CHAPTER SEVENTEEN:

5 2 0
                                    

CHAPTER SEVENTEEN:

NAGISING si clio na mahapdi ang tagiliran ng tiyan niya kaya tinignan niya kung ano yun, hindi pala niya namalayang nakalimut siya sa nangyari noong isang araw.

Naramdaman lang yang nasa hospital pala siya dahio rin sa amoy niyon. "What happened last time?". Menasahi niya ang ulo para ibalik ang nangyari noong isang araw.

Narinig niyang may papalapit sa kwarto niya dahil sa yabag nitong paglalakad. "He just need rest in then maghihilum rin ang sugat niya". Sabi ng taong nasa labas.

"Okay doc, just give him some pain reliever to make sure that he don't feel the ache". Sabi naman sa pamilyar na boses.

Binuksan nito ang pinto at naglakad papasok sa hinigaan niyang kwarto sa hospital. "Owh...your awake man". Sabi ni harris na nakipagkamay pa.

"Hey.....am what happened last to me?". Tanong niya sa doctor pati narin sa kaibigan. "I can't remember". Bumangon siya pero nakaupo lang sa kamang hinigaan niya.

"Mr. Laxzamana please rest and humiga ka". Sabi ng doktor. "Kaylangan kang magpahinga ng dalawang araw saka bawal kang tumayo dahil hindi pa naghihilom ang sugat mo". Pagpapa-alala nito sa kanya. "You need to take care of yourself next time and also you need to make sure that you always drink some water and the tablets that i give to Mr. Harris". Payo nito sa kanya habang nakahiga ulit sa kama.

"Thanks doc, and don't worry about it". Sabi niya saka tumango ang doktor at nagpaalam sa kanila. "Man can you tell me now?". Tanong niya.

"Sure, you don't remember because the bullet impact on you is strong saka hindi mo kasi tinakpan ang sugat mo kaya maraming dugo ang nawala sayo". Pagkwekwento nito.

"Owh...it's okay, saka nasan pala si zasq naalala ko magkasama kami". Aniya.

"May ginagawa siya, babalik rin naman yung taong yun". Sabi nito. "At saka stable na ang lagay ni Charles, actually sinabi ni clia na okay na daw siya". Sabi niyo sabay upo sa isang silya..

Kaylangan niyang makita si Charles, God he miss that guy so much, tatayo na sana siya para puntahanang binata pero oinigilan siya ni harris.

"Don't think you could go there man". Hinaramg siya ng matitipinong braso ni harris. "Wag kanang mag-alala okay na ang lagay niya, and naandoon din ang ama niya at si-......". Pinutol nito ang sinabi.

"Sino?".

"Hindi muna kaylangan malaman". Anito.

"Sino? Tinatanong kita Ris". Galit niyang sabi.

"Fine just don't be angry, si jeniva siya ang nag-alaga kay Charles habang wala ka". Sabi nito na may biglang kumarut aa puso niya at patang tinutusok iyon.

Humiga siya ng maayos at tinago ang mga mata gamit ang braso. "Oo nga pala". Malungkot niya sabi, kaylangan niyang mapag-isa.

"I need to go out man iiwanan muna kita para makapag-isip ka and wag kang tatayo". Bilin nito sa kanya pero hindi niya sinagot.

Naramdaman na lamang niyang bumukas ang pinto saka may lumabas. "Hay". Bumugtong-hininga na lamang siya.

'Ani ba tong nararamdaman ko?'. Mapakla siyang tumawa.

'Gago syempre nasasaktan'. Sabi ng puso niya.

'Nasasaktan pala ako?'. Tanong niya sa puso.

'Oo at sa alam ko ang nararamdaman mo at dahil yan kay Charles". Sagot naman nito.

Hindi niya napigilang lumuha pero isang butil lang ng luha ang lumabas sa mga mata niya, ni hindi niya  makayanang may kasintahan pala ito.
Nasaktan siya ng masyado dahil don, pati pa naman ngayon.

"The Naive Mr. Lennox"〽️WOMEN'S BLACK SERIES #01Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon