Kaybettim

Kaybettim 16.

EVET yeni bölümle karşınızdayım  

diyicek bir şeyim yok  sadece sizi seviyorum :)

 Keyifli okumalar...

__________________________________________________________________________

 ilk kardeşimin mezarına doğru döndüm  evet hiç de iyi bir abla değilim dört sene önce girdi aramıza kardeşim onu da çok özlüyorum...

 gözlerimin dolmasıyla kafamı babamın mezarına çevirdim elimi toprağının üzerinde gezdirmeye başladım Akın arkamdaydı ne yaptığını bimiyorum ama şuanda ilgilenemem...

keşke babamla biraz daha vakit geçirseydim şöyle bir düşünüyorum da babama sarılmışlığım yok hiç doğru  düzgün. Şimdi o orada öyle yatarken keşke bir kez olsun sarılmış olsaydım. Artık istesemde sarılamam bu saaten sonra olmaz hiç.

Artık göz yaşlarımı tutamadığım için bıraktım sanki yağmurda benim ağlamamı bekliyomuş gibi yağmaya başladı dizlerimi kendime doğru çekip kollarımla sarılıp başımı dizlerimin üzerine koyup ağlamaya devam ettim.

Kaç saat belki dakika geçti bilmiyorum ama Akın'ın beni çağırmasıyla ona döndüm gözlerimin kızardığına yemin edebilirim Akın bana yaklaşarak benimle boyunu aynı hizaya getirdi ellerimi tutarak

- Mine hadi gidelim yağmur çok şiddetli yağıyor  yine geliriz dedi

Artık duracak gücüm olmadığından  başımı olumlu anlamda salladım ayağa kalkarak ve arabaya doğru yürüdük beraber

———————

Akın'la arabada tek kelime etmeden döndük onu zar zor evine gönderdim sadece üstünü değiştirip geri gelecekmiş tamam diyip yolladım onu şimdi sıcak suyun altındayım  o soğuk havadan sonra  sıcak yine iyi gelmişti 1 saatir sadece suyun altında duruyorum etrafı yoğun şekilde buhar kaplamış durumda suyu kapatıp havluyu kendime sararak banyodan çıktım. Dolabın karşısına geçip siyah uzun  salaş bir kazak ve altına yine aynı şekilde siyah dar paçamı giydim aynanın karşısına geçip  saçlarımı kurutmaya başladım. kurutma işlemi bittiğinde saçlarımı hiç toplamadım öylece bıraktım  yatağıma doğru gidip üzerine uzandım ve şu bir hafta içinde neler oldu onu düşünmeye başladım.

 her gün dünyada hissetiğim ve duyduğum acılardan bıktım acı çekiyorum hemde her gün ailem gözümün önünde yok oldu ben..ben ise sadece ağlamakla geçiniyorum ...

düşündükçe gözyaşlarım daha da artıyordu ama akmıyorlardı bana inatmış gibi

göz kapaklarımı bilmem kaçıncı kez kırparken geri açmadım ve  kendimi uykunun karanlığına verdim...

*************************************

evet  bölüm bitti 

biliyorum biliyorum kısa oldu ama yapabilecek bişiyim yok  artık daha uzun yazmaya çalışıcam hepiniz seviliyosunuz bir dahaki bölüm beli değil :)  en kısa zamanda inşallah