Yeol ထွက်သွားတာကို Kyung Soo လိုက်ငေးနေလိုက်သေးတယ်
^ကိုကို က နောက်ကျောဘက်တောင် Smart ဖြစ်နေတာမျိုးပေါ့^
"ဟျောင့် မျက်လုံးကြီးကပ်ပါသွားမယ်"
"ကပ်ပါစရာလား စဥ်းစားလေ"
"အော်.. ခုနတော့ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း ချွဲနေတာဘယ်သူများပါလိမ့်"
"တခြားလူနေမှာပေါ့"
နှစ်ယောက်တွေ့တာနဲ့ ဘုနဲ့ဘောက်ပဲ
ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့လည်း
"နေပါအုန်း မင်း ခုနဘယ်ရောက်နေတာလဲ"
"ငါလား ဟိုနားမှာလေ"
"မတွေ့ပါဘူးကွာ"
"ငါ ရှိတယ်ဆို ရှိ.. ရှိတယ်ပေါ့"
"စကားတွေထစ်နေတာလား"
"ထစ်စရာလား စဥ်း.."
"Byun Baekhyun "
"ဟုတ် တီချယ်"
"ခုထိစကားများနေသေးတယ်"
"အား! နာတယ် တီချယ်"
လက်သံပြောင်တာ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ အတန်းပိုင်ဆရာမရဲ့ နားရွက်လိမ်ဆွဲတာ ခံလိုက်ရတဲ့ Baek ရယ်ပါ
"အားလုံး အခန်းထဲဝင်လို့ရပြီနော်"
*************************
Yeol နောက်ဆုံးနှစ်မလို့ နာရီဝက်ထပ်ဖြေရတော့ Kyung Soo နဲ့ Baek ကျောင်းဆောင်ရှေ့က ထိုင်ခုံလေးမှာ ထိုင်စောင့်နေကြတယ်
တွေ့တိုင်းသာ ဘုကလန့်တွေပြောနေတာ နှစ်ယောက်လုံး သံယောဇဥ်ရှိကြသား
"ကိုကို လာရင် မုန့်သွားစားကြမယ် လိုက်မယ်မလား"
"မလိုက်တော့ဘူး ငါ ခုဗိုက်ဆာနေပြီ မနက်က မုန့်ပဲစားခဲ့ရလို့"
"စာမေးပွဲရက်ကို အိပ်ပျော်နေတာလား"
မုန့်ပဲစားရတယ်ဆိုတာနဲ့ Kyung Soo တန်းသိပြီးသား အကျင့်တူလို့ ပေါင်းလို့ရနေတာကို
YOU ARE READING
" ကိုကို့ ရဲ့ ငယ် 💞 ( ကိုကို႔ ရဲ႕ ငယ္ 💞 )"
Fanfictionငယ် က သံယောဇဥ်တွေကို အချစ် လို့သတ်မှတ်လိုက်တာ ငယ် ကိုကို့ ကိုချစ်နေရင်ပဲရပြီမို့ ငယ် ကိုကို့ ကိုဒီတိုင်းလေးပဲ ဆက်ချစ်နေမှာ ငယ္ က သံေယာဇဥ္ေတြကို အခ်စ္ လို႔သတ္မွတ္လိုက္တာ ငယ္ ကိုကို႔ ကိုခ်စ္ေနရင္ပဲရၿပီမို႔ ငယ္ ကိုကို႔ ကိုဒီတိုင္းေလးပဲ ဆက္ခ်စ္ေနမွာ
Part 7
Start from the beginning
