Twilight's Empress

Chapter 32

Chapter 32

MC's POV

"Puwede na, kaso hindi ako sure kung sasagot 'yung babaeng sasabihan mo niyan."

I honestly told Maverick about what I think, totoo naman ang sinabi ko, kung mag aaya siya ng date sa isang babae dapat hindi niya kaagad aangkinin, tsaka if he would date that girl, hindi dapat siya mag lalagay ng limitations kagaya nalang ng one week, duh, that really hurts para sa ibang babae, but not me, I don't even like dating. Such a waste of time.

I saw him burrowed his brows. "What?" he asked. "What are saying na sasagot 'yung babaeng sasabihan ko nu'n?"

"Lah! Slow ka? 'Di ba saakin mo prinapraktis 'yang sasabihin mo sa liligawan mo? So sinasabi ko 'yung opinyon ko." saad ko sakaniya, I slightly pointed him. "Slow mo 'no?"

I saw him bit his lower lip. "Oo slow ako pero mas slow ka, nakakainis ka badtrip." he said and slightly scratched his head kaya napairap naman ako.

"Wala naman akong ginagawa nabadtrip ka na agad sa'kin? Well! Quits lang tayo!" I said stuck my tongue out to him. "Ano nga palang ginagawa mo dito sa kuwarto ko? May kinuha ka 'no?!"

He slightly laughed. "Anong kukuhanin ko? Palda mong maikli? Hindi kasya sa'kin 'yon." he said while smirking kaya nakaramdam ako ng init ng ulo sakaniya.

"Alam mo ikaw... hindi ka na talaga matino kausap, mas nakaka badtrip ka."

"Well! Quits na tayo!" ginaya niya pa ang boses ko kung paano ko iyon sinabi at saka niya rin nilabas ng dila niya para asarin niya ako, kaya lumapit na ako sakaniya at bahagya kong tinampal ang braso niya. "Aray ko naman!" daing niya.

"Ewan ko sa'yo, nakakinis ka!"

I heard him laughed at sandali akong napatingin sakaniya, ngayon ko lang siya makita na ganito kasaya kaya hindi ko maiwasan titigan ang gwapo niya ng mukha kapag tumatawa, palagi nalang kasi siyang nakasimangot akala mo pasan niya lahat ng problema sa mundo.

And after what happened earlier, I'm glad that he can still smile and laugh like this, I'm glad na hindi sila masyadong naapektuhan sa sinabi ng magulang nila because for me.. they don't have to.

I felt someone touched my chin kaya napabalik na ako sa realidad at nakita ko na siyang nasa harapan ko, nanlalakihang mga mata akong napatingin sakaniya.

"Sara mo 'yang bibig mo, baka may pumasok na langaw." he stated and chuckled a little.

I frowned again and slightly punched his chest. "Nye nye, matutulog na ako." saad ko sakaniya but then akmang isasara ko palang ang pinto ay iniharang niya ang braso niya.

Baliw na talaga 'tong lalaking 'to! Paano kung nasara ko nang tuluyan 'yung pinto at naipit ang braso niya? Argh! Baliw na talaga ang isang 'to!

"Ano na naman? Hindi mo ba naisip na baka masara ko 'tong pinto-"

"Shush! Ang dami mong sinasabi." he said while his finger was on my lips, stopping me from talking, iniangat ko naman ang kamay ko at saka inialis ang kaniyang daliri duon. Pwe!

"Ano nga kasing sasabihin mo? Inaantok na ako, matutulog na ako-"

"Pag-isipan mo.." he cut me off again and this time I wasn't able to react immediately. Bahagya pa akong nalito, pag-isipan ang alin? "Sabihan mo ako kapag napag-isipan mo na kung makikipag date ka saakin o kung hindi. I won't rush you."

And he... closed the door.

**

The next day were pretty normal, I woke up early and prepared a breakfast for them, I took a bath and wore my uniform, nang matapos ako ay kaagad ko na silang tinawag upang mag almusal at sinaluhan naman nila ako.