumi okuldaki çocuklardan yakınıyor ve neler yaptıklarını anlatıyordu. Touya ise gülüyordu.

Elbet her zaman odasında kalmıyordu, burada net kurallar vardı. Mesela sabahtan akşama kadar televizyon izleyemezdi ve bütün gün yatakta kalmasına da izin yoktu. Her gün bir saat dışarıda dururdu, bu Touya'ya fazla sıkıcı gelirdi ama neyse ki kitap almasına ses etmezlerdi. İlk on beş dakika rahat olsa da oyalanacak bir şeyi olmazsa açık hava devamında sıkıcı oluyordu. Eskiden bahçeye çıkmasına katiyen izin yoktu ve bu Touya'yı deli ederdi, her yeri yıkardı çünkü bahçeye çıktığı ilk seferler kaçmaya çalışmıştı ve bu olaydan sonra hastaneye ona karşı daha katı olmuştu. Touya ilk zamanlar iç çamaşırına kadar karıştıklarını hatırlıyordu, tamamen korkunçtu ve Touya bundan nefret ederdi ama şimdi gerekli olduğunun farkına varmıştı. Eskiden olsa odasına birinin yemek getirmesi kesinlikle yasaktı, hatta uzun süre kardeşlerini görmesi de yasaktı. Neyse ki o berbat günler geçmişti.

Touya o gün Natsuo'ya söz verdiği gibi ayrılmayı düşündü. Kafasında artı eksi listesi yapıp bir de Natsuo'nun gözünden bakmayı deneyecekti. Aslında Natsuo ile kalırsa her akşam kardeşini üç saat görebilirdi ve burada haftada sadece bir iki saat konuşabilecekleri düşününce bu baya fark yapıyordu ama birinin onu dışarı sosyal hayata katmaya çalışması ne kadar uzun sürerdi ki? Doktoru da sürekli sosyalleşmenin iyi olduğunu söylüyor ve tavsiye ediyordu, hemen olmasa da yavaş yavaş Touya'nın bunu yapabileceğini söylüyordu ama bu Touya'ya yorucu ve stresli geliyordu. Neden her şey aynı kalamıyordu? Touya huzurluydu, neden sosyalleşmesine gerek vardı ki? Dışarıda onu bekleyen hiçbir şey yoktu. O otuz iki yaşında son on yıldır klinikte kalan ve daha önce hiç çalışmamış biriydi. Dışarıda hiçbir şekilde yapamazdı. Touya bunu düşünmemeliydi bile.