TPAS #1: The Possessive Captain of Soccer Team

Kabanata 1

Kabanata 1

"Go! go go go UTC !!!  Hoo hoo hoo hah! hoo hoo hoo hah! hoo ha! Ace ace ace ace ace! Go! Hustlin' Owls!"

Rinig ko ang sigaw ng mga cheer dancers na naka assign sa volleyball team.

As I jumped higher to spike the ball when Dana sit for me, I knew it's the right time. Hindi inexpect ng kalaban namin yun, kaya ako naka score.

Napangisi ako.

Narinig ko pa ang sigawan ng mga estudyante na mukhang nanggaling sa school namin.

"OUR ACE! ACE! ACE! Go! Uno Captain! Villanueva!"

We're behind by, two points but we will not give us. Pwede pa kaming makahabol. Huminto muna ang game ng mag change net kami sa kalaban. Dun na namin binuhos ang lahat ng kaya namin.

Napangisi ako nang nakita ang score board at nalamangan na namin sila ng limang puntos. At isang last set nalang bago matapos ang laro.

Lamang sila sa unang set pero sa ikalawang set naman kami ang lamang. Ito na ang last set this will determine who will be the winner in the two teams.

"We won! Captain!" masayang sabi sa akin ng mga ka team mates ko.

Masaya ko rin silang tinanguan at inapiran. Nanalo kami sa ikatlong set lamang kami ng tatlong puntos sa kanila.

Pumunta kami sa may net upang kamayan ang kalaban namin. We also did this after the game start to promote spormanship in every player. Kahit natalo namin sila they also did their best. Sportsmanship is a must in every player.

"Grabe! wala ka paring kupas nice game Villanueva!" pagkakamay sa akin ng Captain ng kabilang team, ang Roaring Bears.

"Ikaw rin naman ah! nice game." nakangiting sagot ko sa kanya.

"Kita nalang tayo sa susunod na finals next year, makikita mo magiging magaling pa kami kaysa sa team mo!" nagbibirong saad nito at gumalaw na upang makipagshake hands sa ibang ka teammates ko.

"Kitakits nalang tayo!" nakangiting saad ko.

"Congratulations! Hustlin' Owls!" nakangiting bati sa amin ni coach ng makalapit kami sa kanya.

"Villanueva! you really did great keep it up!" sabi ni coach sa akin.

"Salamat, Coach. The team did great I couldn't do it without them," nakangiting saad ko at lumingon sa mga ka teammates ko.

Sabi nga ng sikat na coach na si Bernado Bezende ng brazil, "No, volleyball player is a soloists. They're all parts of a larger orchestra. It's all over the moment even one of them starts to believe he's special." Siya ang coach ng mens volleyball ng brazil, na top ranked na team sa buong mundo, walang kupas.

This one of my favorite motto in life, dahil sa sobrang meaningful nito kapag isang kang athlete, lalo na kung na sa isang kang team.

Humiyaw naman sila dahil sa sinabi ko.

"Hustlin' Owls the best!!" we did our last chant na kadalasan namin ginagawa kapag nagsisimula ang game at kapag tapos na ang game. Niligpit na namin ang kanya-kanya naming gamit para bumalik sa school.

"Captain una na ako may pupuntahan pa kasi ako." saad ng ka team mates kung si Dana habang nagmamadaling kinuha ang bag niya sa nakalagay sa bench.

"Sige, kita nalang tayo bukas sa practice." pagpayag ko naman medyo dumidilim na rin kasi. Kanina pa umalis ang ibang ka teammates namin pauwi.

Winagayway niya naman ang kamay niya tanda na aalis na siya. Sinampay ko sa kanang balikat ko ang morning towel na ipinangpunas ko sa pawis ko kanina.

Katatapos lang kasi ng game namin. Buti, nga at panalo kaming volley team ang galing din kasi ng kalaban namin na taga ibang school.