Kaybettim

Kaybettim 13.

yeni bölüm geldi taze taze fırından yeni çıktı hadi size iyi okumalar yorum ve voteleri bekliyorum

:) :) :) :) :) :)): )

bölümle fazla alakalı değil ama multimedia Demi Lavatonun Nightingale şarkısı var

————————————————————————————————————————————-

Kapıyı açıp içeriye girdik kapıyı arkamızdan kapatık Akın sanki etrafta biri duyucakmışta kimse duymassın diye kulağıma eğildi ve

- güçlü ol meleğim. dedi elimi yavaşça sıkıp bıraktıktan sonra kapıya yaslandı kollarını göğsünün üzerinde bileştirmişti önüme dönüp derin bir nefes aldım yatağa doğru ilerledim yatağın hemen sağında bir sandalye vardı sandalyeyi alıp sırtım Akın'a dönücek şekilde oturdum anneme baktığımda yüzü sargılardan gözükmüyordu ellerini alıp ellerimin içine koydum kafamı da göğsüne yaslayıp kokusunu içime çektim artık tutamadığım gözyaşlarımı bıraktım ama sessizce ağlıyordum derin bir nefes aldım ama bu aldığım nefes sanki zararlı bir madde gibi boğazımı yakıyordu evet aslında artık benim için nefes almak zehir olacaktı gözlerimi yumup tekrar açtım ve konuşmaya başladım

- beni bırakma ... lütfen .... babam kardeşim ikisi de gitti.. ne olur sen gitme .. biliyorum seninle çok iyi ilişkimiz yoktu ... ama beni bırakma seni seviyorum hemde çok...anne lütfen ne olur... anne Düşünemiyorum sensizliği...Düşünemiyorum ki anne! ! sesim sonlara doğru kısık çıkmıştı ama yüksek sesle ağlıyordum artık Akın yanıma geldi kollarımdan çekmeye çalıştı ama ben kalkmadım

- Mine kalk bak iyi değilsin hadi lütfen

kafamı kaldırıp Akın'a baktım

- Akın bak doktoru duydun fazla yaşayamazmış nolur son günlerinde yanında olayım lütfen Akın . Akın'a yalvaran gözlerle bakıyordum bana baktı sonra başını tamam anlamında salladı

- ama eğer böyle yaparsan gideriz. dedi

Tamam anlamında başımı salladım Akın'ın tekrar eski yerine gitti bende başımı annemin göğsünün üzerine yasladım iki gündür tam uyuyamıyordum ailem yok olmuştu resmen annemi kaybetmek istemiyorum bu düşüncelerle göz kapaklarım aşağı indi....

Birini beni yavaşça çekiyordu uykudan dolayı gözlerimi açamadım tek hatırladığım birinin beni annemin yanından kaldırması .

gözlerimi biraz araladığımda Akın'ın kucağında asansörün içindeydik Akın gözlerini bana çevirdi

ben tam ağzımı açıcakken Akınlafa girdi

- şşş uyu odana gidiyoruz dedi

başımı tamam anlamında sallayıp kollarımı onun boynuna dolladım başımı da göğsüne yasladım..

yumuşak bir yere değdi sırtım evet yatağıma koyuldum Akın tam gidicekken elinden tutum bana baktı gözlerim kapanmak için direniyordu ama ben açık tutmayı başarmıştım gözlerimi Akın'a sabitleyerek

- gitme dedim ağzım benden habersiz çıkarmıştı bu kelimeyi ağzımdan

Akın bana gülümseyerek baktıktan sonra

- bak şurdaki koltukta oturucam burdayım. dedi

- benimle uyu. dedim ağzıma ne olduysa benden habersiz çıkarıyordu bu kelimeleri ama kalbimi dinlediği kesindi istiyordum benimle uyumasını çünkü artık yalnızlıktan korkuyordum babam kardeşim belki şimdi değil ama yinede o da gideceği için annem hepsi beni bırakıp gittiler...