Chapter 7
Sam POV
Tatlong araw na ang lumipas ng malaman ko ang katutuhanan......katutuhanang yumanaig sa aking buhay...ngayon ay nandito ako sa restaurant na pinagtratrabahuan ko...magpapaalam na ako dahil titigil na ako.
Ayoko pa nga sana pero wala akong magawa dahil rto ang gusto ni Tito Conan.
Pagbaba ko ng sasakyan ay agad akong sinundan ng dalawang bodyguards ko...kaya naman ay hinarap ko sila.
'Puwedeng dito nalang kayo?' Tanong ko
'Hindi po puwede senyorita....mananagot po kami kay senyorito' saad ng isa.
'Sasabihin ko nalang...at tsaka diyan lang naman ako oh' saad ko saka itunuro ang restaurant na nasa tapat lang namin....pero umiling ang mga ito
'Hindi po puwede' saad nila kaya naman ay napabuntong hininga nalang ako...dahil alam kong wala akong magagawa.
Huminga muna ako ng malalim saka pumasok na sa restaurant.
Madaming tao ang nandoon dahil tanghalian.
Agad akong pumasok ng makarating ako doon.
'Samantha' agad akong napansin ni Rick na kakaserbe lang ng inorder nila
'Rick' saad niya ng mapatingin siya sa akin.
'Bakit ilang araw kang nawala' tanong niya ng makalapit siya sa akin.
'Teka...nasaan si Maam Kristine?' Saad ko
'Nasa kitchen busy' saad niya
'Sige order nalang ako..hintayin ko siya' nakangiting saad ko saka umupo na.
'Kunin ko lang ha?' Saad niya ng masabi ko ang inorder ko
'Sige' saad ko...umalis na rin siya.
Inorderan ko rin yung dalawang bodyguards ko.
Busy sila...yan lang ang masasabi ko dahil umabot sa dalawang oras ang paghihintay ko...
Ngayon ay nandito na sila sa harap ko dahil tatlo nalang ang customer nila.
Inabot ko ang reignition letter ko kay maam kristine...agad niya naman itong binuksan saka binasa.
'Sorry po kung ilang araw akong nawala..may nangyari alng po kasi...at sorry po kung kailangan ko na namang magpaalam...may kailangan po kasi akong gawin pansamantala' saad ko
'Alam kong hindi ka na namin mapipigilan Sam....at welcome na welcome ka palagi rito kahit kailan mo gusto' nakangiting saad ni maam Kristine.
'At isa pa...nasa pangalan mo pa naman tung restaurant' pagapaptuloy niya
'Yan rin po yung pinunta ko...hindi naman po sakin tong restaurant....wala na po kami ni Jace...si Jace po yubg humili nito hindi ako...kaya kung binalik na niya eto sainyo ay sayo na po' sa totoo lang ay napagisipan ko narin ito...balak ko na sanang ibigay ito sakaniya..para wala na akong iisipin pa...
Hindi man talaga ako ang bumili ay alam kobg kargo ko iyon dahil nasa pangalan ko ito.
'Kahit na Sam...alam mong baon ito noon...pero salamat dahil kay sir Vilalmonte ay naihaon ito..kasi binili niya..para saiyo dhail alam niya kung gaano ka especial ang restaurant para sayo' saas ni maam kristine...maya naman ay wala na akong ibang nagawa kundi akuhin ulit ito.
'Maraming salamat po...dahil tinanggap niyo ulit ako dito' saad ko ng nasa labas na kami ng restaurant...hinatid kasi nila ako.
Tumagal rin ng halos isang oras ang paguusap namin..nhayon ay kailang ko ng umalis kasi kukunin ko pa ang mga gamit ko sa bahay ko.
