" Jotaro Kujo , bunca zamandır seni seviyorum ve bunu söyleme cesaretini anca eşinden ayrıldığını duyduktan sonra söyleme cesaretini buldum.
Gerçekten acınasıyım değil mi?"
°°°
Güneşin önündeki bulutlar çekilmeye başlamış ve deniz durulmuştu.
Ama Jotaro şu an bunları fark edemeyecek kadar meşguldü.
Yanındaki adamın sözleri aklında dönüp duruyordu. Umutsuzca bu sözleri anlamdırmaya çalıştıysa da pek başarılı olduğu söylenemezdi...
Bütün bu duydukları gerçek olmazdı.
Yanlış mı anlamıştı?
" Tekrar söyler misin?"
Biraz önce ağlamakta olan adamın şu anda ıslak yüzü, en az saçı kadar kırmızıydı. Hızlı bir hamleyle banktan kalktı.
"Bunları söylemem hataydı. Söylediklerimi unut."
Neredeyse koşarak uzaklaşmaya başladı. Neyse ki Jotaro'nun uzanabileceği bir mesafedeydi. Onun daha fazla ilerlemesini önlemek için bileğinden tuttu.
" Jotaro kolumu bırak ,gitmem lazım."
"Hayır. Dediklerin hakkında konuşmalıyız."
" Dediklerimi unutmanı söyledim. Konuşacak bir şey yok."
"Kakyoin. Söylediklerini unutmayacağımı biliyorsun. O yüzden kaçmayı bırak."
Kısa boylu boylu olan ,artık bileğini kurtarma çabasını bırakmıştı.
Karşısındaki adama baktı. Şaşkın bir ifadesi vardı. Yüzüne daha da dikkatli baktı. Kızgın olup olmadığını anlamaya çalışıyordu. Ama karşısındaki adamın görüntüsü git gide daha da bulanıklaştı.
Yanaklarından süzülen yaşların ıslaklığını hissedebiliyordu. Ama durdurmak için herhangi bir çaba göstermedi. Sanki onların akması gerekiyormuş gibi...
Artık yanından esen soğuk rüzgarı hissetmiyordu. Çünkü ona sarılan adamın boyu rüzgarı kesiyordu.
Kakyoin ,Jotaro'nun ona git gide daha da sıkı sarıldığını biliyordu. Sanki onu içine gömdükçe ağlayışının durmasını istermiş gibi...
Pek etkili olduğu söylenemezdi.
Yoldan geçenler onlara garip bakışlar atıyorlardı. Ama bu ikisinin de umrunda değildi. Yaklaşık beş dakika daha öyle kaldılar.
Kakyoin , sonunda düşüncelerini toplayabilmişti. Gözyaşları da artık durmuştu. Jotaro'yu yavaşça ittirdi.
Siyah saçlı adam karşısındakinin mor gözlerine baktı. Ağlamaktan kırmızıydılar . Kirpikleri de ıslaktı.
Jotaro elini yavaşça uzatarak gözlerinin kenarlarındaki yaşları sildi.
"Jotaro, her şeyi anlatacağım..."
°°°
Hava açtığından dolayı güneşin batışı net olarak gözüküyordu. Suya yansıyan kızıl ışıklar cidden güzellerdi.
" Jotaro , benim de senden hoşlandığımı söylemem, şu ana kadar olan olayları değiştirmezdi."
" Kakyoin. Şaka mı yapıyorsun? En başından söyleseyd-"
"Hayır. Biliyorsun biz beraber olamazdık."
"...Neden?"
" Sen Joestar kanından geliyorsun ve bunu devam ettirmen lazım."
