Bad Reputation || Calum Hood || UNFINISHED

T W E E

'Oh my god, Calum.' Drong Cecilia's stem tot Calum door. Hij keek op van zijn tekstboek naar het donkerblonde meisje voor hem. 'Die Jessica zit nog steeds bij de rector, iedereen praat erover.'

Calum bleef stil en wachtte tot ze verder ging met het nieuws. 'Het gerucht gaat dat ze van al haar vorige scholen is afgetrapt vanwege haar slechte gedrag. Ze heeft zelfs een keer een hele school afgebrand!'

Calum fronste zijn wenkbrauwen. Hij geloofde niet dat Jessica een school zou hebben afgebrand. Het waren maar geruchten en Calum wist als geen ander hoe ver geruchten naast de waarheid konden zitten. Als de populairste jongen van de school gaat er geen dag voorbij zonder dat er over je geroddeld wordt of rare geruchten over je worden verspreid. Vorig jaar hadden een paar geruchten hem bijna zijn plaats in het voetbalteam gekost, maar toen de geruchten vals bleken te zijn werkte het in z'n voordeel. Vooral op het gebied van vrouwelijke aandacht.

Cecilia deed haar mond open om verder te gaan met haar verhaal, maar werd onderbroken door de schelle intercom.

'Calum Hood, melden in het kantoor van de rector.'

Verbaast keek Calum op. Wat had hij gedaan waardoor hij naar de rector moest? Waren er nu al weer vieze roddels over hem verspreid? Hebben mensen hier echt niks beters te doen? 'Je zit niet in de problemen hoor.' Verzekerde Michael die naast hem zat. 'Ja, pappie zou z'n zoontje nooit straffen.' Plaagde Nash die naast Cecilia was gaan zitten toen ze haar verhaal begon. Calum rolde met zijn ogen en stond op. De rector mag dan wel z'n vader zijn, maar dat wil niet zeggen dat hij anders behandelt zou worden. Calum kende zijn vader langer dan vandaag om dat te weten. Hij dacht terug aan vorig jaar toen zijn vader op het punt stond hem te schorssen vanwege een flauw roddel. Volgens de roddels had Calum een eerste jaars zwanger gemaakt toen ze stom dronken was. Het meisje had een mooie act neergezet, maar uiteindelijk kwam de waarheid naar boven. Gelukkig maar.

Aan de andere kant van de school, in het kantoor van de rector, was al een hele discussie vooraf gegaan. Jessie hing nonchalant met haar benen over de armleuning van de stoel tegenover het bureau van rector Hood. Niet alleen de rector was aanwezig, maar ook Jessie's therapeut die haar haar hele leven had geholpen om steeds bij een ander gezin geplaatst te worden. 'We hebben het hier over gehad, Jessica.' Klonk de stem van haar therapeut - Jeremy - streng. 'Je weet dat ik een hekel aan die naam heb.' Gromde Jessie geïrriteerd. Het was altijd hetzelfde. Jeremy noemde haar alleen bij haar volle naam wanneer hij super serieus was en dat was... bijna altijd. Steeds wanneer Jessie weer eens iets flikte was Jeremy daar... alsof hij haar vader was. Jessie rolde haar ogen bij het idee. Jeremy keek haar strak aan met opeengeklemde kaken. Zijn blik wendde pas van haar af wanneer de deur van het kantoor open ging. Jessie bleef stug voor zich uitkijken zoals ze de afgelopen twee uur had gedaan. 'Ah Calum, kom binnen.' glimlachte rector Hood. 'Pfft.' Opnieuw rolde Jessie met haar ogen. Ze had hier een hekel aan. Lievelingetjes van de rector. Calum stapte het kantoor binnen en deed de deur achter zich dicht. Zijn blik viel al snel op het blauw harige meisje in de stoel voor het bureau van zijn vader. 'Waarom kijk je naar me!?' De woorden kwamen er fel uit en schudde Calum wakker uit zijn staar momentje. Jessie keek nog steeds geïrriteerd recht voor zicht uit. Wat was dat toch met haar? Vroeg Calum zich af. 'Met het verkeerde been uit bed gestapt ofzo?' Antwoordde hij kalm. Jessie's blik schoot razend snel naar Calum. Ze keek hem met samengeknepen ogen aan alsof ze hem dood wenste. Even viel er een stilte waarin Jessie de gelijkenissen tussen Calum en rector Hood opmerkte.

'Dus Calum. Zoals je misschien gemerkt hebt is Jessica-"

'Jessie!' Snauwde Jessie waarbij ze de rector geïrriteerd aankeek. Calum snapte er niks van. Wat was haar probleem? 'Jessie is nieuw hier en Jeremy en ik vonden het een goed idee als jij haar rondleidde zodat ze zich wat meer thuis voelt.' Calum nam aan dat de onbekende man in de kamer Jeremy moest zijn. Jeremy had een donkere huidskleur en gemillimeterd donker haar. Hij stond met zijn armen over elkaar in de hoek van het kantoor en gaf Jessie een waarschuwende blik. 'Dus jij bent voor een tijdje haar tutor. Je helpt haar met het vinden van de lokalen en houdt een oogje in het zeil.' Voegde rector Hood er voorzichtig aan toe. 'Serieus? Moet dat me gaan rondleiden?!' Barste Jessie ongelovig uit met een knikje naar Calum. 'Hij kan amper z'n veters strikken! Ik heb geen fucking buddie nodig!' Calum was ook niet bepaald blij met de taak die zijn vader hem opdroeg, maar ging er niet tegenin. 'Jessica, je gaat je gedragen! Dit is misschien de laatste kans die je krijgt om opnieuw te beginnen!' Waarschuwde Jeremy. Voor een minuut bleven Jessie en Jeremy elkaar strak aankijken. Daarna stond Jessie op, raapte haar tas van de grond en stormde langs Calum het kantoor uit. Calum had geen zin om nog langer te blijven en volgde haar de gang op. Oké Cal, probeer er gewoon het beste van te maken. Moedigde hij zichzelf aan. Hij versnelde zijn pas tot hij naast Jessie liep. 'Uhm, zal ik je h-'

'Donder op.' Snauwde Jessie zonder hem aan te kijken en liep stevig door terwijl Calum met open mond bleef staan. Ten eerste was Calum niet gewend dat een meisje zijn aandacht niet wilde. Ten tweede was hij vastbesloten om erachter te komen wat er met haar aan de hand was. 

 

'Dus als ik het goed begrijp is de enige echte Calum Hood afgewezen door een meisje?' Lachte Ashton. Zijn arm lag om Anna's middel terwijl ze wachtte tot Calum klaar was bij zijn kluisje. Anna giechelde zachtjes met hem mee, maar sloeg snel haar hand voor haar mond toen Calum hun een geërgerde blik gaf. 'Ik ben helemaal niet afgewezen ofzo hoor.' Verdedigde hij zichzelf. 'Ik heb haar toch niet mee uit gevraagd ofzo?'

'Maar dat zou je wel willen.' Plaagde Ashton grijnzend terwijl hij tegen de rij kluisjes aan leunde. Calum draaide zich naar Ashton toe om een irritante opmerking terug te geven. Nog voor Calum iets kon zeggen werd Ashton ruw opzij geduwd. Jessie opende het kluisje waar Ashton tegenaan had geleund en negeerde zijn verontwaardigde blik. Hij deed een stap in haar richting, maar werd tegengehouden door Anna. 'Kom laten we gaan.' Zei ze zacht en trok Ashton mee naar de uitgang van de school. Zodra ze uit het zicht verdwenen waren wendde Calum zich tot Jessie. 'Moest dat nou?' Snauwde hij. Hij vond het prima als ze tegen hem te keer zou gaan, maar tegen zijn vrienden ging echt te ver. Jessie stopte met rommelen in haar kluisje en keek Calum aan. 'Heb je daar problemen mee, Hood?'

De manier waarop ze zijn achternaam uitsprak klonk - op een niet flirterige manier - uitdagend. 'Je had gewoon normaal kunnen vragen of hij aan de kant wilde.' Antwoordde Calum die zij armen over elkaar sloeg. 'Hey Jessica, welkom!' Beide blikken schoten naar Cecilia die grijnzend hun kant op kwam lopen. 'Wat moet zij nou weer?' Zuchtte Jessie zacht zodat alleen Calum het kon horen. Calum herkende Cecilia's geforceerde glimlach meteen en wist dat ze niet al te blij was met Jessie. 'Het is Jessie trouwens.'

'Whatever, ik vroeg me of je ook komt vanavond.'

'Ze weet waarschijnlijk niet waar je h-' Begon Calum, maar werd onderbroken door Jessie.

'Waar?'

'Mijn huis, ik geef mijn adres en telefoon nummer wel.' Glimlachte Cecilia terwijl ze een kaartje uit haar schoudertas haalde en die aan Jessie gaf. Calum rolde zijn ogen. Hij had allang door Cecilia Jessie niet mocht en vroeg zich af waarom ze haar uitnodigde op haar feest. 'Het is een fe-' 

'Djeez, vertel me niet steeds dingen die ik al weet, Hood.' Onderbrak Jessie Calum voor de zoveelste keer. Calum haalde diep adem en leunde tegen zijn kluisje aan. 'Dus je komt?' Vroeg Cecilia. Jessie haalde nonchalant haar schouders op en liep naar de uitgang van de school terwijl Cecilia haar nakeek. Calum hoopte stiekem dat ze niet zou komen, het zou niet eerlijk zijn als ze nu al de grond in wordt geboord. Toen de deur achter haar dicht viel wendde zich zich tot Cecilia. 'Waarom speel je een spel met d'r?' Cecilia lachte even in zichzelf. 'Keep your friends close and your enemies closer.' Antwoordde ze.

 

A/N:

Sorry dat het lang duurde voor de update en dat het zo kort is :-(Ik ben ziek geweest en heb het super druk met school. Ik probeer zo snel mogelijk te updaten! Laat me in de comments weten wat je denkt dat er op het feest van Cecilia gaat gebeuren en wat je van dit hoofdstukje vond :) Vergeet niet te stemmen :D

XXXX

StoryTimeWith