My Immortal Crush

3

"We will not let you down, sir." Confident na sabi ko.

"Okay then. Pwede na kayong umuwi dahil alam kong masyado na kayong maraming ginagawa dito. You can take a rest for now." Sabi niya kaya kuminang at sumaya ang mga mata ng mga kasama ko.

Ayan e. Dyan sila magaling. Pagdating sa pahinga, ang galing galing. Pero kapag sa trabaho na, wala pang isang oras pagod na agad. Nako.

"Thank you sir!" Mika thanked him.

"No problem. The rest of you may go." My father replied and looked at me.

Uh oh. Don't tell me may ginawa na naman akong hindi niya nagustuhan.

"And you Jema, please come to my office." Sabi niya.

Tumango lang ako at lumabas na siya sa conference room. Ito namang mga kasama ko ay nag-aalalang tumingin sakin.

"Hoy Jessica! May ginawa ka na naman ba ha?" Tanong sakin ni Ate Jia na agad kong itinanggi.

"E bakit na naman nun pinapunta sa opisina niya?" Tanong naman ni Fhen.

"I'm also curious about it guys. Hindi ko malalaman kung hindi pa ako pupunta sa office niya at patuloy lang kayo sa pagtatanong sakin." I said in a sarcasm way.

"Sige na pumunta ka na dun. We will just wait for you sa may lobby." Ate Jia said but I shook my head.

"No Ate. Kaya ko na. Wag niyo na akong hintayin. Kailangan niyo ring magpahinga." I told her pero syempre hindi siya pumayag.

Mas mapilit siya eh at hindi yan nagpapatalo whenever we're having an argument.

"Whether you like it or not, hihintayin ka namin kaya alis na. Shoo!" Pagtataboy niya sakin kaya nakisama na rin ang mga kaibigang ko.

Bagsak-balikat naman akong umalis ng conference room at tumungo sa office niya.

*Knock knock*

"The door is open. You may come in." I heard him replied so I opened the door and I saw him playing his pen on the table.

Hindi pa man ako totally nakakalapit sa kanya nang bigla niyang bitawan ang ballpen atsaka tumayo.

"S-sir?" I nervously asked.

"Jessica, come here my daughter." Hindi na siya ganun kalamig makipag-usap sakin ngayon.

Ginawa ko naman ang sinabi niya pero nagulat ako nang bigla niya akong yakapin.

Oh fuck! I miss my father's hug. Iba pa rin talaga ang pakiramdam na yakap-yakap ka ng iyong ama dahil dito mo talaga mararamdaman na safe and secured ka.

"Congratulations anak. Hindi nila tatanggapin ang offer natin kung hindi mo ginalingan. You made Papa proud, again." Malamig niyang sabi.

I felt my tears falling in to my cheeks.

He called me daughter, anak and he said that I made him proud, again.

Totoo ba ito?! Kung hindi, ayoko nang gumising.

"P-papa." Yan lang ang salitang lumabas sa bibig ko.

"Oh why are crying?" Natatawang tanong niya at kumalas mula sa pagkakayakap.

"I c-cant believe this is h-happening." I replied.

"I know na mahirap paniwalaan anak. Pero totoo lahat ng ito. Hindi ko akalain na gagawin mo pa rin ang lahat para lang mapahanga ako pagkatapos ng nagawa ko sayo noon." Naging malungkot naman ang boses niya ngayon.