Chapter 24

1.1K 43 0
                                    

Chapter 24

MC's POV

"Maria Celistina!" 

As soon as I heard someone called my name ay napalingon kaagad ako sa gilid ko at nakita ko naman sina Nice na humahangos na tumatakbo saakin. 

Kasunod nito sina Amara, Snow at Celine na nakikitakbo na rin sakaniya. So I stopped from walking para mahabol nila ako at hindi sila masyadong hingalin. 

When they got near me, humahangos at hinahabol pa rin nila ang hininga nila kaya bahagya akong natawa. "Bakit ba kasi? Ano bang problema? Ang aga aga." saad ko sakanilang lahat. 

"Have you heard?" she asked, she's panicking a little. 

I held her shoulders. "Breath, huminahon ka muna." I said and they all nodded before they huffed and took a deep breath. 

"Eto na nga... hindi mo pa ba naririnig? I mean kalat na sa buong campus! Someone posted on our social media site! Sinasabi duon na you are attracting Twilight and using them and their money, para umangat ka lang sa kahirapan." 

Napakunot ang noo ko kaagad sa sinabi ni Amara saakin, I looked around me and I see students taking glances at me. Is that why they are all looking at me like that?

"Hindi ko alam..." I told them honestly. "Nasanay na kasi ako sa mga patingin tingin nilang ganiyan dahil kahit naman ata anong gawin ko issue sakanila." I told and shrugged my shoulders. 

"Aren't you worried?" Snow asked.

I shook my head. "There's nothing to worry about if the rumors isn't true... right?" I said and smiled at little. "That'll pass din naman. I mean, sa dami ng taong ma–issue rito." I said as if it's really nothing to me. 

Wala naman talaga saakin 'yun dahil kagaya nga ng sabi ko ay lilipas din ang issue na 'yan, and I don't do social media madalas because I don't have time for it. 

Hindi naman na siguro aabot kay Tatay ang issue na 'yo—

"Hindi naman siguro aabot kay Tatay 'yun 'di ba?" tanong ko sakanila na may bakas ng pag–aalala. Para saakin, wala lang kung sabihan nila ako ng mga bagay na 'yan, wala naman akong pakialam kasi alam ko kung saan ako lulugar. 

Pero para kay Tatay ako natatakot, what if someone from our village saw it? Then ipagkalat niya sa iba tapos ay makarating pa kay Tatay? What would they think of him as a father? Na hindi niya ako pinalaki ng maayos?

"I don't really know MC, we con't control it. I mean, for sure the school's taking actions to find the poster right now, to trace it down. Pero hindi naman natin makokontrol ang bilis ng pagkalat." she explained. 

I sighed and smiled at them weakly. "Thanks for informing me guys, but I really have to go." paalam ko sakanila at saka ako umalis sakanila at tumalikod. 

I can feel the stares and glares of those students around me. I tried ignoring it but then whenever I would think of what might happen kapag nakarating kay Tatay ang issue na 'to... I am becoming weaker. 

I continued walking, chinned up and did not care about what others think about me. Kagaya nga ng mga sabi nila, utak nila, sarili nilang pag–iisip. So I have nothing to do about it. 

Nakarating na ako sa club room ng Twilight, dala dala ko na ang mga assignment na kailangang gawin at habang nag prapractice sila ay ako naman ay nasa isang gilid lang at ginagawa iyon. 

Binuksan ko ang pinto and everyone look at me. I doubt that they know about the issue already dahil wala silang ibang pinagkakaabalahan kundi ang magiging audition video nila. 

Twilight's EmpressWhere stories live. Discover now