Chapter 42

1K 21 1
                                    

Chapter 42

MC's POV

"I like you."

Three words, I couldn't think of anything when I heard them say those, lahat ay tila natigil, parang awtomatiko silang hindi nakagalaw lahat. Maski ang iba na pinipigilan ako kanina ay napatigil din.

My lips parted in shock and didn't know what to say. They both said it at the same time at ngayon ay nag tititigan sila, I don't know what's running in to their minds but then I found myself chuckiling that later on turned into a laugh.

I am laughing so hard that I even have to hug myself dahil sumasakit na ang tiyan ko kakatawa, napatingin sila saakin at duon lamang ako huminto mula sa pagtawa.

I scoffed. "Huwag niyo na nga akong pinagloloko, that's so absurd." I said to them at saka ako napabuntong hininga. "Hindi niyo ako maloloko, hindi gumagana saakin ang ganiyang mga paandar at huwag niyo na ring tangkain na kumbinsihin ako dahil wala naman tayo sa isang teleserye para sa ganiyang eksena." I told them.

I furrowed my brows at them. "You guys have to think about it! Nice, you know her right? Alam niyo kung gaano kabait ang bestfriend ko, kung iniisip ko na baka hindi siya maging magandang asawa in the future then I am telling you, she's willing to change and learn those things-"

"MC, it's not that easy-"

I halted Kaiden. "Lahat naman ng bagay hindi madali 'di ba? May mga bagay lang talaga na alam na natin kung paano gagawan ng paraan at mayroong mga hindi, kaya it's just a matter of time before you realize na baka hindi rin naman mahirap at mali ang ginawa niyong desisyon-"

"But what about us? Are we going to tie ourselves to a girl that we don't even know? Worse.... we don't even love?" Joshua asked.

"Is that even necessary? In a relationship it takes time! It takes time to know someone, it takes time to love someone, and for Nice? She's really easy to love! She has the kindest heart-"

"What if we don't? What if it won't work in the future? Or it will not really work forever? Then we can say that we made the wrong decision at saka naman iyon pag sisisihan?" Samuel cut me off this time.

"Why are you thinking about the future? Hindi ba dapat ay pinagtutuunan niyo ng pansin ang present?" I shrugged. "I can't understand you, ilang beses ko na ngang sinasabi na hindi naman mahirap mahalin ang bestfriend ko-"

"THIS ISN'T ALL ABOUT YOUR BESTFRIEND MC!" Maverick snapped.

I took a step backwards when I heard his voice, it was so loud that it even echoed in my mind. I can see anger in his eyes and if looks could kill I would be lying down on the floor, not breathing anymore.

"PALAGI MO NALANG SINASABI NA 'YANG BESTFRIEND MO MADALING MAHALIN!" he stated again. "E sa ayaw nga namin ano bang pakialam mo?!"

"Pakialam?" I scoffed. "Anong pakialam ko? Malamang may pakialam ako kasi bestfriend ko ang pinag-uusapan dito! She's hurt! Pakiramdam niya walang may gusto sakaniya! At ayokong nakikitang nasasaktan ang best friend ko! Hindi niyo ba naiintindihan iyon?!"

"Ah so paano kami?" he said. I was stunned as if his words were like arrows and he aimed for my heart. "Hindi ba ay KAIBIGAN mo rin naman kami?" he gave emphasis to word kaibigan

"Hindi na ba mahalaga 'yung nararamdaman namin ngayon?" he asked again. "Maaring nasasaktan nga siya pero hindi mo ba naisip na ang dami dami namang business man d'yan na may anak at mayaman na puwede niyang pakasalan! Kagaya nga ng sabi mo, it's just a matter of time, kaya niyang mag antay!"

Twilight's EmpressWhere stories live. Discover now