Wiz'nth University

CHAPTER 1

This is experiment would be my last.

Di rin nagtagal at tuluyan nang binalot ng dilim ang buong kwarto.

Lalo na nga, dahil di masilip ang buwan na nagtatago sa likod ng makakapal na ulap, makakapal na ulap na tila ba nagbabadya ng malakas na ulan.

Nagsimulang umulan, kasabay nito ang pagkaidlip ko.

"1001!"

Nagising ako sa pasigaw na boses ng isa sa mga cell keeper, pilit akong dumilat na tila nabubulag pa sa liwanag na hatid ng ilaw sa labas.

The door is open.

The cell keeper is here to get me.

They are here to get me and to start the freakin experiment.

As soon as I understand what he wants to imply, I quietly stand.

I didn't protest.

There's no way I'll do that.

For what? Para namang may magagawa ako laban sa kanila.

Well yes meron. But I promised to myself not to do it. Not anymore.

Ayoko nang makitang may nasasaktan dahil sakin.

Lumapit ako sa cell keeper. At lumabas sa selda ko.

Kakaiba talaga sa feeling pag lumalabas ako sa selda ko to undergo experiments.

Parang imbes na takot, I feel a sudden freedom.

Feeling ko nakalaya ako. Kahit sa kabila ng katotohanang nakakulong parin ako sa
napakalaking hawlang lugar na ito.

Tiningnan ako ng cell keeper.

He examined me from head to toe.

"Where is your pet?" He asked.

"Po?"

Hindi ko maintindihan kong bakit... ...hinahanap nila si Alum.

Well imposible naman hindi nila alam na may alaga ako kasi ako pa nga ang nagsabing papayag akong magpagaling sa lugar na ito kung kasama ko si Alum.

"We need that thing for this experiment."
Nanlaki ang mga mata ko sa gulat dahil sa sinabi niya.

"Po? Hindi ho ba, ako lang ang kailangan niyong gamutin dito? Di po ba ako lang naman ang may deperensiya? Eh bakit pati si Alum kukunin niyo."

He gave me a blank face and signaled his fellow cell keeper to get Alum.

"No!! Hindi niyo pwedeng gawin yan!"
I push some of the keepers pero hindi sila natinag.

Natutulog si Alum kaya imposibleng makawala siya sa kanila.

I tried my best to stop them. I punch, push and even kick some of them.

Nagwala na talaga ako, while my tears starts falling from my eyes.

"Stop! He's not your bussiness! It's me! He's not involved with this! You don't have a right to this!"

But then, two of the keepers hold me.

Humarap saakin yung leader nila. "You're wrong. We have every rights to do this."

Tinanguan niya yung na nasa kanan ko.

He injects a syringe on my nape.

I saw the other keepers as they caught Alum.
Nagpupumiglas siya at tumingin sakin para humingi ng tulong.