Zawgyi
အဲ့ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ညဟာ nightlife ဆိုတဲ့စကားလံုးကို အသက္သြင္းပံုေဖာ္ေပးတယ္။ ယမကာအနံ႔လိႈင္ေနတဲ့ လမ္းသြယ္ကေလးမွာ မာက်ဴရီမီးတိုင္ေတြကလြဲလို႔ ဆိုင္ထဲအခေၾကးေငြေပးမဝင္ႏိုင္တဲ့ ေဆးသမားေတြ႐ွိမယ္။ ပိုက္ဆံေပးရတာနဲ႔တန္ေအာင္ကို မ်က္စိအစာေကြၽးလို႔ရတဲ့နတ္သားေတြ႐ွိတဲ့ေနရာဆို မမွားဘူး။
အေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔bartender ေကာင္ေလးေတြဟာ ခါးပတ္နဲ႔တူတဲ့သားေရႀကိဳးအနက္ေရာင္ေတြကို လည္ပင္းကစလို႔ ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႕ ရစ္ပတ္ေႏွာင္တြယ္ထားတယ္။ ေကာက္ညႇင္းထုပ္တစ္ခုကိုႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ထားသလို တင္းတင္းရင္းရင္းျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အသားဆိုင္ေတြဟာမို႔မို႔ေမာက္ေမာက္။ ဘယ္လိုကုသိုလ္ကံေတြေၾကာင့္လွလြန္းေနလဲမသိ။ မိန္းကေလး႐ႈံးေလာက္တဲ့အသားအေရာင္နဲ႔ခါးေသးေသးေတြ၊ ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆးမကူထားတဲ့ ၾကမ္း႐ွ႐ွႏႈတ္ခမ္းပါးေတြဟာ တက္မက္စရာသိပ္ေကာင္းတယ္။ စကၠန္႔ပိုင္းထပ္ပိုေငးမိရင္ပိုင္ဆိုင္လိုတဲ့ဆႏၵေတြက ေသြးထဲပြက္ပြက္ဆူလာတဲ့အထိ သူတို႔ၿငိဳ႕အားသိပ္ျပင္းတယ္။
အေ႐ွ႕တည့္တည့္က အလွေလးက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ႐ွိေနတဲ့ Ethan ကို နည္းနည္းေလးေတာင္ၾကည့္မလာဘူး။ ဘာယူမလဲဧည့္သည္ဘာညာ ေလာကြတ္မေခ်ာဘဲ ဖန္ပုလင္းေတြကိုေလေပၚေျမႇာက္ကစားရင္ ယမကာအရည္အခ်ိဳ႕ကိုေဖ်ာ္စပ္ေနတယ္။ ဖန္ပုလင္းေတြကိုင္ထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြေပၚမွာ ေရာမကိန္းဂဏန္းေတြကိုတက္တူးထိုးထားတယ္။ ထိုင္ၾကည့္ေနတာကိုေတာ့ရိပ္မိပံုပဲ။ အဲဒီေကာင္ေလးအရင္ေန႔ေတြကလိုမေပါ့ပါးဘဲ နည္းနည္းမူပ်က္ေနတယ္။ Ethan ထိုင္တဲ့ေနရာနဲ႔အဲ့ေကာင္ေလးၾကားမွာ စားပြဲလိုဟာႀကီးပဲ႐ွိတာမို႔ အသားထဲနစ္ဝင္ေနတဲ့ႀကိဳးေတြကိုျမင္ေနရတယ္။ ႀကိဳးေအာက္ကအသားဆိုင္ေတြဟာခ်ည္ေႏွာင္ထားခံရတာၾကာလို႔ နီရဲေနၿပီ။ ေခြၽးစခိုသီးေနတဲ့ဝမ္းဗိုက္ႂကြက္သားေတြက အဖုအထစ္ေတြနဲ႔က်စ္လစ္ေနတယ္။
"Jakamizar တစ္ခြက္ရႏိုင္မလား"
"ဘာနဲ႔ေရာေပးရမလဲ လူႀကီးမင္း"
ေၾကာင္မ်က္လံုးေတြထဲမွာ ကိုယ့္ပံုကိုယ္မွန္လိုျပန္ျမင္ရေနလို႔ Ethan လန္႔သြားရတယ္။ အျမဲဆံပင္အုပ္ေနတဲ့ဒီေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္လံုးေတြကို သူပထမဆံုးအႀကိမ္ျမင္ဖူးတဲ့အႀကိမ္ပဲ ၿငိဳ႕ခံလိုက္ရေတာ့တာပဲလား။ လွေပ့ဆိုတဲ့မိန္းမေတြကို ထည္လဲတြဲတဲ့Ethanလက္ဖ်ားခါေလာက္တယ္။ အမွန္အတိုင္းဝင္ခံတာဒီေလာက္လွတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ သူဘဝမွာပထမဦးဆံုးျမင္ဖူးျခင္းပဲ။
