Arts of Heart (Compilation of OSS)

ART 102

"Bakit po tumutol? Akala ko po ba ay wala silang magagawa dahil nag-iisang anak siya?"

Tumango ito bago niya isinenyas ang aking inumin kaya agad ko iyong kinuha at ininom habang taman pa ring nakikinig.

"Dahil si Francisco ay mayroon ng asawa. Labis na nasaktan ang aking pinsan kaya nagkulong siya sa kaniyang kwarto. Sinabi niyang hindi siya lalabas kung hindi siya maikakasal sa lalaki. Ngunit, hindi naman gan'on kasama ang mga magulang niya para manira ng pamilya kaya minabuti nilang paalisin si Francisco sa lugar na ito na lingid sa kaalaman ng anak."

"Ngunit papaano po si Anastasha?"

"Tatlong linggo pa ang lumipas bago namin nakitang lumabas siya ng kwarto. Hindi namin makilala dahil sa pamamayat at itsura. Namamaho ang amoy at magulo ang buhok. Napakalayo sa dating magandang Anastasha. Labis ang pag-iyak ng kaniyang ina sa pinagdadaanan ng anak. Sinubukan nilang ipahanap si Francisco ngunit hindi na matagpuan. At mas lalo pang nasaktan nang kaniyang malaman na nagkaroon ng anak sa ibang babae ang kaniyang ama kaya labis-labis ang kaniyang paghihinagpis."

Naramdaman ko ang mas pagbigat nang paghinga ng matanda, marahil ay apektado pa rin ng mga nangyari sa nakaraan.

"Huwag niyo pong sabihing nagpakamatay siya?" I asked, curiously. Maybe I look like a child now who's very attentive in listening a story.

My eyes widened as she started nodding.

"Saksi kami kung paano niya patayin ang sarili. Galit na galit siya sa mundo. Ngunit bago niya gawin ang pagpapatiwakal ay nagwika siya ng mga katagang hindi namin inaasahan na mangyayari sa kasalukuyan," pahina nang pahina ang boses ng matanda.

"Ano pong sinabi niya?"

"Gumawa ng sumpa ang aking pinsan," mabilis niyang sagot ngunit parang hirap na hirap banggitin.

I don't believe in superstition, curse, or anything that is impossible to happen. I always think that it was just created by those crazy people who want their names to be known and marked. And I could say that this old woman infront of me is really good at telling those nonsense things.

Ayos na sana ang kwento niya pero 'yong sumpa? Is that really existing? I don't think so. I never encountered that a curse did happened. I still believe in the power of coincidence.

But still, there's a part of me that somehow interested about the curse.

"Ano pong sumpa?"

"Na lahat ng mag-asawang titira sa mansyon na iyon ay mamamatay. At napatunayan iyon ilang taon na ang nagdaan. Bagamat napakabata ko pa noon ay napakarami ko nang nasaksihan. Nang mamatay siya ay sumunod ang kaniyang mga magulang. At ang lahat ng mga sumunod na mag-asawang nanirahan sa bahay na iyon ay namatay."

I didn't able to consume the juice she offered to me because I lost my appetite. If she's not only an old woman, I might roll my eyes at her now. But I still have respect.

Lalo lamang akong hindi naniniwala sa sinasabi niya. Maybe, she's trying to scare me by her beliefs.

After that talk, my phone suddenly rang so I decided to bid a goodbye to her. Atleast she spent time to talk to me even I'm just new.

Days passed, our vacation went good. Nothing happened to us so I already forgot what the old woman told me. Pero hindi rin nawawala ang usap-usapan tungkol sa sumpa ni Anastasha. Maybe that belief was already planted on their mind. But we still ignored it like what my husband said.

Frank is a good man. Each day he never fails to make me feel that he loves me. He was a man of principles. I'm always his top priority. When he's busy, he always find time for me. And I couldn't ask for more because I'm such lucky to have a person like him in my life. I love him very much.