Chasing Danger

Chapter 29

Chapter 29

The man in the driver seat just looked at me with those kind of eyes. Dull and emotionless.

“Yeah… it's me,” he said looking intently at me.

Tumunog ang pinto ng passenger seat hudyat na may pumasok. Bumaling ako rito at nakitang si Yanna ito habang may ngiti sa mga labi.

“Sorry Ches, but walang availabe eh,” nanunuyang aniya.

Hindi ko alam pero biglang nanikip ang aking dibdib nang makitang muli ang taong minahal ko, ang taong mahal ko pa rin hanggang ngayon.

Pansin ko ang pagbago ng kanyang tindig. Mas lalong lumapad ang kanyang mga braso at mas lalo siyang pumogi.

Iniwas ko ang tingin nang makitang nakatitig pa rin ito sa akin. Narinig ko ang mahinang halakhak ni Yanna dahilan kung bakit masama ko itong binalingan.

Alam nang babaeng ito na iniiwasan ko ang lalaking ito. But damn! Parang gusto ata niyang mamatay ng maaga.

Ilang sandali pa'y naramdaman ko ang pag-andar ng sasakyan. Tinignan ko ang mga matataas at matatayog na gusali sa aking gawi, iniiwasang masulyapan ang taong nasa aking harapan.

I heard Yanna's phone ring. “Hello? Yes yes…  Our plan is working…” she said and a laughed from the other line made me rolled my eyes in annoyance.

It was Vanni at kung hindi rin naman tangang i on ang speaker ni Yanna, hindi ko malalaman na plano pala ata nilang pagtagpuin kami.

Pagkatapos nang pag-uusap ng dalawa na hindi ko na narinig dahil hininaan ni Yanna ang speaker. Kinausap niya si Danger. Sila lamang ang nag-uusap habang ako'y tahimik na nakikinig lamang sa kanila.

“So sinong girlfriend mo ngayon?” I heard Yanna asked her brother.

“I don't do girlfriends,” Danger answered coldly.

Humalakhak si Yanna. “Wow! Ano pala flings?”

Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata habang ang aking mga tainga ay nakikinig sa dalawa.

“No,” he answered. “I was waiting for someone…”

May hinintay pala siya. Sino kaya? Is she pretty and kind? Ramdam ko ang konting kirot sa aking puso. Dapat masanay na ako. Ilang ulit niya na akong nasaktan noon pati ba naman ngayon?

“Ay sino?” excited na tanong ni Yanna.

I felt my phone vibrated. Tamad kong kinuha iyon sa bag ko habang nakapikit pa rin ang aking mga mata.

“Hello?” I asked while keeping my eyes closed never minding who called me.

“Babe!” a baritone voice said from the other line making my eyes widen.

“Babe!” I greeted. “Bakit ka napatawag?” I asked looking again at the buildings outside.

“Guess what? I am here!” Excited na aniya na siyang mas lalong kinalaki ng aking mga mata.

“Saan?!” I asked pero ramdam ko na kung nasaan siya.

“In your house!” Nawala na ang pagka-baritono ng kanyang boses at napalitan ito ng malanding tinig. “In fairness ang gwapo ng kapatid mo…” he added making me chuckled a bit.

“Pero teka nga, nasaan ka ba babe?”

“Sinamahan ko lang ang kaibigan ko,” I said chuckling a bit. “ Don't you worry, she's a girl, hindi ka dapat mag selos, “ I joked.

“Yuck!” natawa ako sa reaksyon nito. “Di ako nagseselos! At saka hindi tayo talo girl!” he hissed. Halata sa boses nito na nandidiri siya sa aking sinabi.

“Oo na oo na!” I said smiling, getting excited knowing that he's in our house. “Wait me there,”

Sinuklay ko gamit ang aking mga daliri ang aking buhok. I heard he sighed and the voice of Mamita saying that he should come in. Bumalik naman ang pagka-baritono ng kanyang boses kung kaya't napatawa ulit ako.

“Damn. Huwag mo kong tawanan,” he whispered. “Sige na nga, bye Babe! Lovelots!” He energetically shouted. Napangiwi ako sa sigaw nito at inilayo ang phone sa aking tainga.

“Bye babe! Love you!”  ani ko nang muli kong ibalik ang phone sa aking tainga. I ended the call. Hindi mawala sa aking labi ang pagtawag ng kaibigan. I meet Louis at new york.

Nakilala ko siya sa garden ng eskwelahan sa new york habang hingal na hingal. He was chase by a group of girls that time. Hindi naman kasi maiwasang marami ang magkagusto sa kaniya.

He has those cute smiles that making all girls, fall for him. Hindi ko nga rin maiwasang magkagusto rito but later I found out that his gay.

“Si Louis ba 'yon?” tanong ni Yanna.

Ngayon ko lamang napansin na nasa iisa pala kaming sasakyan. Napapikit ako. Hindi naman ata masyadong malakas ang boses ko diba?

Napapikit akong muli sa kahihiyan. Hilaw akong ngumiti at bumaling kay Yanna. “Oo,”

Yanna's smiled from ear to ear. “Omy! His here?”

Tumango ako at tumili naman ng paimpit ang aking kaibigan.  They met Louis last year,kasama ko noong umuwi ako paminsan-minsan tuwing pasko.

Akala nga nila boyfriend ko iyon but that damn boy says that his gay at hindi kami talong dalawa. As if namang papatulan ko rin siya. Yes, his handsome but the man in my heart is more handsome than him.

Pansin kong dumaan kami sa shortcut patungo sa bahay nina Yanna. Kung sa kabila kaming daan dumaan,mas unang maihahatid ako sa bahay namin.

Hindi ko na lamang iyon pinansin. Baka trip niyang dumaan dito keysa sa kabila.

“Nasa bahay niyo ba siya?!” Yanna asked once again.

I nodded again. “Bibisita ka?” I asked.

She laughed. “No, bukas na lang…”

  “Para may quality time kayo together yiee!”  she said teasing me a bit.

Biglang pumreno ang sasakyan kung kaya't gulat na gulat kong tinignan ang harapan. Muntik pang humiwalay ang kaluluwa ko sa aking sarili. Damn. May nabangga ba kami?

Napatingin ako sa harapan. Wala namang kahit na anong sasakyan kaya bakit pumreno 'tong isang 'to?

“Omygod! Chill ka lang Danger!” Yanna hissed while holding at her side.

Hindi siya pinansin ng kapatid at patuloy lamang sa pagmamaneho ngunit hindi na ito kagaya kanina na malumanay sa pagkakatakbo.

Napakapit ako sa gilid. Damn. Ano bang problema ng isang 'to at bakit ang bilis kong maka-drive?

Ilang sandali pa'y dumating na kami sa harap ng bahay ni Yanna. Dali-dali kong binuksan ang pintuan sa side ko upang makalanghap ng sariwang hangin.

Damn. Parang umiikot ang paningin ko sa paraan ng pagpapatakbo niya sa sasakyan kanina.

Rinig ko ang pagsuka ni Yanna sa gilid. Nagmumura pa ito na animo’y inis na inis sa kapatid.

“Walanghiya ka talaga Danger!” she hissed.