Zijn 'vriend' - Flikken Maastricht

Deel 35

Wolfs pov

'Toch kan niets tippen aan mijn overheerlijke, zelfgemaakte recepten.' Hoor ik mezelf zeggen tijdens het afruimen van de tafel. 'Nou, chinees is óók wel heel erg lekker hoor.' Zegt ze met een grijns op haar gezicht.

'Zullen we een film kijken? We zijn morgen waarschijnlijk vrij.' 'Ja, leuk. Welke?' 'Heb je zin in horror?' Ik zie dat ze een beetje bedenkelijk knikt. Nu heeft een blik in haar ogen alsof ze een idee heeft. Ik ben benieuwd. 'Alleen als jij bij me blijft.' 'Oke, ik zal bij je blijven. Altijd.' Dat laatste woord zei ik zo zacht dat ze het bijna niet kón horen. 'Altijd?' Blijkbaar had ze het toch gehoord. 'Altijd.' Bevestig ik.

Even later zitten we voor de tv. Er staan 2 glazen met drinken op tafel en daar naast staat een grote bak met chips. Een cola voor mij en een chocolademelk voor haar.

De film is inmiddels al een tijdje aan de gang. Tijdens de film ben ik ergens achter gekomen. Als er een eng stukje is met spannende muziek pakt Eva chips. Als ze voor de negende keer naar de bak met chips rijkt, kan ik het niet laten om te lachen. 'Wat?' 'Niks.' 'Jawel, er was wel iets. Wat was er zo grappig?' 'Jij.' Zeg ik zo serieus mogelijk.

Eva pov

'Ik? En wat is er zo grappig aan mij?' Ik daag hem uit door op zijn schoot te gaan zitten. Met beide benen aan een kant zodat ik hem aan kan kijk. Pas als ik zit realiseer ik me in wat voor situatie ik mezelf heb geplant. Weer spookt de brief van John door mijn hoofd. Ik moet dit stoppen, voordat Wolfs de voor John verboden signalen krijgt. De glimlach die net nog op mijn gezicht zat, verdwijnt langzaam. Ik kuch en ik ga van hem af, zonder hem aan te kijken. 'Sorry.' Zeg ik zacht. Ik ga weer naast hem zitten. Hij slaat een arm om m'n schouder heen en gelijk trek ik mijn benen op. Mijn hoofd laat ik rusten op zijn borst en mijn arm sla ik om zijn buik heen. Ik weet dat het niet mag, van John. Maar dat kan me nu even niks schelen. Gewone vrienden zitten ook wel eens zo. Toch?

Soms merk ik dat Wolfs schrikt. Dan voel ik dat al zijn spieren in één keer aangespannen zijn. Er is nu een heel spannend stukje. Volgens mij knijpen we elkaar echt bijna fijn. Ik hoor zijn ademhaling bij mijn oor. Dat werkt wat rustgevend waardoor ik mijn arm weer los om zijn buik heen leg. Ook zijn greep ontspant wat meer.

De aftiteling van de film. Ik vond hem best eng. Gelukkig zat Wolfs naast me, waardoor ik me toch wat veiliger voelde. Wolfs zet de tv uit. 'Zullen we gaan slapen?' We? Waarom zegt hij we? Misschien bedoelt hij hier iets mee. Ik hoop het zo, maar ik kan dit niet. Niet na de brief van John. 'Ja, ik ga mijn tanden even poetsen.'

Een kwartier later lig ik in mijn bed met mijn telefoon. 2 sms'jes. Één van Marion en één van een onbekend nummer. Eerst die van Marion. He Eva, ik mag morgen naar huis! Zal ik morgen even langskomen? Lijkt me gezellig. Dan kunnen we wat bijpraten ;-) Xx Marion. Lijkt mij ook gezellig. Ik sms gelijk wat terug. Ja, leuk! Ik en Wolfs zijn morgen vrij. Dus ik ben de hele dag beschikbaar. Eva. Ik krijg al binnen een minuut een antwoord terug. Oke. Ik mag 'smorgens naar huis. Dus is 't goed dat ik rond een uur of elf langs kom? Ja, dan ben ik vast wel wakker. Is goed. Zie ik je dan. Tot morgen. X Eva.

Nu het andere sms'je. Had je mijn boodschap niet begrepen? Ik dacht echt dat het wel duidelijk was. Helaas, misschien moet ik dan toch maar maatregelen gaan nemen... Groetjes John. Mijn hartslag versnelt. Gelijk verwijder ik het sms'je. Ik wil er niet steeds aan herinnerd worden. Iemand klopt op de deur. Ik verstijf gelijk. Gelukkig is het Wolfs. Hij komt binnen en gaat op het randje van m'n bed zitten. 'Eva. Even over die zoen.' Hij kijkt me niet aan maar zit met zijn vingers te prusten. 'Het betekende voor mij...' Ik móet hem onderbreken. Ik kan niet het risico lopen dat John hem iets aan doet. Maar ik durf niet. Het is al te laat om hem te onderbreken. 'Het betekende voor mij heel veel.' Hij kijkt me nog steeds niet aan. Ik denk even dat ik droom. Zei hij echt wat ik dacht dat hij zei? 'Eva?' Ik krijg tranen in mijn ogen van geluk. Ik ga rechtop zitten en ik draai zijn gezicht naar me toe. Zachtjes druk ik mijn lippen tegen die van hem. Het is een hele korte kus, maar toch is dit moment 1 van de mooiste momenten. Heel langzaam maak ik me weer los van zijn lippen. Hij heeft zijn ogen nog gesloten, maar opent ze nu. Secondenlang kijk ik in zijn ogen. Langzaam komt zijn gezicht weer dichterbij. Even later voel ik zijn tong tegen die van mij. Ook gaat zijn hand richting de onderkant van mijn t-shirtje. Toch stop ik hem. Nu stopt hij ook de zoen. 'Sorry.' 'Geeft niet. Ik ga slapen.' 'Ja, goed idee.' Hij geeft een kus op mijn haar en verlaat dan mijn kamer.