Σε θέλω.

2.1K 62 2
                                    

Άνοιξα τα μάτια μου απότομα γυρίζοντας προς την μεριά της Ρεβέκκας στο κρεβάτι. Άφαντη. Λογικά θα είχε αποφασίσει να κάνει βραδινή εξόρμηση στο δωμάτιο του Λούκας για μία προθέρμανση για την επόμενη νύχτα. Δεν την αδικούσα και εγώ θα ήθελα να περάσω ρομαντικά το πενθήμερο στην Βενετία. Δυσαρεστημένη από το γεγονός ότι ξύπνησα μέσα στην νύχτα σηκώθηκα από το κρεβάτι πηγαίνοντας προς την πόρτα του δωματίου.

Την άνοιξα πόρτα για να αντικρίσω τον Κόλλινς έξω από το δωμάτιο μου, έτοιμο να χτυπήσει την πόρτα.

"Καλησπέρα." είπε επίσημα και γέλασα.

"Τι σας φέρνει στο δωμάτιο μου τέτοια ώρα την νύχτα κύριε;" τον ρώτησα καθώς περιεργαζόταν την εμφάνιση μου.

"Έχω καιρό να σε δω άβαφτη." είπε σαν να μιλούσε στον εαυτό του.

"Δεν βάφομαι για να ανοίγω και τις πόρτες." του είπα παραξενεμένη. "Περάστε, μάλλον ούτε εσείς έχετε ύπνο." του είπα κάνοντας του χώρο να περάσει.

Εκείνος δέχτηκε και κατευθύνθηκε στον καναπέ.

"Να σας προσφέρω κάτι; Ξέχασαν να βγάλουν τα ποτά από το μπαρ." του έδειξα το μπαρ προετοιμασμένη να δεχτώ κράξιμο, αλλά αντιθέτως δέχθηκα παραγγελία.

"Ένα ποτήρι ουίσκι." είπε ξερά "Χωρίς πάγο."

"Μα τι σκληρός άντρας." είπα ειρωνικά χωρίς να το θέλω. "Συγνώμη προοριζόταν για εσωτερική σκέψη." του έδωσα το ποτό του και έκατσα δίπλα του.

"Η Ρεβέκκα;" με ρώτησε κοιτάζοντας το ποτήρι του επίμονα.

"Τώρα ξύπνησα, δεν ξέρω που είναι, μην την καρφώσετε πενθήμερη είναι. Όλοι αυτά κάνουν." του είπα απολογητικά.

"Εσύ γιατί δεν τα κάνεις;" με ρώτησε παίρνοντας επιτέλους το βλέμμα του από το ποτήρι του και κοιτάζοντας εμένα.

"Εγώ μάλλον είμαι προβληματική φέτος." είπα γελώντας πίνοντας μία γουλιά από το ποτήρι βότκα-λεμόνι που είχα βάλει για εμένα.

"Το πραγματικό πρόβλημα ξέρεις ποιο είναι βρε Ελβίρα;" με ρώτησε κοιτάζοντας με απολογητικά. Άφησε το ποτήρι κάτω και στερέωσε τους αγκώνες του στα γόνατα του.

"Ποιο;" τον ρώτησα αφήνοντας και εγώ το ποτήρι μου στο τραπέζι δίπλα από το δικό του. "Κύριε Κόλλινς;"

Με κοίταξε στα μάτια ξεροκαταπίνοντας και τελικά μου απάντησε. "Ελβίρα, σε θέλω." είπε γραπώνοντας με από το πρόσωπο και φέροντας τα χείλη του πάνω στα δικά μου. Τα απαλά του χείλη συνάντησαν τα δικά μου φιλώντας τα με δύναμη και επιμονή. Ήρθε πιο κοντά μου φέρνοντας το ένα μου πόδι πάνω στα δικά μου χαϊδεύοντας τον γοφό μου, ανεβαίνοντας προς το εσώρουχο μου.

"Μη." είπα απότομα και τον έσπρωξα προσπαθώντας να στρώσω το νυχτικό μου. Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν πάλι. Δεν έδειχνε μετανιωμένος για αυτό που έκανε. Αντιθέτως το βλέμμα του έδειχνε επιθυμία και με επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό. "Μη το κάνεις αυτό."

"Για τον Ίθαν;" με ρώτησε "Δεν είναι εδώ, δεν θα το μάθει." έκανε άλλη μία απόπειρα να με πλησιάσει, αλλά τον εμπόδισα για άλλη μία φορά. "Έχεις δίκιο, ήταν λάθος μου. Καληνύχτα Ελβίρα." είπε και σηκώθηκε από τον καναπέ κατευθυνόμενος στην πόρτα.

Κάτι μέσα μου ένιωθε πως κάτι δεν πήγαινε καλά βλέποντας τον να φεύγει. Ένιωσα τον λαιμό μου να σφίγγει και να δημιουργείτε ένας κόμπος στο στομάχι μου. Έκανα μασάζ στο κεφάλι μου προσπαθώντας να ηρεμήσω, αλλά μάταια.

"Κόλλινς!" τον φώναξα πριν προλάβει να φτάσει στην πόρτα.

"Τζον, όταν είμαστε οι δύο μας, δεν έχει νόημα ούτως ή άλλως." μου είπε γυρνώντας προς το μέρος μου πάλι με βλέμμα απογοήτευσης.

"Όπως νομίζεις." είπα καθώς τον έπιανα από τον σβέρκο και τον φίλησα όπως έκανε εκείνος πριν. Άνοιξε ελαφρά το στόμα του έτσι που γλώσσες μας συναντήθηκαν. Γεύτηκα την γεύση του ποτού στο στόμα του κρύο σαν παγάκι και με έκανε να ανατριχιάσω στην αίσθηση αυτή. Με έπιασε από την μέση και με κόλλησε στον τοίχο. Τα χείλη του κατέβηκαν στον λαιμό μου και τον φίλησε ρουφώντας τον. Συνάντησε την πιπιλιά που μου είχε κάνει ο Ίθαν δύο μέρες πριν και εξαγριωμένος με το θέαμα μου έβγαλε με δύναμη το νυχτικό βλέποντας με ευχαρίστηση ότι δεν φορούσα σουτιέν και έσκισε το εσώρουχο μου αφήνοντας με τελείως γυμνή.

"Είσαι απίστευτη." ψέλλισε χουφτώνοντας το στήθος μου και πιπιλίζοντας την ρώγα μου.

Έβγαλα την μπλούζα του και εκείνος κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχο του αφήνοντας την στύση του ελεύθερη να πιέσει το κάτω μέρος της κοιλιάς μου. Το χέρι του κατέβηκε στην κλειτορίδα μου και την έτριψε κάνοντας κυκλικές κινήσεις, ενώ με το άλλο χέρι κρατούσε το πρόσωπο μου για να τον κοιτάζω στα μάτια.

"Θέλω να βλέπεις ότι ό,τι νιώθεις αυτή τη στιγμή είναι από εμένα." μου ψιθύρισε δαγκώνοντας το κάτω χείλος μου. Έβαλε ένα δάχτυλο μέσα μου, όσο πιο βαθιά μπορούσε ενώ με τον αντίχειρα του έτριβε το έξω μέρος της περιοχής μου. Ήξερε ακριβώς τι έκανε. Φίλησε τον ώμο μου κάνοντας με να καυλώσω ακόμα περισσότερο.

"Ναι, κύριε συνεχίστε." τον ενθάρρυνα όταν μου έβαλε και δεύτερο δάχτυλο. Μεταφερθήκαμε στον καναπέ. Με έβαλε να κάτσω με ορθάνοιχτα πόδια, όσο εκείνος μπροστά μου γονατιστός έγλυφε την περιοχή μου με μεγάλη ευχαρίστηση και προθυμία. Χούφτωνε τα μπούτια μου, τον κώλο μου και περισσότερο το πλούσιο στήθος μου που τώρα είχε γεμίσει κόκκινες και μοβ πιπιλιές από τα φιλιά του. Η γλώσσα του έδινε ρεσιτάλ στην περιοχή μου και εγώ αποζητούσα και άλλα.

"Πες μου τι θες γλυκιά μου." είπε βάζοντας μου πάλι δάχτυλο ενώ μου έκανε στοματικό. "Πες μου τι θες." επανέλαβε.

"Πηδήξτε με κύριε, σας παρακαλώ." σχεδόν κλαψούρισα.

"Που θες;" με ρώτησε. "Όπου θες θα σε πάρω."

"Στο μπαλκόνι, πάνω από το κανάλι." είπα έχοντας σαν εικόνα την απόλυτη φαντασίωση μου.

Εκείνος αμέσως σηκώθηκε παίρνοντας εμένα από το χέρι, με σήκωσε βάζοντας τα πόδια μου γύρω από την μέση του με το μόριο του ακριβώς μπροστά από την περιοχή μου. Βγήκαμε στο μπαλκόνι και το απαλό αεράκι μας χτυπούσε ενώ απόλυτη σιωπή επικρατούσε στο κανάλι. Ακριβώς από πάνω μας το φεγγάρι φώτιζε τον ουρανό, ενώ στο δρόμο κυκλοφορούσαν μόνο οι γονδολιέριδες περιμένοντας για πελάτες.

"Και μέσα σε γόνδολα θα σε πηδήξω αν το θελήσεις." μου είπε βλέποντας τι χάζευα. Ακούμπησε το σώμα μου πάνω στο κάγκελο του μπαλκονιού ενώ συνέχιζα να έχω τα πόδια μου γύρω από εκείνον. Έβαλα τα χέρια μου στον σβέρκο του για να στερεωθώ καλύτερα και πήρα το μόριο του στα χέρια μου παίζοντας με αυτό ενώ τον κοιτούσα στα μάτια, όπως έκανε και εκείνος πριν.

"Πήδα με." του είπα αφήνοντας τον πληθυντικό στην άκρη πια.

Εκείνος με πλησίασε ακόμα περισσότερο και με το χέρι του έφερε το κεφάλι του μορίου του στα χείλη της περιοχής μου, το έτριψε ελαφρά πάνω τους και τελικά μπήκε μέσα μου αργά, αλλά ολόκληρος. Αναστέναξα από ανακούφιση καθώς με τα φιλιά και τα χάδια του με είχε κάνει απίστευτα υγρή.

"Πιο γρήγορα." βόγκηξα καθώς ξεκίνησε τις κινήσεις του μέσα μου.

"Θέλω να φωνάξεις πιο δυνατά." μου είπε στο αυτί ενώ επιτάχυνε τις κινήσεις του.

"Κάνε με." τον προκάλεσα χαμογελώντας πονηρά.

Βγήκε από μέσα μου και με κατέβασε από το κάγκελο. Με έβαλε να γυρίσω πλάτη σε εκείνον σκυμμένη και να κοιτάω προς το κανάλι. Μπήκε απότομα μέσα μου κάνοντας τις διεισδύσεις του πιο γρήγορες και δυνατές. Το δάχτυλο του μπήκε από πίσω μου κάνοντας με να φωνάξω από την έκπληξη. Βογκούσα τόσο δυνατά που ένας γονδολιέρης κοίταξε προς τα πάνω, προσπαθούσε να κάνει πως δεν είδε τίποτα, αλλά μάταια, κάθε λίγα δευτερόλεπτα κοιτούσε προς τα εμένα με ένα βλέμμα απόλαυσης χαζεύοντας της εκφράσεις μου και το στήθος μου που κουνιόταν μαζί με το υπόλοιπο σώμα μου.

"Τζον..." ξεφώνησα καθώς ένιωθα να φτάνω στην αποκορύφωση.

"Ελβίρα!" άκουσα μία γυναικεία φωνή. "Ελβίρα, ξύπνα θα αργήσουμε." ήταν η Ρεβέκκα. Άνοιξα τα μάτια μου και την είδα να κάθεται στο κρεβάτι δίπλα μου με την οδοντόβουρτσα στο στόμα να με κοιτάει μπερδεμένη. "Γιατί έλεγες τόσο παθιασμένα το όνομα Τζον, δεν έχεις πηδηχτεί ποτέ με κάποιον Τζον ως τώρα."

"Εσύ και η αναθεματισμένες ιδέες σου Ρεβέκκα για αν βρω καινούργιο γκόμενο φταίνε." είπα νευριασμένη καθώς σηκωνόμουν από το κρεβάτι φουριόζα για να αλλάξω ρούχα και πιο πολύ εσώρουχα γιατί το στρινγκ που φορούσα είχε γίνει μούσκεμα μετά το όνειρο που είχα δει με τον Κόλλινς, κάνοντας με να νιώθω υπερβολικά ένοχη για αυτό που ένιωθα.

Μαθήματα Ηδονής [Reupload]Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα