Is this happiness- SOUKOKU

CHAPTER-5

Öğle dersleri başladığında Chuuya soyunma odasına her kes değiştirdikten sonra gittiğinden emin oldu, onların bir gay tarafından soyunurken izlenmekten rahatsız olacaklarını biliyordu, ama onları milyon yıl geçse bile onları dikizlemezdi!

Spor kiyafetini giyinip arka bahçeye girdiği saniyede Dazai yanındaydı.

"Ne?" Dazaiye dik-dik baktı, aslında demek istediği gitmesiydi, ama bu bandaj israfına asla işlemiyordu.

Dazai barış işareti yaparak sırıttı "Öğretmen birlikte ısınmamızı söyledi, bu yüzden hadi ısınma hareketleri yapalım"

Chuuya düşündü "Bu olmaz!" ama şimdi kaderinden kaçamazdı.

Koşmayı ve ısınmayı bitirdiklerinde Chuuya göbeğini gösterecek şekilde T-shirtünü kaldırıp yüzünden akan teri sildi. Dazai tabii ki de bunu fark etti, gözünü Chuuyadan alamıyordu, sonra düşündü "Onun yatağımda olmasına ihtiyacım var!!"

Öğretmenleri tembel bir eşek olduğu için erkeklere futbol topu, kızlara ise el topu verek Güneşten kaçmak için bir ağacın altına oturdu.

En iyi iki erkek takım kaptanı seçildi, ve onlar da kendi takımlarını seçtiler, ama hiç biri takımında açıkça Chuuyayı istemiyordu, bu yüzden sadece kenarda oturdu ve onların oynamasını izledi. Aslında tüm dikkati Dazaideydi ama Dazainin de ona baktığını fark etmedi.

Dazai çok yorgundu, kaybolmak için bir senaryo yazmalıydı. Chuuyanın yanına varana kadar koşmaya devam etti. Düşüp yaralanma taklidi yaptı, Chuuya anında yardımına koştu, öğretmen ve sınıf arkadaşları da iyi olup-olmadığına bakmaya geldi.

Dazai homurdandı "Bileğim ağrıyor!!!"

Öğretmen emir verdi "Revire gitmen gerek, ona yardım et, Nakahara!"

Chuuya öğretmeninin dediğini yaptı ve ona yardım etti.

Chuuya açıkça Dazainin kolları omuzlarının etrafında, kendi eli de diğerinin belinde olduğu için kızardı. Revire vardıklarında Dazai sadece yorgun olduğunu söyledi, bu yüzden hemşire yataklardan birine uzanıp dinlenmesini söyledi.

Chuuya Dazainin ayakkabılarını çıkararak uzanmasına yardım ettikten sonra yatağın yanındakı sandalyeye oturdu. "Rahat mısın, yoksa bir tane yastığa daha mı ihtiyacın var?" Endişeyle sordu.

Dazai yüzünde geniş bir gülümsemeyle yorum yaptı "Çok düşüncelisin, Chuuya~"

Chuuya bu yoruma ağırca kızardı ve kekelemeye başladı "T...tamam... sen yaralısın...bu yüzden.... ben... evet..."

Dazai güldü ve hemşirenin çıkmasını bekleyerek konuşmaya devam etti "desten kaçtık~"

Chuuya revirde yalnız oldukları düşüncesi yüzünden gerilmeden duramıyordu" Bu durumda kaçmış sayılmıyoruz... bence.."

"Buraya gel, sana söylemem gereken bir şey var~" Dazai yataktakı boş yeri Chuuyanın oturması için patpatladı.

Chuuya daha fazla kızardı, şimdiye kadar film ve animelerde gördüğü bütün revir sahneleri kafasında oynuyordu, sonunda oturdu ve aralarına mesafe koydu.

Dazai ona doğru eğildi, ve bu Chuuyanın kalbinin hızlanmasına sebep oldu "Aslında bütün bunları buraya gelmemiz için yaptım~" kıkırdadı.

"NE?!" Chuuya bağırdı "Yaralı değil misin ???"

Dazai diğerinin sinirlenmesini bekleyerek kafasını hayır anlamında salladı, ama kızıl sadece iç çekti "Gerçekten yaralandığını sanmıştım!! Bu konuda bir daha böyle endişelendirme..."