The Heiress of Liondale

Chapter 52

AGAINST THE DARK

Eira Ysabelle's POV

My senses heightened when I saw a black portal slowly opening on the entrance of the forest. Giea and Damon is here. I can feel their combined souls inside one body. Ang kulay puting kaluluwa na nakikita ko sa katawan ni Giea noon ay napalitan na at tila tuluyan nang nabahiran ng kasamaan. Ito ang pinakamaitim na kaluluwa na nakita ko magmula nang makuha ko ang ability na ito. I can't see any good motives from her anymore. The only thing I know that she wants now is to kill.

Nang lumabas siya nang tuluyan mula sa isang itim na portal ay nasilayan ko ang nakangisi niyang mga labi. One of her orbs now resembles the color blood, red. Her left, on the other hand, remains the same. Sa likod niya ay nakatayo ang isang army ng Coler. So not of all them is in the first and second part of the war...

"Attack!" sigaw niya at sumugod ang army niya papunta sa loob ng academy. Napakarami pa rin ng bilang nila. Sana ay kayanin ito ng mga estudyante at guro ng Magos.

Tatakbo na sana kami papunta sa kanila nang biglaang bumagsak mula sa langit ang headmaster, nakatuon ang isang kamao sa lupa at nakaluhod ang isang tuhod. He's wearing his famous smile.

"RnGs, kami na ang bahala rito. Go deal with them," sabi niya at itinuro ang direksyon ni Giea. "Our hopes are all in you," sabi niya bago naglabas ng isang espadang gawa sa yelo at tsaka pumasok sa academy.

Nang masigurado namin na kakayanin nila ang labanang iyon ay humarap kami sa pinakamalaking kalaban namin sa digmaang ito.

Nang humakbang si Giea ay tila naagawan ng buhay ang mga damong tinapakan niya. Makikita mo rin kung paano tila natuyot ang lupa at nagkaroon ng mga bitak. She's like taking the life force of both the plants and the soil. With just a glance, you can see how powerful she is and how deadly her aura is. Every step she takes screams evil and death.

"What's with your amused expressions? Are you accepting defeat now?" her voice is now a mixture of hers and a man's. It is low like it came from hell. Sa madaling sabi, parang boses demonyo.

"Your conceitedness might cause your downfall, don't you think?" sabi naman ni Clyde at tumabi sa akin.

"Is this what you really want, Giea?" naiiyak na tanong ni Luna.

"Haven't I told you before? Hindi pa ba sapat ang isang beses?"

"Then we have no choice but to fight you," seryosong sabi ni Sandra na nasa tabi ko at nagliliwanag ang mga mata niyang kakulay ng kalangitan.

"Ano pa nga ba?""sabi nito at sa isang iglap ay nawala ito sa harapan namin. Narinig ko na lamang ang malakas na sigaw mula kay Khiera. Nang lingunin ko siya ay nasa bisig na siya ng guardian niya, wala itong malay ngunit tila hirap na hirap siya dahil sa ekspresyon na nakapaskil sa kanyang mukha. May itim na marka sa magkabila niyang braso. Kaya pala...

"One down," nakakikilabot na sabi ni Giea na ngayon ay nasa harapan na muli ng gubat. Nang mawala siya ulit ay sinigurado kong ang lahat ay maipapaloob ko sa white light energy barrier. I must not lose one of them. I need to save them all.

Tinangggal ko ang barrier at sa isang iglap ay nagbago na ang paligid ngunit kasama ko pa rin sila. This is just like a huge forest clearing perfect for battle. We're inside a trance.

The dark sky turned darker because of a black smoke appearing out of nowhere. I covered my mouth and nose because by the looks of it, the smoke is deadly.

Suddenly, four pairs of orbs shone amidst the dark surroundings. Sandra, Jiro, Isaiah, and Luna have their eyes gleaming the heavenly blue color while all their hands are open and raised up. They have their serious expression painted on their faces. Wala ni isa sa kanila ang nakangiti at tila lahat sila ay nagkakaisa sa ginagawa nila. When their eyes lost glow, the air surrounding us calmed and then the black smoke disappeared.