"GİZLİ CEHENNEM: ADA"

BÖLÜM 16:"GİZEM ÇÖZÜLÜYOR"

2009/

Care ve arkadaşları akşam yemeği yedikleri sırada Jim ve Sara'yı düşünceli gören Care. Ortamdaki gergin sessizliği bozmuştu ve ikisine bakışlarını teslim edip, yaptığım yemekleri beğenmediniz mi yoksa?
Diyerek sitem etmeye başladı.....

Aslında Jim yemekler benden dedi fakat.....
Care bunu söylerken gözlerini devirmiş ve sözünu tamamlamaktan vazgeçmişti.
Sara- Care! Seninle ilgisi yok canım hem yemeklerin de gayet lezzetli dedi.
Jim de Sara nin bu dediğini desteklicek şekilde başını sallayarak evet Care; yemekler çok lezzetli dedi.

Arkadaşlarının verdiği cevaplardan hâla tatmin olamayan Care; o halde nedir bu haliniz?, Çocuklar
Bu kez Jim yanıt verdi: iki elini havada savurup benim derdim ne olabilir ki?
Sinyal çekmiyor ya arada ondan canım sıkkın. Ve herzamanki gibi diyerek önündeki balık tabağına geri döndü.

Ehhh benimde sorduğum soruya bak!
Care Jim e bakarak senin derdin anca "o"olur zaten.
Evet peki ya sen küçük hanım?
Gün içinde adada kayboluyor ve aniden ortaya çıkıyorsun. Gözümüzden kaçmıyor Sara, benden söylemesi hem biz bu adaya tek şey için geldik oda birlikte üstlendiğimiz ödev.

Bak şimdi de gözlerini kaçıyorsun benden! Hem ada da ne gizemi olucak ki bendeki de saçmalık.
Hahh!
Care haklıydı Sara yalnızca gözlerini kaçırıyor du ve su bardağını yerden alıp ayağa kalktı bacaklarını öne atmadan önce de masaya bakıp tek bir cevap la yetinmisti;
" Evimi özledim" çocuklar Hepsi bu.

Bir gün sonra....

Care ın dunki lezettsiz yemekleri yüzünden gece yatağa aç girmiştim.
Sabah kalktığımda, karnimdan gelen garip sesler bu dediğimi destekler bicimdeydi.
Fakat hepsinden önce Luke ve Jerry nin evinden aldığım özel defteri halletmem gerekirdi,

Daha sonrada Jim i!

Jim ve Care henüz kalkmamişti her nedense  Care dün gece yatakta değil yerdeki tüylü halinin üstüne yatmıştı.
Olanları bir kenara bırakıp bir karar verdim. Eve şimdi gitmek en iyi fikir olsada midemi doldurmadan şurdan şuraya gidemezdim.
Yataktan inip girişte duran erzak dolabına aç gözlerle" göz" attım...

Kuru meyveli ve çikolatalı bi kaç paket bar duruyordu. Hepsini avcuma alıp kumsala indim. Birini daha üçüncü adımımda bitirmiştim.. ilkinin çikolatası damagımı süslerken, diğerinide paketinden çıkarıp ısırmaya başladım.... Ardından son paketime göz kirptım "çok daha acikirsam da hemen yemek içindi bu bakış"

Eve bakındım fakat hala ayağa kalkan birini görmemiştim,
Ne yapsam ki?
Karnımda toktu artık.
Luke'un sandığım defteri yanimda daha fazla riske atmak istemedim ve beklemek anlamsızdı. Son çikolatalı barımı eşofmanımin sağ cebine atikktan sonra defteri almak için bende kendi cennetim dediğim arka bahçeye çıktım.

Orda duran ve tahtalardan yapılmış bir kutu vardı biz üstüne içicek bardaklarımızı bazen kitaplarımızı Jim ise bilgisayarını bırakır di.
Ama bu kez ben içine Luke'un defterini Jim de saklamak için koymuştum.
Kutunun ağzını açıp bir kaç parça bezin altına sakladığım defteri tutup çektim.
Çok büyük değildi ortalama üç yüz sayfa bir roman kaldığında ve aynı şekilde ortalama bir kitap boyunday dı.
"Benimkinin tıpa tıp aynısındanişte."

Luke'un ve benim defter zevkim bı hayli ortak olmalı dedim gülümseyerek..., Ve şunu itiraf etmeliyim ki daha ilk sayfasıni açıp göz ucuyla bakamadım bile, elbette ki merak etmediğinden değil aksine okumak için kendimi yiyip bitiriyorum fakat iyi bir zamana ve yalnız kalmaya gerçekten ihtiyacım var.

Tıpkı şuan gibi ne diye hala ayakta dikilmiş bekliyordum ki içerdekier uyanmadan Cennet eve gidip birde oradan dönmem gerekiyordu.... Arka taraftan dolanıp ön taraftaki veranda da duran parmak arası terliklerimi ayağıma giyip kaya ya doğru ilerledim .