TIMELESS LOVE

CHAPTER 3

Nagising ako dahil nararamdaman kong may matang nakatitig sakin, dahan dahan kong inimulat ang mata ko at laking gulat ko nang makita kung gano kalapit ang muka ni austlin sa muka ko.

Agad ko syang naitulak at mukang napalakas ito dahil napadaing sya sa sakit.

"s-sorry...sorry sorry" aligagang sabi ko at inalalayan syang umupo sa sofang tinulugan ko.

"bakit ba kase ang lapit mo ayan tuloy" ani ko habang sya ay naka upo sa sofa at ako naman ay naka tayo sa harap nya at nakatitig sakanya.

"so-s-sorry" ani nya kaya naman uupo na dapat ako sa tabi nya nang mag salita sya.

"a-ahm nag luto pala ako sorry pinakialaman ko gamit mo" sabi nya kaya naman imbis na umupo ako ay inalalayan ko nalang syang tumayo at pumunta na kami sa kusina upang kumain.

Habang kumakain kami ay titig na titit sya sakin at naiilang nako kaya naman tinanong kona sya.

"bakit ka naka tingin?"

"salamat" tanging sagot nya

"wala yon kung kahit naman sino makakita sayo ganun gagawin"

"taga revere university ka din ba namumukaan kita eh?"

"um classmate tayo" ani ko at mukang nagulat naman sya sa sinabi ko siguro ay hindi nya ako nakikilala dahil wala naman syang ginawa sa school kundi mambugbog.

"a-ah pano mo pala nakaya yung lima kagabi?"

Naalala ko nanaman kung sino ang nagturo sakin nang pakikipag laban kaya medyo nawalan ako ng gana.

"marunong lang ako makipag basag ulo" ani ko

"first time may tumulong sakin" ani nya kaya naman napatingin ako sakanya

"a-ako palang nakakatulong sayo?"

"oo at babae pa tsh" ani nya habang patuloy padin sa pag kain.

"bakit ka ba nag pabugbog sa school mas madami pa dun ang kaya mo"

"may tinurok kase sila sakin tapos nahilo ako kaya hindi ako nakalaban" ani nya at parang naaalala nya ang nangyari dahil kita sa mata nya ang galit.

"mabait ka pala" ani ko sa isip ko ngunit mukang nabanggit ko ito, sa school kase ay lagi syang mukang galit at hindi nakakausap ng maayos ng kahit sino.

"hahaha pano mo naman nasabing mabait ako"

"wala kase nagpasalamat ka hindi ka umalis nalang bigla tapos parang okay ka naman kausap" ani ko at ngumisi naman sya.

"hindi mo pa ko kilala kaya wag mo sabihin yan" ani nya nang seryoso ngunit nakangisi sya kaya naman kinilabutan ako at mukang nakita nya na natakot ako kaya tumawa sya

"hahaahahah wag ka matakot di kita sasaktan" ani nya kaya naman nakahinga ako nang maluwag.

"bakit ba kase lagi kang may kaaway?"

"wala trip ko lang" ani nya

Hindi ko akalain na makakasama o makakausap ko ang isang austlin revere.

Nagkwentuhan lang kami habang kumakain at nang matapos na ay nagpaalam na syang umalis.

Nang ako nalang magisa ay nahiga nako sa kama at natulog ulit dahil hindi naging komportable ang higa komdoon sa sofa kaya hindi ako makatulog nang maayos.

Nagising ako dahil sa malalakas na katok sa pinto, argh nakakainis hindi ako makatulog nang maayos

Tamad na tamad akong nag lakad papunta sa pinto at nang buksan ko ito ay bigla nalang may yumakap saakin ng sobrang higpit.At kahit hindi ko makita ang muka nang nakayakap sakin ay alam ko na kung sino ito.