Aggressive Men Series 2:Switched (SPG|R-18) COMPLETED

44. Six Degrees of Separation

Nanlulumo akong bumalik sa kwarto ng aking asawa, sumalubong sa aking ang mga paghikbi nito habang inaalo ni Mommy. She's so fragile, and I was so reckless. Though I regret being one.

"Ma..."

"Fix this Mason. Sinasabi ko sayo." Binitiwan nito si Alle at lumapit sa akin. May halong gigil ang binitawan nitong salita. Ako ang pumalit dito. Iniwan na rin kami ng mga kasama namin.

"Mahal..."

"Mason..." I was shocked the way he called my name. Wala ring emosyon niyang binitawan ang pagtawag sa aking pangalan.

"Hush now. I'm here. I love you."

"Si b-baby..."

"The baby's fine. Okay si baby, wag kang mag-alala. He's still in there. Unharmed. Just rest."

"Mason---" she was about to say something pero pinigilan ko ito.

"Shhh... I love you, and I'm sorry. Sorry kung nasaktan kita that night. I did fuck you not made love with you. Galit ako dahil nagselos ako. Sorry talaga, mahal kita. Di ko na uulitin, wag mo lang akong iwan. I was just consumed by my jealousy over that Ralph. Promise, di na mauulit. Mahal na mahal kita. and about Veron, she's not my woman. Walang namamagitan sa amin. Ikaw lang ang babae sa buhay ko wala ng iba. She kissed me, I tried to push her. God knows kung gaano ako nagalit sa kaibigan ko. Yes, she's a fling before, nothing more. Ikaw...Ikaw ang mahal ko. Mamatay man ako mahal. Nagsasabi ako sayo ng totoo." Nakatitig lang sa aking ang malamlam nitong mga mata.

"Mason..." I hugged her.

"Just please don't talk, kung iiwanan mo lang din naman ang sasabihin mo sa akin. Di ko na kaya mahal ko. Ayoko ng gumising ng di kita kasama. Hindi ko na kayang hindi nakikita ang ngiti mo. Alam kong isa akong malaking gago, asshole, jerk dahil sinaktan kita, pero nagsisisi na ako ngayon. Please lang wag mo akong iwan. Mahal na mahal kita. Sa akin ka na ulit. Umuwi ka na ulit sa atin. Gusto na kitang makasama. Parang awa mo na huwag mo akong iwan. Takot na takot ako ng isinoli mo ang wedding ring mo sa akin. I almost died that day."

At sa unang pagkakataon sa buhay ko, I cried, and begged. Umiiyak ako sa balikat nito habang mahigpit ko itong kayakap.

"Please. Okay lang na di mo ako pansinin araw-araw basta bumalik ka lang sa akin. Promise I'll work harder para mahalin mo ulit ako. Huwag mo akong iiwan, mamamatay na ako kapag iniwan mo pa ako. Di ko na alam pa ang magagawa ko kapag umalis ka na ulit sa piling ko. Please mahal ko."

Shilloh

Why am I hearing those things? He's also crying... He's crying like a lost kid. Pakiramdam ko ay basa na ang balikat ko ng luha nito. I caressed his back.

"Mason, alis ka muna dyan."

"No, hindi ako aalis hanggat hindi mo sinasabing babalik ka sa akin."

"Hindi tayo magkakaunawaan kapag ganyan ka." Ayaw kong magalit at baka iyon pa ang dahilan ng pagkalagay sa panganib ng anak ko. Nanatili akong kalmado at blangko ang aking ekspresyon.

"Ayoko... Lolo gave me one last shot. He told me na kapag di ka pa sumama sa akin pag-uwi ay habang buhay na kitang di makikita at makakapiling pa. Ayoko nun. You're my life, I can't breathe without you, and there's no reason for me to live without you by my side." His revelation made me gasp.

'Nagawa yun ni Lolo?'

"Mahal ko, bumalik ka na sa akin. I can't lose you both. Patayin mo na lang ako kapag iiwanan mo ko."

"Mason, don't say that." Patuloy pa rin ang pag-iyak nito.

"Mahal na mahal kita. Huwag mo naman akong sukuan, mahal ko." Pagsususmamo nito sa akin. Pero kailangan kong maging matibay ngayon.