Prologue

29 1 1
                                    

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

P.S. Di ako masyadong magaling sa english kaya di ko alam kung wrong grammar yung iba :)

UNEDITED.

***

Andito ako sa  condo ko dahil hinihintay ko yung boyfriend ko. May surprise ako sa kanya kaya excited nako. It's our anniversary today. We've been together for 2 years. Nagtext siya na malapit na siya kaya naghanda na ako at pinatay ko na ang ilaw.

Dumating na sya at agad na nagtawag at binuksan ang ilaw.

"Happy anniversary babeee!"

Kitang kita ko na nagulat si Kaizer dahil hindi nya siguro inaasahan na may surprise ako para sa kanya.

"Babe nagustuhan mo ba yung surprise ko?" tanong ko sa kanya dahil hindi sya nagsasalita.

"X-Xandra"

Napansin ko na parang may problema sya dahil hindi naman sya ganito kapag sinosorpresa ko sya.

"Kai may problema ka ba?" tanong ko.

Biglang sumeryoso yung mukha nya kaya nakumpirma ko na may problema nga.

"I have something to tell you."

"Ano yun babe?"

"I think we should end this" he said emotionless.

Naramdaman kong bigla nalang may tumulong luha sa mata ko kaya agad ko itong pinunasan.

"Why? Did i do something wrong? Okay naman tayo diba? Bakit?" maluha-luhang saad ko.

"No wala kang ginawang masama. I think i just fell out of love.  Hindi na kita mahal Xandra. I'm sorry but i think we should break up."

Bigla syang umalis kaya hinabol ko sya at lumuhod sa harap nya.

"K-Kai please don't leave me. I love you so much. Please" pagmamakaawa ko.

"Sorry Xandra pero hanggang dito nalang tayo"

Lumabas na sya ng condo at iniwan akong umiiyak doon.

---

Tuwing naaalala ko yung pag-iwan sakin ni Kai parang gusto ko nalang umiyak ng umiyak. After our break up, I decided na sa bahay nalang ulit tumira dahil nalulungkot ako sa condo. Hindi ko sinabi sa pamilya ko na naghiwalay kami ng boyfriend ko dahil hindi naman kami legal.

"XANDRAAAA!"

Nagulat ako ng marinig ang sigaw ng kaibigan ko.

"H-Huh?Bakit ka sumisigaw?"

"Panong hindi ako sisigaw eh kanina pako kwento ng kwento pero hindi ka naman nakikinig. Ano bang iniisip mo? Siya nanaman ba?"

She really knows me very well. I gave her a sad smile.

"Hindi ko maiwasan eh. I really miss him" sabi ko

Nangingilid nanaman yung mga luha ko kaya mas gusto ko na wag nalang pag-usapan.

"Ano ka ba girl. Move on na isang taon na yung nakalipas oh."saad nya

"Maybe that's what i should do now. Mukhang masaya namn na siya eh." sabi ko at malungkot siyang nginitian.

Nagpaalam muna ako sa kaibigan ko na pupunta ako sa restroom. Paglabas ko ng restroom ay nakita ko ang pamilyar na mukha ng taong matagal ko nang iniiwasan at gusto ko nang kalimutan. Nakangiti sya at naka akbay sa isang babae habang naglalakad sila.

Bagong girlfriend nya kaya yon? Baka naman friend lang? Aishh nevermind bakit ba iniisip ko yon.

"Mukhang kailangan na kitang kalimutan" sabi ko sa sarili ko at agad na bumalik sa classroom dahil magsisimula na ang klase.

Makakalimutan din kita not now but soon.

------------------------------

Hope you like it. Please follow me on wattpad and twitter.

First LoveWhere stories live. Discover now