STAR🌟33

6.3K 106 73
                                    

Take it slow


"Yeah... I'll drop her home... Don't you have a duplicate key?" rinig ko sa kaniya. I think he's talking to Jai or to Yuna.

I remained seated here on the front seat. I can feel extreme awkwardness all around me. Lumingon siya sa akin mula sa labas kaya naman nag-iwas na lang ako ng tingin at itinuon ang atensyon sa bintana.

"Yeah..." his last response before I heard the door of his car closed.

My heart started pounding and it's kinda giving me a little pain. It's just too much. Oo at kumalma na ako kanina pero ngayon narito ako sa sasakyan at mag-isang kasama siya... I feel like vomiting or something.

The only that's making a sound was the engine starting up. Pero dama ko pa rin ang sulyap niya sa akin minu-minuto nang tuluyan na itong umandar paalis.

He just confessed something so hard to believe at. He just told me he has never like any other girl aside from me. Does that mean he already likes me way back years? Isn't it really unbelievable? Who would believe to that after a dreadful heart break?

"We'll take everything slow as possible..." I heard him say.

Nakahalukipkip ako at walang balak na lumingon kahit anong mangyari.

"I know you want to know everything. You have questions running in your head... I can answer everything. Just ask me and I will provide."

Sobrang dami. But acceptable since I was gone for a really long time. I really missed a lot and this time it's my fault I remained disconnected.

"I don't know what to say..." I whispered.

"It's okay... I expected that reaction anyway."

Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko.

"I just can't digest everything in one serving... I hope you could understand that."

No matter how much I want to look at him right now I just couldn't. Tonight, for me he's like a bermuda triangle, once I look back I'm gonna be drowned so deep and never back.

"I will... understand."

Wala nang sumunod pang mga salita hanggang sa nakarating na kami sa mansion. Laking gulat ko pa nang pinapasok kaagad siya ng guard sa main gate ng subdivision namin.

I wanted to ask how but I want to stick to my word not to talk to him anymore during the ride

Was it the connection? Kasi hindi maaring basta basta na lamang papasok sa subdivision. Kailangan pa ng confirmation mula sa amin,

Bumaba na kaagad ako matapos tanggalin ang seatbelt sa katawan ko. Sinalubong niya ako sa harap ng kotse niya pero dumiretso ako sa harap ng gate at doon tumayo ng tuwid.

Inalis ko ang coat niya na pinahiram niya sa akin kanin at iniabot sa kaniya.

"Thank you..." nagdalawang isip pa ako.

Tumikhim siya at dahan dahang tinanggap iyon. He was looking at me so intent that I was feeling so ill.

"You're always welcome..." nasundan ng pagkamot niya sa batok. "Uhm... are you going to sleep right after you shower?"

I looked away and stepped back. Nasa bukana na ako ng maliit na gate namin.

"Maybe..."

I don't think so. Napakaraming bumubulabog sa isip ko ngayon. I need to entertain them so my brain will not explode.

"Can I call?" biglaang hirit niya.

"I thought we're taking this slow?" wala sa sariling nabigyan ko ng tinig ang mga salitang dapat ay sa isip ko lang.

To Chase A Star (Star Series #2) ✔Where stories live. Discover now