Chapter 6

19 0 0
                                    

It's been a month since I last saw him in my dreams... It's been a month since I've dreamed of him. I don't know why but what all I can clarify now is that I remembered everything. His face on my dreams and all of my dreams with him. And it's pretty funny that in one look at his face, I remembered everything in just a blink of an eye.

All my life, I don't believe that dreams can come true. And many people say that, impossible things just happen in your dreams. But now, I think I'm living on it with the man right here that I only, or always saw in my dreams.

Now he's walking towards on my direction. My heart is pounding so fast but it immediately broke because of his move. He pass through me and didn't even look at me... like he doesn't know me at all! Well, how could he supposed to know me if I was the only one who knew him!... And in dreams only! How stupid Maddie!

And here I am, hoping that he knew me or remembers me... Even just my name? Please?

*kriiing!!! *kriiing!!! (bell ng school yan hindi sa ice cream! Pwe!)

The bell rang and it means that it's time for the next subject. Pero hanggang ngayon, nakatulala parin ako at nakatingin sa lugar kung saan ko sya nakita kanina. It was so close but I feel like I'm million miles away from him. It feels like our world set apart from that simple move. I know he doesn't do anything but it hurts more! Like he doesn't really care my presence, or worst... Doesn't really know me...

"Oy tol! Ano? Tutunganga ka nalang jan? Aba! Male-late na tayo!" Raizel said. Interrupting my daydreaming.

"Ah oo! S-sige, t-tara na" and then we started to walk.

Habang naglalakad sa hallway, napansin ko ang titig ng best friend ko sakin.

"Ayos ka lang ba?" he asked.

"Oo naman! Bakit naman hindi?" I even tried to laugh but, men! It sucks!

"Are you sure?"

"Mmm!" I nodded pero parang hindi sya kumbinsido. I smiled to assure him and thank God, it works!

This past few weeks like what I said, I haven't dreamed of him. I don't know why but it started when I've seen a man standing— or watching at me, in front of our house. Syempre na-miss ko rin sya kasi isang buwan din yun. Sinanay nya akong palagi syang napapanaginipan tapos bigla nalang syang mawawala? Sinanay nya akong kasama sya palagi pero iniwan nya nalang ako basta? Ano yon? Gi-nost nya ako... Sa panaginip? Tss. Ang drama ko.

Kaya nga ng makita ko sya kanina— ng personal! Parang gusto ko syang yakapin, lapitan... Pero hindi ko magawa! Gusto ko rin syang tanungin para kumpirmahin kung sya ba talaga ang lalaking nakikita at nakakausap sa panaginip ko. Gustong gusto kong gawin ang lahat ng yun pero hindi ko magawa! (Tapos gustong gusto ko den sya... Ay! Sorry, pasmado ^_^).

Marami akong gustong itanong sa kanya pero kanina lang, ni hindi sya tumingin sa gawi ko. Diretso lang ang tingin nya na parang wala syang pakialam sakin.

Nito ring mga nakaraang araw, madalas kong maramdaman na parang may sumusunod sa akin tuwing naglalakad ako sa labas. Kaya pinipili ko nalang na manatili sa loob ng bahay. Pero kahit ganun, pakiramdam ko parin na parang may nagmamasid sa akin. And of course, I am nervous because of that. At para maibsan ang takot, itinuon ko nalang ang pansin ko sa mga importanteng bagay katulad ng pag-aaral at pag-pi-paint. Hanggang sa nasanay nalang ako at nitong linggo naman, parang nawala na rin ang pangamba ko kasi wala na rin naman akong nararamdamang nagmamasid sakin. This week was peaceful and I'm happy because of that.

Pagpasok sa room, marami ng estudyante. At ang tanging available nalang na upuan ay yung tatlong nasa dulo. Dumiretso na kami doon ni Raizel at naupo, sa kaliwa ko sya at sa kanan ko naman yung bakanteng upuan.

Du hast das Ende der veröffentlichten Teile erreicht.

⏰ Letzte Aktualisierung: Jul 11, 2021 ⏰

Füge diese Geschichte zu deiner Bibliothek hinzu, um über neue Kapitel informiert zu werden!

The man I saw in my dreams Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt