Chapter 9

3.3K 274 8
                                    

Έτσι πέρασαν και οι μέρες. Ένα μήνα μετά είχα αναρρώσει πλήρως και είχα πάρει εξιτήριο. Ακόμα μου είναι δύσκολο να κοιμηθώ τα βράδια από το κλάμα αλλά το έχω ρυθμίσει κάπως. Τώρα ακολουθώ μια ρουτίνα. Το πρωί ξυπνάω κάνω μπάνιο και τα σχετικά, τρώω -πολύ- πηγαίνω στο νοσοκομείο και κάνω παρέα στον Βαγγέλη -τρώω και κάτι- , μετά πάλι σπίτι, φαγήτο, μπάνιο, ύπνο και ξανά τα ίδια. Σήμερα υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου. Σήμερα θα μάθω το φύλο του μωρό μου. Είμαι στο δωμάτιο του Βαγγέλη και κρατάω σφιχτά το χέρι του -όπως κάθε μέρα. 

'' Έλα ρε μωρό μου άνοιξε τα ματάκια σου. Χαχα θυμάσαι τι μου έλεγες πριν κανά χρόνο; Έλεγες ότι έχω υπέροχα γαλάζια μάτια που είναι πιο ωραία και από το μπλέ της θάλασσας. Θυμάσαι που για να σε πειράξω σου είχα πει πως τα δικά σου είναι σκατουλί και άρχισες τις θεωρίες πως είναι πρασίνα αλλά έχω αρωματοψία και ότι οι σέξυ άντρες έχουν καφέ μάτια; Σε παρακαλώ ματάκια μου. Ξύπνα ζωή μου. '' είπα και για άλλη μια φορά ξέσπασα σε κλάματα με λυγμούς. Μου λείπει τόσο πολύ. Δεν μπορώ να τον βλέπω έτσι. Είναι χλωμός, το χαμόγελο λείπει από αυτά τα υπέροχα σαρκώδη χείλη του και τα υπέροχα καστανά ματάκια του που τόσο αγαπάω είναι κλειστά. Μόλις ηρέμησα άρχισα να του μιλάω ξανά.

'' Ξέρεις δεν κατάλαβα ακόμα αυτό που μου είπες πριν την... σύγκρουση. '' πήρα μια ανάσα και κατάπια έναν λυγμό μου. '' Δεν κατάλαβα γιατί είπες να ΤΟΝ προσέχω. Πως είσαι τόσο σίγουρος πως θα είναι αγόρι; Χαχαχα ξέρεις τι θυμήθηκα τότε; Είχαμε 1,5 χρόνο σχέση και λέγαμε για την κόρη της αδερφής σου. Θυμάμαι είχες πει πως θες ένα κοριτσάκι να μου μοιάζει, να το προσέχεις σαν τα μάτια σου και να μην αφήσεις κανέναν να την πλησιάσει, να την εκμεταλλευτεί και να την πληγώσει. Εγώ μωρό μου θέλω ένα αγοράκι να σου μοιάζει. Να έχει τις ματάρες σου, το υπέροχο χαμόγελό σου, τα χείλη σου, να με κάνει ότι θέλει όπως ακριβώς συνήθισες να κάνες εσύ. Γιατί ΠΑΝΤΑ με έκανες ό,τι ήθελες. Μια μέρα με ανάγκασες να δω όλη την σειρά του ''Saw''. Θυμάσαι πολύ καλά πιστεύω πως δεν μπορούσα να ξεκολλήσω το βράδυ από πάνω σου για πάνω από ένα μήνα. Σε αγαπάω τόσο πολύ ρε Βαγγελάκο. Αν δες θες να ξυπνήσεις για μένα, για τους γόνεις σου, για την αδερφή σου... ξύπνα για το μωράκι μας που θα μείνει χωρίς μπαμπάκα. Αλλά ξέρεις κάτι; Και να μην συνέλθεις -που ελπίζω να συνέλθεις... γιατί δεν θα αντέξω την απουσία σου μωρό μου- θα λέω στο παιδί μας πως ο πατέρας του ήταν ένας ήρωωας. Θυσίασε την ζωή του για να μας σώσει. Βαγγέλη δεν θα σταματήσω ποτέ να σ'αγαπάω, να το ξέρεις. Κανείς δεν θα καλύψει ποτέ το κενό αυτό που νιώθω αυτή την στιγμή. Μόνο εσύ μπορείς να το καλύψεις. Μωρό μου σε παρακαλώ... απλά μην μας εγκαταλείψεις. Σ'αγαπάω. '' έδωσα ένα φίλι στο μέτωπό του και στα χείλη του και βγήκα από το δωμάτιο. Σκούπισα τα δάκρυά μου και πήρα στην αίθουσα υπερήχων. Μέσα βρισκόταν ήδη η γυναικολόγος μου.

'' Καλήμέρα σας. '' της είπα γλυκά. Είναι πολύ καλή μαζί μου. Είναι κοντούλα, καστανομάλλα, γύρω στα 30 με 2 πανέμορφα σμαραγδί μάτια. Ήταν από την αρχή φιλική μαζί μου και την συμπαθώ ιδιαίτερα.

'' Καλημέρα κούκλα μου... Νικόλ πάλι έκλαιγες; '' είπε. Ήταν φανερό ότι έκλαιγα... πάλι!

'' Ήμουν στον Βαγγέλη... '' της είπα το προφανές. Πήρε μια λυπημένη έκφραση, με πλησίασε και με πήρε αγκαλιά.

'' Τι έχουμε πει κυρία Κακουριώτη; Ε; Κάθε μέρα πας στον Βαγγέλη. Πρέπει να ηρεμήσεις για το καλό το δικό σου αλλά και του μωρού. '' μου είπε.

'' Δεν είμαι κυρία Κακουριώτη... δεν παντρευτήκαμε... δεν προλάβαμε. '' της είπα και ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπό μου. Με φίλησε απαλά στο μάγουλο και μου χάιδεψε την πλάτη.

'' Θέλατε όμως... είναι κάτι κι αυτό. Μετά τον υπέρηχο θέλω να σου πω κάτι, εντάξει; '' μου είπε. Τι στο καλό; Οχι κι άλλο κακό νέο. Υποθέτω πως θα πρέπει να περιμένω.

'' Εντάξει. Ας κάνουμε τον υπέρηχο. '' της είπα. Μου χαμογέλασε γλυκά και μου έδειξε γυναικολογική καρέκλα. Ξάπλωσα και σήκωσα την μπλούζα μου. Εκείνη άπλωσε το κρύο τζέλ στην κοιλιά μου και το δέρμα μου ανατρίχιασε. Άρχισε να κάνει κυκλικές κινήσεις με το μηχάνημα μέχρι που την άκουσα. Άκουσα την καρδούλα του μωρό μου να χτυπάει τόσο δυνατά. Η γιατρός γύρισε και με κοίταξε με ένα πλατή χαμόγελο.

'' Τι είχε πει ο Βαγγέλης; Θέλω να πω... πριν την σύγκρουση. '' είπε. Ξέρω τι εννοεί.

'' Να τον προσέχεις... '' είπα. Λες να...

'' Κάτι ήξερε. Είναι αγοράκι γλυκούλα μου, συγχαρητήρια. '' είπε και έβγαλε τις φωτογραφίες... τις πρώτες φωτογραφίες του γίου μου. 

Μην αφήνεις τον χρόνο να περνάWhere stories live. Discover now