ငါတို့တစ်မိသားစုလုံးက ဗီလိန် [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter 14

ဟြမ္ယင္ယင္က ႐ုတ္တရက္ပဲ သူမမ်က္ႏွာႀကီးေပ်ာက္သြားၿပီလားလို႔ေတာင္ ခံစားလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ဒီလိုပြဲႀကီးပြဲေကာင္းကို ၾကည့္ေနၾကတဲ့ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေသခ်ာေပါက္ ဒီလိုပဲေတြးေနၾကမွာေလ။ ဟြမ္ယင္ယင္က ေခ်ာေမာလွပတာေၾကာင့္ အၿမဲလိုလိုပဲ သူမကေယာက္်ားေလးေတြရဲ႕ မ်က္စိက်စရာလို ျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔လုံးဝမထင္လိုက္တာက ဒီေက်ာင္းသားသစ္က သူ႔ရဲ႕ပထမဆုံးေန႔မွာ သူမကို အႏိုင္ပိုင္းလိုက္တာကိုပဲျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေလာက္စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလိုက္သလဲ။

-----

ရွဲ႕မင္႐ႊမ္းက ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲေတြေၾကာင့္ ႏိုးလာခဲ့တယ္။

"ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ?" သူက မႈန္ကုပ္ကုပ္နဲ႔ သူ႔ေခါင္းကိုေမာ့လိုက္တယ္။

"ဟီး ဟီး...အစ္ကို႐ႊမ္း အစ္ကိုတစ္ေမွးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဘာေတြလြတ္သြားလဲဆိုတာ အစ္ကိုမသိဘူးေနာ္။ တုယီမင္ရဲ႕နတ္ဘုရားမေလး ယင္ယင္ကေလ ခုနေလးတင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတန္းထဲလာၿပီး စုေရွာင္ေပါင္ရဲ႕ WeChat ကိုေတာင္းတာ။ ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းႀကီး အျငင္းခံလိုက္ရတယ္ဗ်ာ" လ်ိဳ႕ခိုင္က အခုေလးတင္ ဘာေတြျဖစ္သြားခဲ့တယ္ဆိုတာကို သူ႔ကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းေျပာျပခဲ့တယ္။

ဒီေကာင္ပဲလား? ရွဲ႕မင္႐ႊမ္းက မ်က္ေမွာင္အႀကီးအက်ယ္က်ဳံ႕လိုက္မိတယ္။ သူ႔စာေမးပြဲရမွတ္က စုေရွာင္ေပါင္ေအာက္ တစ္မွတ္ေလ်ာ့ေနတာကို သူ႔မွာခါးခါးသီးသီးခံစားေနရတုန္းပဲ။ အရင္စာေမးပြဲေတြတုန္းက သူကသာမန္ကာလွ်ံကာေလာက္ပဲ ေျဖခဲ့ၿပီး မေန႔ကေတာ့ သူ႔အသားကုန္ႀကိဳးစားေျဖခဲ့တာႀကီးကို!

"ဒီေန႔ physical education အတန္းခ်ိန္ (PT အခ်ိန္) ရွိတယ္မလား?" ရွဲ႕မင္႐ႊမ္းကေမးလိုက္တယ္။

"အင္း...ေနာက္တစ္ခ်ိန္ေလ"

"မင္းေဘာလုံးယူလာလား?"

"အာ...ယူလာတာေပါ့"

"ငါ့ကိုေပး"

လ်ိဳ႕ခိုင္ဆီကေန ဘတ္စကတ္ေဘာလုံးကို ရၿပီးေတာ့ ရွဲ႕မင္႐ႊမ္းက မတ္တပ္ထလိုက္ၿပီး စုေရွာင္ေပါင္ဆီ ေလွ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ 'ဘန္း' ဆိုတဲ့အသံက်ယ္ႀကီးနဲ႔အတူ သူက ဘတ္စကတ္ေဘာလုံးကို စုေရွာင္ေပါင္ရဲ႕ စားပြဲခုံေပၚတင္လိုက္တယ္။