Küçük Yabancı

0.1 Köşkteki Yabancı

Her zaman ki gibi sabahın altısında uyanıp ,perdelerimi açtım.Hava hala karanlıktı. Ses yoktu .İnsan yoktu. Her gece olduğu gibi uyuyamadığım için karanlığı izlemeye başladım. Geçmişi,kendimi,geleceğimi kısacası gün içinde asla ve asla düşünmediğim şeyleri. İçime gelen huzursuzlukla deri koltuğundan kalkıp perdelerimi kapattım. Yüzleşemediğim duygularımla baş başa kalmak , bazen kendime acı çektirmek gibi geliyordu.Bu günde o günlerden biriydi.Gri pijama takımlarımı çıkarıp dolabımdan lila rengi kazağımla siyah kot pantalonumu aldım .Üstümü giyip telefonumla montumu alıp evden çıktım. Hava hafifçe mavileşiyor gökyüzü yavaş yavaş açığa çıkıyordu. Ama göz gözü görmüyordu. Sokaklarda hiç kimse yoktu.Hiç ses yoktu . Bir an yüzümde ufak bir tebessüm oluştu. Aklıma lanetli evime gittiğim gelince gülümsemem hemen soldu. Doğru duydunuz benim lanetli bir evim var.Tüm ailem o evin içinde avucumdan kayıp gitti.İki sene oluyor ,bütün ailemi görmeyeli.O zaman 17 yaşımdaydım,ailemle sürekli kavga ediyordum ama bir yolunu bulup mutlaka barışıyordum. O gün babamla hiç etmediğim kadar büyük kavga ettim. Sorun aile geçmişimizi kurcalamamdı.Bizim ailemizin soyu çok eskiye dayanıyormuş,çok varlıklıymışız.Dedem gençlik dönemlerinde Mısır'a gitmiş ,iş görüşmesiymiş galiba.Sonra bir daha ondan haber alınamamış.Babaannem tüm adamları salmış mısırı didik didik etmişler çıt yok.Düşününce iş ortaklarının bir şey yaptıklarını sanmışlar.Ama onlarla yaptığı toplantıdan sonra kaybolduğu için onlara bir şey diyememişler.Dedemin başına ne geldiğini hep merak etmişimdir.Bu yüzden tavan arasındaki eski evrakları ,görüşmeleri hep karıştırmışımdır.Kimsenin ruhu duymuyodu.Ta ki babam beni yakalayana kadar.Bu konu onu derindenn etkilediği için dedemin adı bile geçmez evde.Babam son yaptığıma çok sinirlenmişti,bunun bir nedeni de o gün dedemin kaybolduğu gündü.Sinirle evden çıktım.Saatler sonra pişman olup geri döndüğümde sadece ,koca köşkte sadece her yer kandı.Köşk ormanlık bir alanda olduğu için hiç kimsenin hiç bir şeyden haberi yoktu.Kafayı yedim,iki sene boyunca akıl hastanesinde yattım . Böyle bir şeyin olma ihtimalini kaldıramadım.Polisler her yerde ailemi aradılar.Ama hiç bir şey bulamadılar.Kan izleride kardeşimden,annemden,babamdan,babaannem den,ne amcam ne halam evde ki hizmetlilerle bile uyuşmuyordu.Akıl hastanesinden çıktığımda bana yüklü bir miktarda miras kalmıştı.Ama tek kuruşuna dokunmadım.Kendime ait banka hesabında yeteri kadar param vardı.Şimdide o köşke ailemin kaybolduğu yere gidiyordum.İlk defa bugün. Çünkü ailemi kaybettiğim gündü.Hızlıca orman yoluna girdim. Köşkün kapılarını açtım.Çok büyük olduğu için zor açılıyordu.Merdivenlerden çıkıp ana kapıya geldim.Anahtarlarımı çıkaracakken kapının açık olduğunu fark ettim.Korkuyla ürperdim.Yoksa bugün bende mi kaybolacaktım.Eski işlemeli kapıyı yavaşça açtım.Köşk karanlık olduğu için telefonumun ışığını açtım.Salona doğru yürümeye başladım.Bir oynama sesi duyduğumda yerimden sıçradım.
"Kimse varmı?"
Salona doğru bir kaç adım daha attım .Ses gelmeyince dışardan geldiğini düşünüp rahatladım.Önüme gelen ışık süzmesinde arkamdan birinin bana yaklaştığını gördüm.Dev birlik çığlık atıp kapıya doğru koştuğumda güçlü bir el ağzımı kapadı.Kuş gibi çırpınıyordum .Deli gibi korkmuştum.
"Şhh,sessiz ol çıtını çıkarma."
Sesini duyduğum için daha çok korkmuş ve elinden kaçmaya çalışıyordum.
"Canını mı yakmamı istiyorsun ?" dedi sinirle.
Biraz daha sakinleşip çırpınmayı bıraktım.
"Şimdi ağzını açıcam .Konuşucaz ,sakın kaçmaya çalışma."
Kafamı hafifçe salladım.Ellerini ağzımdan çekti .Ben ona doğru dönmeyince o benim önüme geldi.
İşte tam o sırada koşmaya başladım.Geniş merdivenlerden hızlıca çıkıp saklanacak yer arıyordum
"Dur!"diye kükredi arkamdaki yabancı.Onun korkusuyla daha hızlı koşup babaannem in eski odasına girip kapıya kitledim.Babaannemin odasında tavan arasına çıkan merdivenin boşluğunu aradım.Şimdi sandalyeden düşecektim.Allahım nerede bu.Elime gelen ufak çıkıntıyla hemen umutlanıp kapağı açmaya çalıştım.O sırada odanın kapısının açılma sesini duydum.Ama kitliydi.
"Burada olduğunu biliyorum.Ben kırmadan şu kapıyı hemen aç yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim."
Kapağı açmaya çalışıyordum ama açılmıyordu.Son bir kez zorladığımda sonunda açıldı.Mutlulukla hemen merdivenlerini açıp yukarı çıktım .Kapağı kendime doğru çekip kapattım.Tam o anda yabancı kapıyı kırdı.Ellerimle ağzımı kapattım.Ağlamamak için kendimi zor tutuyorum.
"Neredesin ,nereye saklandın.Hemen ortaya çık.Sana hemen ortaya çık dedim."diye kükremesiyle hıçkırdım .Aşağıdan gelen seslere bakılırsa odayı arıyordu.Hıçkırmamla durduğunu hissettim .Sonra bir ses duydum.Telefon zil sesi hemen kendi telefonuma baktım. Benimki değildi,onunkiydi.
"Ne var mert ?!".Sesine iyice aşina olmuştum,duysam tanırdım herhalde.Ayırt edilecek bir sesi vardı.
"Tamam geliyorum."deyip telefonu kapattı.Sonra bana seslendi
"Seni eninde sonunda bulacağım ,şimdi gidiyorum.Ama geri döneceğim."
Ben burada olursam dedim içimden.Sonra kapıyı sertçe kapıyıp gitti.Gittiğinden emin olmak için bir süre bekledim .Ses gelmiyordu.Telefonumun ışığını açıp iki sene öncesine kadar her gün karıştırdığım tavan arasına baktım.Toz dan ve örümcek ağlarından oldukça korkutucu gözüküyordu. Biraz göz gezdirdiğimde her şeyin yerli yerinde olduğunu fark ettim.Arkamı döndüğümde daha önce görmediğim yeşil kadife kumaşlı bir kutu çarptı gözüme. Ailem kaybolduğu gün karıştırmıştım burayı böyle bir kutu yoktu.Kutuyu alıp etrafı dinlediğimde yavaşça kapağı açtım.Merdivenlerden inip odadan elimde kutuyla çıktım.İki taraftan aşağı inen merdivenlerden aşağı bakıp gittiğinden emin oldum.Telefonumdan saate baktığımda saatin sekiz buçuk olduğunu görmekle gözlerim büyüdü.Bugün okulun ilk günüydü.Ailemin bana miras bıraktığı şeylerden biride Karel Kolejiydi.Kısacası okulun bizzat sahibiyim.Ama hiç gitmemiştim.Hemen merdivenlerden aşağı inip kendi kendime;
"Açelya napıyorsun kızım sen ya, sabahın köründe köşke gelip bir yabancıyla kovalamaca oynamak ne?!"
Kendime söylenip hemen köşkten çıktım.Orman yolunda hızlıca koşmaya başladım.Evim buraya yakındı.Eve geldiğimde üstümü çarçabuk değiştirip okul formalarımı giydim.Yüzüme yeşil gözlerimi belli edecek hafif bir makyaj yaptım.Parlatıcımı sürüp çantama attım .Akıl Hastanesin de iki sene kaldığım için lise denen beladan kurtulamamıştım.Şehir merkezine gidip hemen taksi çevirdim.
"Karel Kolejine."dedim
Okula ilk defa geldiğim için biraz etrafı süzdüm.Okulun büyük ana kapısından girip koridorda sınıfını soracak birini aradım.Bulamadığım için katları gezmeye başladım.Müdür yardımcısının odasını bulduğumda hemen içeri daldım.
"Bu ne terbiyesizlik kapıyı çalmaya gücün yetmedi mi?"diyen ukala adama baktım ,kırklı yaşlarında kel gözlüklü bir adamdı.Hemen söze girdim.
"Ben Açelya Karel,kusura bakmayın kapıyı tıklamadığım için.Eh kendi okulum olunca."diye ima yaptığım an gözleri fal taşı gibi büyüdü.
"Ne karelmi,siz siz varissiniz.Kusuruma bakmayın ilk gün olduğu için stresliyim biraz ben Sami bu arada.Sınıfınızı mı öğrenmek istemiştiniz."
Kafamı salladığımda anında cevap verdi.
"12-B kızım.2.katta.Bu arada kapım sana daima açık.İstediğin zaman gel."
Teşekkür edip odadan çıktığımda bir stres aldı.Daha yabancıyı atlamamışken okulun İlk günü heyecanı yaşıyordum resmen .Sınıfımın kapısının önünde durdum. Kapıyı hafifçe tıklatıp içeri girdim.
"Şey ben yeni öğrenciyimde.Sınıfı bulmakta biraz zorlandım.Kusura bakmayın."
Kısa boyu ve sarı kıvırcık saçlarıyla oldukça hoş görünen öğretmen söze girdi;
"Açelya Karel dimi?"
Kafamı salldığımda ,
"İstediğin boş bir yere geçebilirsin ,bu arada ders tarih."deyip ekleme yaptı.
Öğretmenin yüzüne gülümseyip sınıfa göz gezdirdim.Herkesin gözü üstümdeydi.Arkalardan yeşil gözlü kumral saçlı kızın yanını gözüme kestirdim.Oraya doğru yaklaştığımı anlayan kız çantasını sandalyeden alıp yüzüme sıcak bir gülümsemeyle baktı.Yanına oturduğumda konuşmaya başladı.
"Ben Özde."deyip elini uzattı.Bende elini sıkarak,
"Açelya."deyip yüzüne gülümsedim.
Teneffüs zili çaldığında Özde ile beraber bahçeye çıkmıştık.Ona okula daha önce hiç gelmediğimi söyledim.
"Hadi sana okulu gezdireyim."Özdeyle beraber okulun her tarafını gezdik gayet bir büyük bir spor salonu ve havuzu vardı.Kalan iki bina alt sınıflar için ayrılmıştı.Ama kantin ortaktı ve gayet genişti
"Söylenenler gerçekten doğrumu,ailen ortadan tarjik bir şekilde mi kayboldu."Bu soruyu hiçbir şekilde beklemiyordum ama direkt cevap verdim.
"Maalesef ne olduğunu halen daha anlamış değilim.Sırf bu yüzden iki sene akıl hastanesinde yattım.
"Çok üzüldüm aileni kaybetmenin üzerine bir de Akıl Hastanesi'ne yatmak senin için çok zor olmalı .Peki hiç bir şey bulamadılar mı?"
"Tek bir iz bile yok."O sırada Özde kafasını başka bir tarafa çevirdi.Bende o tarafa çevirdiğimde Köşeye sıkışmış bir kızın çırpınışlarını gördüm.İki kız onu sıkıştırmıştı.En hassas olduğum nokta.Ne olduğunu anlamadan kendimi o kızın yanında buldum.
"Bırakın kızı."diye sert bir uyarıda bulundum.
Simsiyah gözleri bembeyaz tenine meydan okurcasına olan konuştu.
"Bırakmıyorum ."dedi düz şekilde.Sonra tam kıza tokat atacakken elini sertçe tuttum.
"Sen ne yaptığını sanıyorsun çek elini."
Elini sinirimden gitgide daha çok sıkıyordum.Özel dövüş sanatı kurslarına gitmiştim.Keşke bu cesareti yabancı ağzımı kapatırken de gösterseydim.
"Senin ona bunu yapmaya hakkın yok."dedim.Elini benden kurtarıp,
"Onun benim gecelikli fotoğraflarımı erkekler tuvaletine koymaya hakkı var ama."
Duyduklarım karşısında şoke oldum. Bir kız bunu başka bir kıza nasıl yapabilirdi.Hayatımda ilk defa böyle birşey duyuyordum..Aklıma gelen şeytani fikirle kıza döndüm.Köşeye sıkışmış kıza dönüp ellerimi yüzünün arasına aldımKız şaşkın şaşkın bana bakarken ona dedim ki,
"Onlardan korkmana gerek yok ."dedim naif bir şekilde.
"Benden korksan daha iyi olur ."deyip yüzüne tokadı geçirdim. Dayak yiyen gözlerimin içine sinirle bakıp bizden uzaklaştı,Sanırım bir düşman kazanmıştım.Arkamı döndüğümde Özde ve diğer kızların bana şaşkınlıkla baktığını fark ettim.
"Sen nasıl bir şeysin?"diyen demin kavga ettiğim kıza baktım.Yüzüne kocaman bir gülümseme yayıldı.Sonra kendini tanıttı.
"Ben Selin."deyip elini uzattı.
"Ben de."
"Biliyorum Açelya Karel .Okulun sahibi.Aynı sınıftayız.
"Bende Melisa.Tanıştığıma çok çok memnun oldum."
"Bende memnun oldum.Lütfen ,okulun sahibi olduğum için bana farklı davranmanız gerek yok."
Hepsi kafalarını salladıklarında hep beraber okul binasına girdik.
Seline dönüp,
"O kız sana niye böyle bir şey yaptı diye sordum."
"Burada herkesin düşmanı çoktur. Benimde onlara yaptıklarım az değil."dedi sinsice gülerek.
Tüm gün kızlarla eğlendim.Gerçekten çok fazla ortak yönümüz vardı.Bolca konuşup sohbetler ettik.Hatta bugün bana yatıya gelip okuldaki çocuklardan ve olaylardan bahsedeceklerdi.Yıllar sonra ilk defa kendimi yalnız hissetmemiştim. Beni mutlu eden en güzel şey buydu.Kazadan sonra tüm arkadaşlarımla irtibatı kesmiştim .Biraz çekingen olsam da git gide açılacaktım onlara.Herşeyimi anlatacaktım, çünkü konuşacak hissettiklerimi söyleyebileceğim kimsem yoktu.Hazır birilerini bulmuşken kaçıramazdım.
Kızlarla evime doğru yürürken konuşmaya başladık.
Selin"Açelya,film gibi hayatın var ben senin yerinde olsam herhalde intihar etmiştim.Aileni kaybetmen üzerine akıl hastanesinde yatmak ne,nasıl dayandım?"
Açelya"Onları cesetleri olsa bile birgün bulma umuduyla.Eminim eninde sonunda herşey ortaya çıkacak.Bu arada size önemli birşey söylemem gerekiyor."deyip etrafıma baktım.Kimse yoktu.
Özde"Ne oldu?"diye sordu.
"Eve girelim." deyip kapısının kilidini açtım.
Kızlarla eve girip ayakkabılarımızı çıkarttık.O sırada Melisa evin içinde dolanmaya başladı.
"Evin çok güzelmiş,üst katta ne var?"deyip yukarı çıktı.Bende diğerlerine üst katı işaret edip,
"Odama gidelim dedim."Özde ve Selin beni takip edip odama girdik.
Özde"O yıldızları tavanına nasıl koydun?."dedi gülümseyerek.
Açelya"Bana merdivenden düşmeye patladı ama çok güzel oldu."dedim.
Selin"Evin çok renkli ama bazı odalar full siyah neden?"
"Geçmişimle başbaşa kalınca o odaları tercih ediyorum."
Melisa"Ee tamam ,biz buraya eğlenmeye geldik hemen pizzaları söylüyorum.Açelya sen bize kıyafet ayarla.Selin sende filmi seç.Özde , dedikoduları gözden geçir.Bu gün çok eğleneceğiz.
Pizzalar gelmişti.Patlamış mısır yapmıştık.Selin korku filmi seçmişti.Kırmızı koltuklara oturduk.Özde ve ben yan yana selinle melisa yan yana oturmuştu.
Melisa"Bak şimdi öldürecekler gül gibi kızı."
Selin"Onu kolay kolay öldürmezler.Ahanda öcü geldi."
Melisa"Ne ?" deyip battaniye altından ekrana baktı.
"Özde sence hangisi yalan söylüyor?"
Özde"Bak kesin kenafir gözlü olan gözlere bak."
Selin"Bence simsiyah gözlü olan cin."
Hepimiz tam ekrana kilitlenmişken selinin dediği simsiyah gözlü olan birden cine bürünüp korunç tiz bir çığlık attı.İliklerime kadar korkuyu hissetmiştim.Tam o sırada elektrikler kesildi.Hepimiz yine çığlık bırakırken hemen battaniyelerin altına gömüldük.
"Şey ben galiba elektrik faturasını ödemeye unuttum ."selin küfrederek,
"O kadar paran var ,elektrik faturasını nasıl ödeyemedin."
"Şey unuttum işte.Hem iyi yönünden bakalım böyle daha eğlenceli olmadı mı?"dedim gülümseyerek.
Selin "Sen onu melisaya sor,melisa iyi misin?"
Selin telefonunun ışğını açıp melisayı battaniyeden kurtardı.
"Kızım elektrikler gitti,uyansana ."deyip onu dürtüklemeye başladı.
Özde"Uyanmıyormı yoksa?"
Selin bize dönüp "Kızlar melisa galiba korkudan bayılmış."deyip gülmeye başladı.Bizde kendimizi tutamayıp gülmeye başladık.Ben,
"Dur ben kolonya getireyim ."deyip gülerek mutfağa girdim.En alt çekmeceyi açıp kolonyayı aldım .O sırada gözüm açık olan perdeyi kaydı .Tam perdeyi kapatıcakken aşağıdan siyah kapişönlü birini görmemle yutkundum.Hayır,hayır yabancı olamaz.Bu imkansız evime kadar gelmiş olamaz.Hemen perdeyi kapattım.Gözlerim dolmuştu.Kızların yanına gidip kolanyayı seline verdim.
Selin"Sende mi korktun?"diyen seline endişeyle bakıp,
"Kızlar benim size çok önemli birşey anatmam gerekiyor."deyip ağlamaya başladım.
Özde"Dur,iyi misin?,Noldu?"
Selin"Ben şu melisayı uyandırayım hepimize anlatmış olursun?"deyip kolanyayı neredeyse melisanın burnunun içine soktu.Melisa annda uyanıp,
"Gittimi öcüler?"deyip endişeyle bize baktı.
Selin melisaya bakıp"Gitti melisa gitti,şimdi açelya bize önemli birşey anlatacak."
Melisa bana dönüp baktı,"Ya sen ağladın mı deyip yanıma geldi,bana sarıldı.Uzun zamadır en muhtaç olduğum şeydi.Melisadan ayrılıp söze girdim.
"Kızlar bakın biz daha bugün tanıştık birbirimize çok çabuk ısındık ama herşey çok hızlı oldu.Anlatacaklarımdan sonra benimle arkadaş olmak istemezsiniz sizi anlarım.
Selin"Artık anlatacak mısın?".Kafamı sallayıp anlatmaya başladım.
"Beni takip eden biri var ,kesin değil ama öyle galiba.Bu sabah köşke gittim.Bu gün ailemi kaybettiğim gündü.Ve içerde biri daha vardı.Gölgesini gördüm,kaçmaya çalıştım ama beni yakaladı.Ağzımı kapattı,
Canını yakarım filan dedi.Sonra konuşucaz deyip elini çekti.Kaçıp,babaannem in odasına girdim.Odanın tavanında ki kapaktan tavan arasına çıktım.Ona bir telefon geldi.Seni bulacağım deyip gitti.Ve buldu mutfakta ki camdan aşağı bakarken gördüm.Bir de kutu ,tavan arasında daha önce göremediğim bir kutu buldum.
Özde"Bunların hepsi başına bir günde mi geldi,kim o yabancı yüzünü gördün mü?"
"Hayır ama sesine aşinayım.O benim yüzümü gördü ama."
Selin ayağa kalkıp aşağı indi.
Melisa"Biz seni bırakmayız.O yabancıyı da buluruz.Bundan sonra bizsiz bir yere gitmek yok ."deyip ikiside bana kocaman sarıldı.Allahım gerçek mi bu anlar.Biraz sonra Selin geldi.
"Sigortan dışarda,yabancı kapatmış büyük ihtimalle .Onu lime lime doğrayacağım."deyip yanımıza geldi.Hep beraber sarıldık.Kızlarla yarım saat boyunca yabancının amacını düşündük.İlk bir şey çalmak için geldiğini sonra kutu için geldiğini düşündük.Ama kutuyu açmadım buna cesaretim şuan yoktu. Sonra kızlar kafamı dağıtmak için okuldan bahsetmeye başladılar.
Selin"Bak şimdi melisayla ben okulda ki çoğu kızın ana düşmanıyızdır.Melisa ayrıca benim kuzenim.Bu yüzden yanımda .Ama konuştumu iyi konuşur.Okulda iki ayrı ezeli grup vardır birinin başlarında Meriç
Diğerinin başlarında ise Aras vardır.Anlatılanlara göre arasla meriç önceden kardeş gibiymiş birbirlerinden hiç kopmazlarmış.Artık aralarında ne olduysa ikiside birbirini bıçakla yaralamış.Bide Meriçin eski sevgilisi şuan arasın sevgilisi.Meriçin grubunda Aslı,Mira,Barlas ,Çağan ve Akın var.Arasın grubunda ise Şeyma,Hazal,Batu ve Burak var.Aslı ile Meriç çok yakındır ama sevgili filan değiller.Şeyma da arasın sevgilisi."
Açelya"Derslerden daha karmaşık,birbirlerini bıçakladılar demek."
Selin"O gruplardan en az bir kişiye bulaştıysan işin çok zor."
"En fazla ne yapabilirler?"
"Bilmesen daha iyi."
"Zorbalığa hiç gelemem.Ailemi kaybettikten sonra kimseye korkum kalmadı.Çok fazla damarıma basarlarsa ben onlara daha kötüsünü yaparım."
Özde"Açelya okuldan atma yetkin var mı?"
"Bilmem illa ki vardır.Ama benden kimseyi okuldan atmamı istemeyin."
Melisa"Niye ya gıcık hocalardan kurtulurduk?"
"İnan yaşadıklarımdan sonra kimsenin acı çekmesini ,haksız yere işten kovulmasını istemem."
Özde"Ya hak ediyorsa?"
"Gerekeni yaparım herhalde."deyip mutfağa gittim.Camdan baktığımda kimse yoktu gitmişti.
Kızlarla biraz daha sohbet edip daha sonra kimin nerede yatacağını karar verdik.Özde benimle yatacaktı Melisa ile Selin de yan odada.
Sabah olduğunda yanımda özdeyi göremedim.Esneyip ayağa kalktım.Aynadan yüzüme baktım.Arkadan gelen Selin,
"Gerçekten çok güzelsin." Deyip gitti.Gülümsedim kimseden iltifat alamıyordum artık. Banyoya geçip elimi yüzümü yıkadım.Kiraz desenli pijama takımlarını çıkarıp şort giydim.Sonra gözüm yeşil kadifeli kutuya çarptı.Onu açmamada kararlıydım.Saçlarımı sıkıca toplayıp aşâğı indim .Kızlar kahvaltıyı hazırlamışlardı bile.
"Günaydın."deyip yüzlerine gülümsedim.İki senedir kimseye demiyordum.
Selin"Günaydın güzel kız."deyip yanağımdan makas aldı.
Özde"Açelya sana menemen yaptım,bayılıcaksın."deyip yanıma geldi.
Melisa"Asıl benim yaptığım pankeyke bayılacak."Yüzüme kocaman bir gülümseme yayıldı.İlk defa bu kadar mutluydum.Kahvaltı yaptıktan sonra hep beraber hazırlanıp evden çıktık
Özde"Kızlar çok geç kaldık nasıl yetişeceğiz."
"Garajda arabam var hemen binip gideriz."
Selin"Gerçekten mi?".Kafamı salladığımda merdivenlerden aşağı indik.
Garajı açtığımda kızların gözleri kocaman oldu.Onlara bakarak,
"Mini Cooper zaten niye bu kadar şaşırdınız."
"Sana dün bahsettiğim gruplar haricinde okula kimse arabayla gelmez."
"Niye?"
"Arabalarının onların yanında ezik kaldığını düşünürler."
"Saçmalık,hadi atlayın .Karel Kolejine yolcu kalmasın."Şoför koltuğuna geçtiğjmde Selin yanıma Melisa ve Özde arkaya bindiler.Arabayı çalıştırıp okula doğru sürmeye başladım.Okula geldiğimizde park edip aşağı indik.Herkes bahçedeydi.Tüm gözler üstümüzdeydi. Bahçe çok geniş olduğu için bir türlü yol bitmiyordu.Hemen okula girmek istiyordum.
"Birileri varoş olduğunu çok güzel belli ediyor dimi kızlar."
"Okulun sahibi diye hava atmaya gelmiş nolucak."
"Kanka asılırsam beni okuldan kovar mı?"
Konuşmaları duymamış gibi yaparak okula girdim.İlk iki ders boşmuş.Kızlara hava almak istediğimi söyledim ve onlardan ayrıldım.Okul gerçekten çok büyüktü .Dört binayla lise değil üniversiteydi sanki.
Okulu gezerken gözüm bir gruba çarptı.Bir çocuk diğer kıza zorla yaklaşmaya çalışıyordu.Kızsa göğsüne vurup onu kendinden uzaklaştırmaya çalışıyordu.Onların yanına doğru yürümeye başladım.Yanlarına geldiğimde kız,
"İstemiyorum anlamıyor musun,bırak peşimi sırf meriçle arkadaş olduğun için bana dokunamazsın."
"Ama bak nasıl dokunuyorum ."elini kızın yanağına koyacakken elini durdurup tuttum.
"Kıskandım mı sana da yer var."deyince kan beynime sıçramıştı.
Elini büküp ensesine koydum.Çocuk acı acı çığlıklar atıyordu.Sonra yere yatırıp karnına tekme atmaya başladım.
"Sen ben değil hiçbir kıza böyle davranamzsın."deyip daha sert bir tekme attım.
"Kendi okulumda buna izin vermem."deyip çocuğu bıraktım. Arkamı döndüğümde kızın korkmuş yüzünü gördüm.
"İyi misin ?" Kız kafasını salladı.
"Çok teşekkür ederim.Ama bunu senin yanına bırakmazlar.
"Onlardan korkmuyorum ."deyip kızı sınıfına bıraktım geri döndüğümde çocuk yerde yoktu.Açık konuşursam korktum.Sınıfıma gidecekken kolumda bir el hissettim.Yüzümü döndüğümde dövdüğüm çocuğu gördüm.Hızla kolunu boynuma dolayıp bana bir şey koklattı.Anında kendimi boşluğa bıraktım...
Gözlerimi açtığımda karanlık bir yerdeydim.Ellerim ,ellerim bağlıydı.

"Boşuna uğraşma."kafamı gelen kız sesinin olduğu yere çevirdim.İki kız ve iki oğlan ortaya çıktı.
Kızıl saçlı olan kız saçımı çekerek"Sen hangi hakla benim arkadaşımı dövüyon lan,sana el bile kaldırmamışken.Canınamı susadım kızım sen."
"Benim okulumda kimse taciz edilemez.Sizden korktukları için birşey diyemiyorlar.Sizde bunu iğrenç fırsatlara dönüştürüyorsunuz.Hayatımda sizden aşağılık birini görmedim.Meriçin ismini verip kıza zorla dokunuyordu.Adamlıkmı lan bu?"
Kız o çocuğa dönüp"Çağan bu kız ne diyor,sen böyle bir şerefsizlik yaptın mı gerçekten?"
Çağan"Mira bak tam anlattığı gibi değil?"
Mira"İtiraz edemiyon lan,itiraz edemiyorsun.Aslı kızın ellerini çöz."
Çağan"Sakın meriçin haberi olmasın Mira sakın!"
Aslı denen kız ellerimi çözerken aşina olduğum bir ses duydum.
"Neyden haberim olmayacakmış ?"İşte tam o an herkes donakaldı ,ellerimi çözmeye çalışan ellerimi çözüp yavaşça ayağa kalktı. Ben hala donmuş bir şekilde sandalyede oturuyordum. Düşündüğüm kişi olmasın diye bildiğim tüm duaları ettim.
Aslı"Abi?"
Meriç"Ne oldu,bu kim,bensiz mi işkence yaptınız ?"diye gülerek bana doğru yaklaşan adımların seslerini duydum.
Meriç"Tamam bu sefer abartmayacağım.Birde gerizekalı gibi kızı benden saklamaya çalışıyorsunuz,lan siz hangi ara bu kadar merhametli oldunuz."
Korkum iki katına çıkmıştı.Şuan buradan sağ çıkmak en büyük isteğimdi.Beynimde yankılalan sese bir kez daha kulak verdim.Gerçekten o muydu,o....o...yabancı mıydı?
Sıkıca gözlerimi kapatıp başımı eğdim.Korkumdan sandalyeden kalkacak gücüm yoktu.Poşet seslerini duydum.Bana yaklaşan kişinin Meriç olduğunu idrak ettiğimde kanımın çekildiğini hissettim birden kafamdan aşağı un dökülmesiyle şaşkınlıktan gözlerimi açıp etrafına baktım her yerim undu.Hemen sonra kafamdan aşağı buz gibi su döküldü.Artık ağlamaya başlamıştım.Hıçkırıklarımı bir türlü susturamıyordum.
Mira"Meriç ne yaptın sen?"
Meriç"Yaptığı büyük yanlışın cezasını verdim.Artık her ne yaptıysa."
Mira"Çağanı dövdü."
Meriç"Ne ve neden?"dedi şaşırmış bir şekilde.
Çağan gözleriyle mirayı uyarırken Mira konuştu.
Mira"Senin adını kullanarak bir kızı taciz ettiği için."
Meriç Mira'nın dediklerini idrak edememiş gibi çağana döndü.Çağanın hiçbir tepki vermemesi meriçi daha da delirtiyor du.Birşey demesini bekliyordu ama hiçbir şey demiyordu.Kan beynine sıçramıştı .
Meriç"Adam bildik lan seni şerefsiz.Bide kızı buraya götürmüssün.Yanlış bir şey yapmış ya.Mert."
Kapıda duran çocuk meriçin yanına geldi.
Meriç"Sirkeleyip postalayın."
Çağan"Meriç oğlum delirdin mi lan,ne diyorsun sen bırak lan .Meriç affet,Meriç.MERİÇ"
Çağan çığlık çığlığa dışarı çıkartılırken herkes bana döndü. Hamur olmuştum.Bu nasıl bir işkenceydi.Resmen kızlara özeniyordu.Çocuk bana doğru yaklaşınca yüzümü tanımasını istemiyordum.Sandalyeden kalktım.O bana bir adım atarken ben ondan bir adım uzaklaşıyordum.
Meriç"Kusura bakma .Ben seni diğerlerinden sandım."deyip bir adım daha attı.Bal sarısı gözleri ve kumral saçlarıyla insana kendini filmde gibi hissettiriyordu. Sanki tanıdık bir sima gibi yüzümü incelemeye başladığında bir elimle yüzümü kapayıp diğer elimle ona durmasını işaret ediyordum.
Açelya"Yaklaşma bana siz hepiniz aşağılık insanlarsınız ."deyip kapıya yürürken Aslı birden kapıyı kapattı.
Aslı"Üzgünüm."
O sırada meriçin arkamdan gelip kolumu tutmasıyla kendimi ondan kurtarıp.
Açelya"Bana dokunma,bırakın beni ."
Meriç"Mira kim bu?"dedi sinirle.
Mira"Açelya Karel ,Karelin sahibi."dedi bıkkınlıkla.
Meriç anlam vermeye çalışır gibi yüzüme baktı.
Meriç"Kızlar hemen çıkın korumaları da alın."dedi kesin emiriyle.
Açelya"Hayır, hayır çıkarın beni beni buradan çıkarın."ellerimi yüzümün arasına aldım.Herkes çıktığında Meriç kapıyı sertçe kapatmıştı.Yüzüme bakıyordu beni tanımaya çalışıyordu.Eski ahşap masanın üstünden bir şişe su aldı,tam kaçacakken sıkıca kolumdan tutup beni sandalyeyi oturttu.
Su şişesini yüzüme boşaltıp elleriyle yüzümde ki unları bir kenara çekti.En sonunda dayanamayıp ayağa kalktım.
"Yeter!,noldu beni tanımaya mı çalışıyorsun?"
Meriç şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu.Bir gün önce yakalamaya çalıştığı canını yakacağını söyle yeceği evine kadar takip ettiği kızla yüzleşiyordu.Açelya acıyla gülümseyip merak ettiği soruyu sordu.
"O gün köşkte ne yapıyordun yabancı?."