Bad Reputation || Calum Hood || UNFINISHED

Z E V E N T I E N

Die week werd het officieel dat Calum en Cecilia een stel waren. Dit zou nog heel lang het gespreksonderwerp van de school zijn. Hun afspraaktjes waren niet bepaald privé, want binnen een mum van tijd was het nieuwtje al door het hele dorp gegaan. Iedereen vond het blijkbaar ongelooflijk interessant wat er in zich hun relatie afspeelde en wat ze precies deden. Calum kon zich er af en toe aan irriteren, maar hij had het ervoor over. Al zeker anderhalf jaar had hij dit meisje bewonderd van een afstandje en nu kon hij haar eindelijk zijn vriendinnetje noemen. In tegenstelling tot Calum hield Cecilia van de extra aandacht die ze kregen. Ze deed er niet moeilijk over om de details van een afspraakje of de manier waarop Calum haar zoende te vertellen, aan wie dan ook. Al ongeveer anderhalve maand hadden Jessie en Calum geen woord met elkaar gewisseld. Calum deed geen moeite haar te ontlopen, want Jessie was heel goed in staat hem te ontlopen, dus daar hoefde hij geen rekening mee te houden. Het vertrouwde, zelfverzekerde gevoel kwam al snel weer terug. Niemand die meer tegen hem in ging, niemand die hem meer kon kleineren en niemand die hem behandelde als een gelijkwaardige normale jongen. Nu Jessie niet meer in zijn buurt was leek alles weer als van ouds. Alleen voelde het niet helemaal zo. Calum wist niet wat het was, maar hij besloot het te negeren. Toen Calum maandagochtend zoals gewoonlijk bij Cecilia's kluisje stond was het weer net zo druk als altijd. 'Ik uhh vroeg me af...' Begon Cecilia, die haar biologie boeken in haar tas propte. Ze keek glimlachend naar hem op. 'Je weet dat ik in het feest comité zit en dat het eerdaags kerst is.' Calum fronste even zijn wenkbrauwen. 'Is het nu al weer bijna kerst?' Vroeg hij zichzelf in gedachten af. Halloween leek nog zo dichtbij te zijn, maar hij realiseerde zich nu pas dat er al anderhalve maand voorbij is gegaan. Heel even dacht hij terug aan het feest, maar verdrong de herinnering snel zodra Jessie's gezicht in zijn hoofd verscheen. 'Vanmiddag na school gaan de leden van het feest comité, wat vrijwilligers en wat nablijvers de school een kerstsfeertje geven. Dus mijn vraag aan jou is of je ook komt helpen versieren?' Cecilia deed een stapje dichterbij. Calum grijnsde terwijl hij ook een stap dichter naar haar toe zette waardoor ze bijna tegen elkaar aan stonden. Hij boog zich iets voor over naar haar oor. 'Alleen als ik jou mag versieren.' Fluisterde hij. Onmiddelijk verscheen er een roze blos op Cecilia's wangen en ontsnapte er een giechel uit haar mond. 'Deal.' Fluisterde ze terug, waarna ze haar armen om Calum's nek heen sloeg en hem vurig kuste. Verderop in de school sloeg de deur van het kantoor van de directeur dicht. Jeremy stapte naar binnen en vestigde zijn blik direct op het meisje in de stoel tegenover het bureau van een lange man in pak. Het naamplaatje "Rector Hood" leek pas afgestoft te zijn, want het glom alsof het nieuw was. 'Fijn dat u zo snel kon komen.' Zei de rector met een klein glimlachje. Jeremy gaf hem een serieus knikje en nam plaats in de tweede stoel voor het bureau. Jessie sloeg nonchalant haar benen over de armleuning van haar eigen stoel en keek naar de klok aan de muur. 'Jessica, ga normaal zitten!' Commandeede Jeremy haar gelijk. Met tegenzin en een zucht deed Jessie wat hij haar op droeg. 'Voor de zoveelste keer, het is Jessie.' Beet ze hem toe met op elkaar geklemde kaken. 'Nou de klachten, of misschien beter gezegt, de problemen zijn bij ons alle drie duidelijk.' Begon rector Hood terwijl hij opstond en naar een grijze ladekast liep. Hij opende de bovenste lade en had zonder te hoeven zoeken Jessie's dossier beet. Met een plof liet hij de dikke bundel op het bureau vallen. Toen hij weer op zijn stoel zat opende hij het fronsend. 'Negentien gespijbelde uren, respectloze houding tegenover docenten, gebruik van alcoholische dranken op school terrein-'

'Hé, zo erg is het niet eens. Er zit zelfs vooruitgang in, vind je ook niet Jer?' Onderbrak Jessie de rector. Jeremy gaf haar een waarschuwende blik, waarna ze haar mond hield en de rector verder kon gaan. 'Stinkbommen gooien, vaak ruzie met de medeleerlingen en gisteren het dames toilet laten overstromen.' Rector Hood besloot te stoppen met de waslijst en keek op van het dossier. 'Na de eerste paar weken had ik gedacht dat het wel goed zou komen met jou. Hier en daar wel wat ernstig nodige punten om aan te werken, maar ik had er wel vertrouwen in. Maar in de afgelopen... wat zal het zijn... twee ma-, nee anderhalve maand heb je dat vertrouwen weg gegooit.' Er viel een stilte. Hoofdschuddend legde de rector het dossier weer weg. Jeremy wreef met zijn hand over zijn voorhoofd. 'Ik probeerde alleen maar de loodgieter te helpen.' Zei Jessie opeens. 'Weet je wel niet hoeveel werklozen er in Amerika zijn? Ze zijn me dankbaar dat ik een klusje voor hen heb geregeld.' Toen ze de dag ervoor de wc's op de tweede verdieping had laten overstromen moesten er twee loodgieters komen. Door Jessie's toedoen hadden ze een hele dag nodig om het probleem op te lossen. 'Ja, maar zo'n stom rot grapje kost de school ook nog eens een aardig bedrag.' Zei rector Hood. Jessie ging wat verder naar voren op haar stoel zitten en keek de rector recht aan. 'Mijn pleegouders hebben de schade toch vergoed of niet soms?' Meneer en mevrouw Murray waren absoluut niet blij geweest met het nieuwtje, maar betaalde de schade terug aan de school. Van het feit dat mevrouw Murray geen kinderen kon baren en daarom heel veel voor haar overhad, maakte Jessie misbruik. Er was geen grote ruzie ontstaan, maar beide pleegouder was naar Jeremy gegaan om hulp te vragen. Ook was ze buiten school een aantal keer in de problemen gekomen. Rijden onder invloed was er één van, maar ook daar hadden haar pleegouders de boete van betaald. Op het moment waren ze allebei weer op zakenreis en zat Jeremy in hun plaats naast Jessie. 'Over werklozen gesproken...' Ontweek de rector Jessie's tegenargument. 'Als jij zo doorgaat ben ik gedwongen je van school te sturen. Wil je dan de rest van je leven werkeloos doorbrengen? Want zonder enig diploma kom je nergens aan de bak en eindig je op straat.' Jessie weigerde zijn vraag te beantwoorden en keek weg.