"ကိုဘုန္း..."

"အေသးေလး...အဆင္ေျပရဲ႕လား...
ကိုယ္ေနာက္က်သြားတယ္..." ဆိုၿပီး ကိုဘုန္းက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပးဖက္တယ္...

"ရတီ...မင္းယုတ္မာလွခ်ည္လား...
အေသးေလးတစ္ခုခုျဖစ္လို႔ကေတာ့..မင္းကိုငါသတ္ျပစ္မယ္..."

"ဘုန္း...ဘုန္းရတီ့ကိုရိုက္တယ္..
ဘုန္း ဒီေကာင့္ေၾကာင့္ ရတီ့ပါးကိုရိုက္တယ္...
ငါနင့္ကိုသတ္မယ္..ငါနင့္ကိုသတ္မယ္ လြန္းျပည့္လ်ွံ.."

"မေငြရတီလင္း...ရပ္လိုက္ပါ..." ဆိုၿပီး ရဲေတြေရာက္လာကာ..မေငြရတီလင္းကို လက္ထိပ္ခတ္လိုက္ၿပီး ဖမ္းခ်ဳပ္ထားၾကတယ္...

"အေသးေလး...ထ...ကိုယ္ခ်ီသြားရမလား.." ဆိုၿပီး ကိုဘုန္းက ႀကိဳးကိုျဖဳတ္ေပးၿပီးေျပာလာတယ္..

"အင္း...ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြနာေနတယ္..."

"အင္းအင္း..ကိုယ္ခ်ီမယ္ေနာ္..." လို႔ေျပာၿပီး ကိုဘုန္းက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ေတာ့..လက္ေမာင္းကိုထိသြားကာ...

"အ!..နာတယ္..."

"ဟင္...လက္ေမာင္းမွာ ဒါဏ္ရာရသြားတာလား..ငါကြာ..."

"ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ေနာ္...အိမ္ျပန္ရေအာင္..
ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာမွသိပ္ျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူး...
သားတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမေတြ႕လို႔ ငိုေနၿပီလားမသိဘူး..."

"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..အေသးေလးကိုဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့လူမွန္သမ်ွ ကိုယ္ခြင့္မလႊတ္ဘူး.."

"အင္းပါ...အင္းပါ...
ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားရေအာင္ေနာ္..."

"အင္းပါ..ကိုယ္ဦးထြန္းဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီးအိမ္ကိုေခၚထားတယ္..
အိမ္ေရာက္မွေဆးထည့္မယ္ေနာ္..." လို႔ ေျပာၿပီး အေသးေလးကို ကားေပၚေရာက္ေအာင္ေပြ႕ခ်ီလာခဲ့လိုက္တယ္..

..........................

   ကားေပၚေရာက္ေတာ့..အေရွ႕ခန္းမွာ မင္းျမတ္နဲ႔လင္းရွိန္သာက ထိုင္ၿပီး..အေနာက္ခန္းမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚမွာတင္ၿပီးေပြ႕ခ်ီထားတဲ့အေသးေလးနဲ႔ ထိုင္လိုက္တယ္..။

"မင္းျမတ္..ဖိုးဖိုးဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီးၿပီလား.."

"ေအး...မင္းသားေတြေတာ့ ငိုေနတယ္ေျပာတယ္..."

MY ONLY ONE (completed)Where stories live. Discover now