"စိတ္ခ်ပါ ဦးေလးဖုရယ္။ စုေရွာင္ေပါင္နဲ႔သမီးတို႔ ေက်ာင္းမွာအဆင္ေျပမွာပါ" စုေပက ဦးေလးဖုကို စိတ္ခ်ေစရန္အလို႔ငွာ ၿပဳံးျပလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းအဘိုးႀကီးရဲ႕ စိုးရိမ္ပူပန္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြေအာက္မွာ သူမကစုေရွာင္ေပါင္ကိုပါေခၚၿပီး ကားထဲဝင္ထိုင္လိုက္ကာ ေက်ာင္းသို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။

-----

ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္က ႀကီးၾကပ္ေရးမႈးဆီ အရင္ဆုံးသတင္းပို႔ၾကရၿပီးေနာက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမႈးကေနပဲ အနည္းအက်ဥ္းရွင္းျပေပးဖို႔အတြက္ အတန္း ၈-၇ ရဲ႕အတန္းပိုင္ဆရာမျဖစ္သူရဲ႕႐ုံးခန္းဆီသို႔ သူတို႔ကိုေခၚေဆာင္သြားခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ အမႊာႏွစ္ေယာက္က အတန္းထဲသို႔ဝင္ေတာင္မဝင္ရေသးခင္မွာ အတန္း ၈-၇ က ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေက်ာင္းေျပာင္းေက်ာင္းသားအသစ္ေတြအေၾကာင္းကို အႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးေနၾကတာျဖစ္တယ္။

[က်ိဳးခ်ီ : ေက်ာင္းသားအသစ္ႏွစ္ေယာက္က ငါတို႔အတန္းကိုလာမွာတဲ့]

[လ်ိဳ႕ခိုင္ : ဒီစာသင္ႏွစ္ရဲ႕တစ္ဝက္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီကို။ ဒီအခ်ိန္မွ ေက်ာင္းသားအသစ္? တကယ္လား လာလွိမ့္ေနတာလား?]

[က်ိဳးခ်ီ : အာ...တကယ္ပါကြ။ လီက်ားနဲ႔ငါနဲ႔ ႐ုံးခန္းေရွ႕ကျဖတ္သြားေတာ့ သူတို႔ကို ငါတို႔အတန္းပိုင္ဆရာမက ႀကီးၾကပ္ေရးမႈးရဲ႕႐ုံးခန္းကေန ေခၚလာတာကို ငါတို႔ေတြ႕လိုက္တာ]

[ယီဝိန္ကြၽင္း : ဖာခ့္...ဘယ္လိုအသစ္ကေလးေတြေရာက္လာမွာတဲ့လဲ? ဗိုလ္က်မယ့္ေကာင္လား ဒါမွမဟုတ္ ဆန္ကုန္ေျမေလးေကာင္လား?]

[လီက်ား : သူတို႔ဗိုလ္က်လား မက်လားေတာ့ ငါလည္းမသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔မ်က္ႏွာေလးေတြကေတာ့ ေသာက္ရမ္းၾကည့္ေကာင္းတယ္ဟ!]

-----

စာသင္ခန္းရဲ႕ေထာင့္ေလးမွာ ခဏၾကာတဲ့အထိ အတန္းအြန္လိုင္း group မွာေလွ်ာက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ေတာ့ လ်ိဳ႕ခိုင္ကသူ႔မိုဘိုင္းဖုန္းကို အေဝးမွာထားလိုက္ကာ တုယီမင္နားက လူအစုလိုက္ကို လွမ္းေအာ္လိုက္တယ္ : "ေဟ့ေကာင္ေတြ မင္းတို႔ group ထဲမွာ လီက်ားရဲ႕ post ကိုေတြ႕ၿပီးၾကၿပီလား?"

ငါတို့တစ်မိသားစုလုံးက ဗီလိန် [ဘာသာပြန်] {Complete}Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ