O bir Kurt.
Ateşli, Cesur ve Pençeli.
O bir Dişi.
Tutkulu, Küstah ve Gururlu.
O bir Yırtıcı.
Güçlü, Âşık ve Öfkeli.
*
Her zaman normal olduğunu sanan Lexi, hayallerine kavuşmak için Kanada'ya geldiğinde hayatının hiç de bildiği gibi olmadığını öğren...
*Eğer bölümler arasında kopukluk fark ederseniz bilin ki, sistemsel hata vardır. Hikayeyi kütüphaneden çıkartıp yeniden eklemeyi ve sayfayı güncellemeyi unutmayın.*
Yazım yanlışı var ise lütfen kusura bakmayın. Oylamayı ve yorumlar bırakmayı unutmayınız. Keyifli okumalar.
İyi okumalar*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lakeland alanından ayrılırken bütün duygularım karman çorman bir hale büründü. Ancak içerisinden öfkem diğerlerine nazaran daha ağır basıyordu. Kazağımın manşet uçlarını avuç içimde birleştirdim ve yanaklarımdan aşağıya süzülen gözyaşlarını sildim.
Castiel'in peşimden gelirken bana seslenişlerine aldırış etmedim. Sadece bir an önce eve gidebilmek adına daha hızlı yürüdüm. Botların kar yığıntılarını ezerken ortaya çıkan ses, sinirlerimi tamamıyla bozdu.
"Lexi!"
Hiç o yokmuşçasına davrandım. Seslenmesini, beni takip etmesini ve konuşmasını istemiyorum. Şu an onun suratını dahi görmek istemiyorum çünkü gerçekten yaptığı aptalca eylemin, benim için ne kadar önemli olduğunun farkında değil. Castiel, beni öpmüştü. Sürü üyelerinin gözünün önünde gerçekten sevgili olduğumuza inandırmak için beni öpmüştü. Sormamıştı, haber vermemişti bile!
Teklifi bana sunduğunda beklediğim şey kesinlikle bu değildi. Sevgililik rolünün herkesin gözünün önünde öpüşmek olduğunu düşünmemiştim ve eğer böyleyse daha çok mide bulandırıcı. Bu zamana kadar hiç sevgilim olmadı benim. Aşk nedir, sevgi nedir pek bilmem ama emin olduğum tek şey sevgililik kavramının herkesin önünde öpüşmekten çok daha fazlası olduğu.
Kabul ettiğim zaman beklediğim daha çok sohbet etmek, yakınlaşmak tarzındaydı. Eğer ki beni habersiz ve sormadan öpeceğini bilseydim hiçbir şekilde kabul etmezdim. Tüm bu olanları es geçtim asıl sinirimi bozan şey gerçekten öpmesinin sebebinin sürü üyelerini kandırmak olması.
Benim ilk öpücüğümdü. Castiel benim ilk öpücüğümü, sürü üyelerine söylediği yalana inandırmak için harcamıştı.
Boğazımdan hıçkırıkların yükselmesini engellemek amacıyla dudaklarımı birbirine bastırdım. Çenem titredi, gözlerim doldu. Kendimi kullanılmış hissettim ve bu his, beni paramparça etti. Belki bir başkasına nazaran çok abartılmış olabilir.
Hatta dile getirsem 'Buna mı ağlıyorsun, sinirleniyorsun?' diye söylenip üstüne bir de dalga geçilebilir. Fakat benim için önemli. İlk öpücüğümü yıllardır hiç kimseye vermemiş, gerçekten sevdiğim ve hisler taşıdığım birinin almasını istemiştim.
Ama şimdi...
Kendimi daha beter bir şekilde kullanılmış hissettim. Gözlerim tamamıyla doldu, görüşüm bulanıklaştı ancak yılmadım. Kazağımın manşetleriyle sildim. Ağlamaktan ve soğuktan kızaran burnumu çekiştirdim.
