Stapje Voor Stapje 2

19

'Lieke?' Geschrokken kijkt ze op als ze de stem van haar zusje hoort. Snel veegt ze haar tranen weg.
'Wat is er?' Probeert ze zo normaal mogelijk te doen.
'Liek, je moet je niet groot houden bij me.' Ze gaat langs haar zus op de trap zitten. 'Vertel me wat er is.'
'Er is niks.'
'Waarom huil je dan?'
'Ik huil niet. Zie je tranen? Ik huil niet.'
'Lieke, stop ermee. Ik zie dat je gehuild hebt.'
'Ik heb niet gehuild!' Ze staat op en Liv volgt haar voorbeeld.
'Lieke, niet zo luid.' Sist ze.
'Wat? Ik ben niet luid. Jij moet me met rust laten en je met je eigen zaken bemoeien!' Zegt ze kwaad en ze loopt de straat over.
'Lieke, waar ga je naartoe?'
'Gaat je niks aan!' Schreeuwt ze zonder zich om te draaien. Liv kijkt haar zus beduusd na.
Wanneer is ze zo geworden? Er moet toch iets ergs gebeurt zijn? Maar wat? Ze zou me alles vertellen, toch?
Haar tranen inhoudend, loopt ze terug naar binnen.

'Mam, ze-ze...'
'He lieverd. Wat is er?' Eva springt op en neemt haar jongste dochter in haar armen.
'Ze liep weg.'
'Weg?'
'Ja, gewoon de straat over. Toe-toen ik vroeg waar ze naa-naartoe ging. Ze-ze zei dat het me niks aanging. Ze liep zomaar we-weg.'
'Rustig maar liefje. Het is oké.'
'Het is mijn sch-schuld. Ze vr-vroeg me om haar me-met rust te laten, ma-maar dat deed i-ik niet-t.'
'Het is niet jou schuld Olivia.' Bemoeit haar vader zich ermee. Liv kijkt haar vader glimlachend aan. Als hij haar volledige naam gebruikt, weet ze dat hij het meent.
'Volgens mij zit ze bij Abel.' Zegt Eva tegen haar man.
'Ga maar hoor.' Knikt hij. Ze neemt haar jas van de stoel en wilt de kamer uitlopen. 'Wacht, kom eens hier.' Wenkt Wolfs zijn vrouw.
'Wat?'
'Kusje?' Hij trekt een zielig gezicht. Ze grinnikt en drukt een kusje op zijn lippen. 'Hey, het komt wel goed. Zolang je haar maar de tijd geeft. Net zoals bij jou.' Alle karaktertrekken heeft ze van haar vader, maar als het op praten aankomt leunt ze toch meer naar Eva's kant. Nu is Wolfs ook niet goed in praten, maar hem moet je net wel dwingen. Als je Eva dwingt te praten, klapt ze helemaal dicht en juist hetzelfde bij Lieke. Liv heeft dat dan weer van haar vader en de rest van haar moeder.
'Dank je wel. Ik hou van je.'
'Ik ook van jou. Ga nou maar.' Hij geeft haar nog een tik op haar billen, waarna ze de kamer verlaat.

Volgens mij ben ik het vorige week vrijdag vergeten, maar hier is dus het deeltje van vorige week!! :)