အပိုင်း ၁၀

2.4K 27 1
                                    

( 10  )

"ကိုစစ်...နေကြီးနေမကောင်းလို့တဲ့"

"ဟင်...ဟုတ်လား...ကြက်ခြံကနေ ခေါ်လာတာလား"

"ကြက်ခြံက ဟိုတခါပြန်လာကထဲက မသွားတော့တာလေ....အခုဆေးရုံသွားကြတယ်ဆိုလားပဲ"

ကိုစစ်တစ်ယောက်နေကြီးသတင်းကြားရတော့မယုံနိုင်ဖြစ်နေသည်။ နေကြီးအမမအေးမြကလည်းတမနက်လုံးဈေးထဲတွေ့နေရပေမဲ့နေကြီးအကြောင်းဘာမှမပြော...မထူးပါဘူးကိုယ်တိုင်သွားကြည့်မယ်ဆိုသည့် အတွေးနှင့်အတူ...

"အမ...နေကြီးနေမကောင်းလို့တဲ့..."

"အေး...ဟုတ်တယ်လေ...နင်ဈေးအပေါ်ထပ်သွားနေတုန်း....အေးမြ ပိုက်ဆံလာချေးသွားတယ်...သူ့မောင်ကို ဆေးရုံတင်မယ်ဆိုပြီးပြောသွားတယ် နင်သိတယ်မှတ်နေတာ...ကိုစစ်ရဲ့"

ကိုစစ်တစ်ယောက် နေပူကျဲကျဲထဲမှာ အပြေးတပိုင်းဖြင့် နေကြီးအိမ်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။

"ဦးလေး...နေကြီး....ဟင်...ကြိုးတွေက ဘာလုပ်တာလဲ"

"ကိုစစ်...ဘာလာလုပ်တာလဲ...မင်းပြန်ကွာ "

"ဟင့်အင်း...ဘာဖြစ်တာလဲ လက်နှစ်ဘက်ကိုပူးပြီးကြိုးဘာလို့ချည်ထားတာလဲ"

"အဖေ...ကျုပ်...အိမ်သာတက်လိုက်ဦးမယ်"

နေကြီးအိမ်နောက်သို့ထွက်သွားတာ ငေးနေချိန်

"ငါ့တူကိုစစ်...မင်းကောင် ခွေးရူးပြန်ချင်သလို ဖြစ်နေလို့"

"ဆေးရုံတက်ဖို့သွားကြတယ်ဆို..."

နေကြီးအဖေရဲ့မျက်နှာကွက်ကနဲပျက်သွားသည်။ အရပ်ထဲမှ လူတချို့ အိမ်ထဲဝင်လာပြီး နေကြီးအဖေနှင့်တီးတိုးတီးတိုးပြောနေကြသည်။

"အဖေ....ကျုပ်တအားယားတယ်ကုတ်ချင်ဖဲ့ချင်နေတဲ့စိတ်ကထိန်းမရဘူးအဖေ"

"နေကြီး...ဘာဖြစ်တာလဲ...လက်ကိုချည်ထားတဲ့ကြိုးတွေဖြည်ရအောင်လေ..လာကွာ..."

လက်ကိုဖမ်းဆွဲဖို့ပြင်လိုက်သည့်ကိုစစ်ရဲ့လက်ကိုရှောင်တိမ်းသွားသည့် နေကြီးရဲ့လက်ဖျံမှာကုတ်ခြစ်ထားသလိုဖြစ်သောပွန်းပဲ့ဒဏ်ရာတချို့ကို မြင်လိုက်ရတော့စိတ်ပူပန်ခြင်းများစွာဖြင့် ရှေ့သို့တိုးလိုက်ချိန်....

တိမ်စိုင်တို့နောက်ကွယ် ...Donde viven las historias. Descúbrelo ahora