Dark Paradise // Jenlisa

7. Bölüm

Yere serilmiş bir beden duruyordu. Aniden bunu gören Lisa inanamamıştı buna. Tek yapabildiği şey ona seslenmek olmuştu. Keşke elinden bir şey gelebilseydi. Kaç kez çığlık çığlığa yankılandı duvarlar. Güzel kızını böyle görünce onun da içi parçalanıyordu.

Ama yapamadı. Onu uyandıramadı. Yaşlar akıttı gözlerinden ve bekledi. Kendine bağırıp duruyordu. Ona ne olduğunu kestiremiyordu.

Bayılmış mıydı? Yoksa...

Hayır. Diğer seçeneği aklından bile geçirmek istemiyordu. Ama durduramadı düşüncesini. En kötü ihtimal onun aklını sarmıştı çoktan.

Pes etti ve yasladı başını öylece.

•••

1 saat sonra

Lisa diktiği gözleri ile Jennie'yi çaresizce beklerken; sonunda bi işaret olmuştu.

Jennie gözlerini yavaşça aralamış ve kendine gelmeye çalışıyordu.

"Jennie... beni duyuyor musun?"

"lisa? Nerdesin? Seni duyuyorum nerdesin?" Eliyle kendini dikleştirdi ve etrafına bakınmaya başladı.

"Güzelim bak buradayım. Biraz yukarı bak."

"Lisa! Nerdesin dedim... göremiyorum seni. Lanet olsun neden burası kapkaranlık böyle?!" Jennie elleriyle bir şey araşmış gibi uzanmaya çalışıyordu ama hiçbir şeyi görmüyordu.

Lisa'nın o an kalp atışları hızlanmaya başlamıştı. İçinden sürekli küfür edip duruyordu ve neler olduğunu bile anlayamıyordu.

"Jennie... burası aydınlık. Beni nasıl göremiyorsun?"

"Ama. Göremiyorum." Kız nefes nefese kalmıştı ve delirecekmiş gibi korkuyordu. Ardından ağlamaya başladı.

"Bebeğim. Lütfen sakin ol. Başını çarpacaksın." Ama Jennie'nin umrunda değildi.

Bi sağa bi sola gidiyordu. Lisa da çok endişeliydi ama o an belli etmek istemedi.

Sonra ise Jennie, gözlerinin yavaş yavaş normale döndüğünü fark etti. Sonunda etrafı görebiliyordu.

Lisa'ya koştu.

"Lisa. Aman Tanrım buradasın." Ellerini Lisa'ya uzattı ve yüzünü okşadı.

Lisa ise kocaman bir oh çekmişti.
O kadar çok korkmuştu ki.

"Beni korkuttun Jennie. İyi misin?"

"Bir anda vücudum kendini bıraktı ve uyandığımda ise her yer siyahtı."

"Az mı yiyorsun? Su içiyor musun? Kendine iyi bakmalısın... keşke sana bakabilsem. Nefret ediyorum kendimden çünkü elimden bir şey gelmiyor. Sen yerdeyken o kadar çok korktum ki. Daha kötüsü sandım Jen. Çok korkuyorum. Lütfen benimle kal. Lütfen."

"Merak etme çok iyi besleniyorum ve bol bol da su içiyorum. Ama bayılmamın sebebi o olmayabilir."

"Nasıl?"