My Typecast Midnight THE ENCHANTRESSES #5 Soon To Published Under EPP

Chapter 12 ~Dates

Lumabas na sila ng elevator at tumambad kay Cyla ang kakaibang restaurant na ’yon. Mukhang secret garden lang na naliligaw sa brimming metropolis, may mga artificial trees and plants sa paligid yet air conditioning ang lugar, ngayon lang napunta ang dalaga. Hindi niya nga alam na mayroon pala’ng restaurant sa taas ng building na ito.

“This is cool,” she smiled.

“Thank you, alam ko magugustuhan mo ito,” he replied proudly.

“I like it,” maiksing sagot ni Launcelle habang papunta sila sa bakanteng mesa. He found a perfect spot. Kita ang view sa buong siyudad. ’Yon nga lang mga gusali ang makikita mo.

“What do you prefer for dinner?” Loudon ask while holding a book menu.

“Anything, hindi naman ako maarti sa pagkain. I love Chinese foods. Kahit noodles pa ’yan, instant food are okay. My survivor foods.” Nagulat siya sa sagot ng dalaga at ngumiti.

“You're something, hmmn Miss Launcelle.” Nakita nang dalaga na tumaas ang kilay ni Loudon. Tahimik lang ito habang kausap ang waitress at isang minutong nagturo ng mga pagkain sa menu.

“Instant food was bad for your health.” Baling sa kanya ni Loudon pagkaalis ng waitress.

“I know but no choice. Lalo na kapag wala si Mommy tapos pagod ako at tinatamad magluto,” she sighed.

“From now on, don't eat noodles for your dinner,” seems he commanded her.

Tumaas ang kabilang kilay ni Launcelle, “why? You will cook for me?” she ask while Loudon Riege face is serious. ‘The hell! Oh please stop. Natutunaw ang puso ko.’ Cyla’s mind is shouting.

“Can I?” tanong rin ni Loudon sa dalaga na parang kayhirap sagutin. Pero naexcite siya, hindi niya lang alam kung suggestions ba ni Loudon ’yon or asking for permission.

“Pwedi naman,” she whispered. Ilang segundong katahimikan. Mukhang tumigil ang mundo.

“Haha! Joke lang naman!” Sabay halakhak ni Launcelle at hindi naman inasahan ng binata ang reaction niyang iyon. “It's impossible right? I mean, probably this is our last meeting anyway,” dagdag ng dalaga at nakita niyang nag-iba ang expression nang mukha ni Loudon.

“No. It's not our last meeting,” matigas na giit ni Loudon Riege. “This is our first meeting. We don’t know when is the next,” he added. Gusto sanang mag-usisa ng dalaga ngunit sakto naman na dumating na ang pagkain nila. Pero napakunot noo si Cyla dahil ang inilapag ng waitress ay dalawang basong tubig at fruit and vegetable salad. ‘This is appetizer. Matatagalan ata ang lunch namin. Mukhang aabutin ng midnight bago ang main course.’ Kinakausap ng dalaga ang sarili.

“Try it,” he said and she didn't replied. Kinuha ang tinidor at tumusok nang isang dahon ng lettuce saka isinawsaw sa mayonnaise, pero hindi iyon mayonnaise lang.

“Want wine?” tanong ng binata habang ngumunguya rin ng salad.

“Hindi. No to alcohol,” saad ng dalaga na ikinasamid naman ni Loudon.

“Hahaha! Grabe siya sa alcohol. Hindi ka naman malalasing ng red wine,” he murmured.

‘Inaasar niya ba ako?’ Launcelle ignore him. Hindi niya pinansin ito at patuloy lang na kumain nang gulay at maya-maya pa ay ihinatid na ang totoong dinner nila. Rice, dried meat, grilled chicken with chilli sauce and corn soup. “Let’s eat,” he said.

Tahimik silang kumain at kahit may sarili naman na kutsilyo si Launcelle ay ipinaghiwa siya ng binata at inilagay sa pinggan ng dalaga ang mga ito. Tanging pasalamat lang ang nasabi ni Cyla. Hindi siya  naalangan sa binata. She feel comfortable with him, halata naman kase na disenteng tao ang client niya. Her heart encounter strange feelings when he approached her.

‘Sana lang, hindi ako masanay na kasama siya’ What was she thinking? Eh bukas na bukas rin tapos na ang kontrata niya sa lalaking ito.

“Hey?! Ano iniisip mo?” tanong ng kaharap niya at nagulat pa siya nang tumunog ang daliri ni Loudon sa tapat ng mukha niya. ‘I think I like him’ para siyang na-hypnotize at napatitig sa mukha ni Loudon na naghihintay ng next move ni Cyla. Narealize niya na tulala pala siya kaya ngumiti na lang ang dalaga na ubod ng tamis at sabay lagok ng tubig sa baso. Nauhaw siya.

“Wow! My favorite,” Nanlaki ang mga mata ni Cyla ng ilapag ang hindi kalakihang cake sa table nila.

“So, you like sweets.” Narinig niya pala ang sinabi ni Launcelle, dahil akala niya ay bulong lang iyon sa sarili.

“Sometimes. So, birthday mo?” sagot at tanong ni Cyla, napaupo naman ng tuwid si Loudon at sabay tawa dahil sa tinuran ng dalaga.

“Just want to celebrate because I found you,” seryusong saad ni Loudon at natameme naman si Cyla.

‘Wooh! Nice moves, Mr. Loudon Riege Rosco but I’m not easy. Hindi mo ako makukuha sa mga ganyan-ganyan lang.’ She’s talking to her mind but she’s a little surprised and her heart flutter a bit. Hinati ng binata ang cake at saka ibinigay kay Launcelle. Hindi na tumanggi si Cyla dahil favorite niya naman talaga ang sweets. Ilang minuto rin silang tahimik at nag-enjoy lang sa kinakain.

“Are you done,” maya-mayang tanong ni Loudon sa dalaga at tumango rin lang ang huli.

Ilang segundo lang ay nasa elevator sila, walang imikan hanggang sa naghudyat na nakarating na silang ground floor. Pagkabukas ng elevator ay nauna si Cylang lumabas ngunit gulat siya ng hilahin siya ni Loudon pabalik sa loob ng elevator.

She was shock kaya hindi siya nakagalaw, kasabay ang pagsara ng pinto. Loudon kiss her. He kiss her lips without prior permission kaya bigla tuloy nataranta si Launclle, gusto niyang kumawala but he corner her on the wall at may contract sila, kaya hindi siya pwedi umatras.

Ramdam ni Launcelle na nanginginig ang mga labi niya because it was her first kiss again. She turns at this age but no one touch her lips like this. So, she stood like a numb. Loudon was not in a right mind, he is kissing her like he was creating best memories with her inside the elevator. Minute passed lumayo na ang binata.

“You stole my first kiss,” pagbibiro ni Launcelle.

Walang imik si Loudon. Tinitigan lang siya nito habang hinihintay ang pagbukas ng elevator at sabay silang lumabas, dinakip ni Loudon ang kamay niya at pinagdaop hanggang sa makarating sila ng sasakyan nito. Ipinagbukas pa siya ng pinto at hinintay na makapasok saka umikot papunta ng driver seat. Walang imik na pinaandar ang engine at sabay pinaharurot paalis ng building na iyon.