Met mijn voeten van de grond

Paniek

Paniek
Chaos
Verwarring
Wat moet ik doen?
Denk ik in paniek
Wat heb ik gedaan?
Vraag ik mezelf trillend af
Wat zal ik doen?
Wat is het beste
Hoe ruïneer ik mijn toekomst
Het minst hard
Mijn hart klopt
Zoals nooit ervoor
Het liefst van al
Was ik opnieuw dat onschuldige meisje
Uit de lagere school
Geen grote dilemma's
Geen fouten
Die mijn toekomst kunnen beïnvloeden
Wat heb ik gedaan
Wat heb ik gedaan
Wat heb ik gedaan
Datgene wat ik wilde
Waarvan ik dacht dat dat juist was
Hetgeen ik nodig achtte
Misschien was ik te nieuwsgierig
Onwetend
Rebels
Maar dat helpt me nu niets vooruit
Het is oké
Probeer ik mezelf wijs te maken
Ik geloof het alleen niet
Mijn handen blijven trillen
Gedachten blijven vliegen
Alsof het wolven zijn
Die hun prooi steeds weer aanvallen
Onvermoeibaar
Steeds een stapje dichter
Steeds claustrofobischer
Steeds banger
Steeds meer pijn
Mijn gedachten zullen niet rusten
Ze zullen mij niet laten rusten
Ze vechten
Tegen mij
Of misschien tegen de tijd
In een poging deze terug te draaien
Ik ben zo bang
Niet wetend wat te doen
Hier staan ze dan
Mijn gevoelens op papier
Zichtbaar voor de hele wereld
En toch
Verborgen voor zij die het zouden moeten weten
Paniek
Ik ben in paniek
Opgejaagde dieren
Maken de gekste sprongen
Beheers je
Hoe kan ik dat
Zou ik me niet beter voelen zonder deze geheimzinnigheid
Die binnen de kortste keren zo fout gaat eindigen
Zoals vandaag bijna
Bijna
Net niet
Misschien morgen wel
Wat zal ik dan doen
Nog meer liegen
Om mijn leugens te beschermen
Ik maak mezelf wel wijs dat ik het ooit opbiechten zal
Dat ik zelfs in mijn eigen leugens trap
Beangstigd me alleen nog meer
Natuurlijk vind ik nooit de moed
Om terug in vrede te kunnen leven
Dan is er
In mijn ogen
Nog een andere oplossing
Maar dat zal mijn hart nog meer verwonden
Dan de leugens aan te houden
Stel je voor
Heel je leven
Weg
Dagen van werk
Zweet en tranen
Nee, ik vergoot hier nog geen bloed
Gewoon weg
Door enkele simpele klikken
Ik ben niet mezelf
Ik ben hier al door geweest
Meerdere malen
Achteraf altijd blij dat ik niet heb doorgezet
Dat ik wachtte tot dat ik afgekoeld was
Maar misschien is dit anders
Nee
Dat dacht ik de vorige keer ook
En ook de keer daarvoor
Had ik het gevoel dat het nu moest
Maar heeft wachten tot het te laat is zin?
Ik ben in paniek
Ik ben bang
Wat als het op een moment te laat is
Dat de waarheid onthult wordt
En mensen dingen zullen zien
Op hun eigen manier zullen interpreteren
Niet meer naar mij zullen luisteren
Dan zijn al mijn kansen tot praten verkeken
Ik zal hen kwetsen
Teleurstellen
Wat ik nooit wilde
Echt niet
Maar misschien is het lot sterker
Mijn drang om mijn bestemming te vinden
Misschien zijn die sterker
Dan ik wil
Hoop ik op deze manier een thuis te vinden
Daar waar ik die altijd al ergens miste
Echt een thuis
Om in weg te vluchten
Me veilig te voelen
Veilig
Hoe kan ik me daar nu veilig voelen
Als dat de oorzaak van al mijn zorgen is
En toch voel ik daar
Daar in mijn fantasie
Rust