Bye Bye My Blue|•Jaeyong

1•bitmek bilmeyen kavgalar ve ayrılık

"Sadece arkadaşım o çocuk Jaehyun sakinleşir misin?"

"Nasıl bi arkadaşlık bu Lee Taeyong?!"

Birbirleriyle çıkmaya başlayalı dört yıl olmuştu. Her şey güzel giderken Jaehyun'un abartı kıskançlıkları, her şey de kusur bulması, daha sert biri olması gibi saçma özellikleri orataya çıkmaya başlamıştı.
Taeyong'da az değildi ama Jaehyun kadar sinirli yaklaşmıyodu ve hep azar yiyen taraf olmaya başlamıştı. İki yıl önce beraber yaşamaya karar vermişlerdi ama son zamanlarda Jaehyun eve gelmiyordu. İkili yan yana geldiği zaman hemen kavga etmeye başlıyorlardı ve psikolojik olarak iki tarafta yorulmuştu. Aralarını nasıl düzelteceklerini değil artık "Nasıl altta kalmam ilk kavgayı ben başlatırım?" şeklinde düşünüyolardı. Bir gün çıkıp "Neden böyle yapıyoruz?" diye düşünmeyip bunu devam ettirip kendilerini yoruyolardı. İlk dayanamayan ve ayrılmak isteyen taraf Taeyong olmuştu ama tabi ki Jaehyun bu duruma bile laf atmıştı.

"Tam senlik bi hareket zaten pes etmek. Beni kışkırtacağına biraz anlamaya çalışsan buraya gelmezdik. Ama sen gene kaçtın tebrik ediyorum. Ne yapacaksan yap umrumda değil."

"Ben seni kışkırtmadım Jaehyun kendi kendine bir hallere girdin seni kim havaya kaldırdı böyle? Önceden her şeyi düşünen iyi niyetli sevdiğine karşı ilgili biriydin. Bir anda değişen hareketlerinden dolayı evet pes ediyorum. Başka ne yapmamı istedin acaba biraz da ben mi kaldırayım seni havaya? Başta alttan almaya çalışsam da bende bir insanım senin en çok unuttuğun şey. Dört yıldır beraberiz iki yıldır aynı evde yaşıyoruz neden böyle değişmen gerekti, Jaehyun sen değilsin bu. Üzgünüm ama ben bu Jaehyunla hayatıma devam etmek istemiyorum dediğin gibi, pes ediyorum."

Oturduğu sandalyeden kalkıp bir hışımla kafeden çıkmıştı Taeyong. Kaskını takıp motosikletine binip en yakın arkadaşının evine gelmişti. Jaehyunla yaşadığı eve gitmek istememişti o ev Taeyong'u boğuyordu.

Motosikletini park edip apartmanın içine girdi. Asansörden altıncı katın tuşuna basıp sakinleşmeye çalıştı. Bayılana kadar ağlamak istiyordu, arkadaşı Johnny kapıyı açtığında üzgün Taeyong'u görünce suratı düşmüştü.

"Dostum neyin var, çabuk içeri geç."

Taeyong kafası eğik bir şekilde salona geçmişti. Kendine lacivert L koltuğun üstüne atıp tavanı seyretmeye başladı. Göz yaşlarını tutmaya çalışıyordu. Johnny mutfaktan elinde bir bardak su ile Taeyong'un yanına geldi.

"Al iç bunu."

Taeyong bardağı tutup suyu içmeye başlamıştı. O suyu içerken gözlerinden yaşlar dökülmeye başlamıştı. Ellerinin deli gibi titrediğini farkedince Johnny bardağı aldı hemen.

"Bi...biz ayrı...ayrıldık."

Johnny şaşırmıştı ama konuşup Taeyong'u daha fazla üzmek istemiyordu, ona sadece sarılıp sakinleştirmeye çalıştı.

Taeyong yorgun düşüp uyuya kalmıştı zaten son günlerde pek uyuyabildiği söylenemezdi. Jaehyun ise şu an Taeyong ile yaşadıkları evde yatak odalarında yere çökmüş bi şekilde düşünüyordu. Gerçekten öküzlük yapmıştı ama Jaehyun asla altta kalmayan ve ondan ayrılan biri için ağlamayacak ayaklı bir egoya dönüşmüştü. Bu motosiklet sevdaları onları değiştirmişti aslında toplanılan gruplar, yapılan yarışlar. İşte tam bu sıralarda biraz grup baskısıyla Jaehyun Taeyong'u hep küçümsemişti. Arkadaşlarının Taeyong için dediği aşağılayıcı konuşmalar bir süre sonra ona doğru gelmeye başlamıştı iyi niyetli ve sevgilisini canından çok seven Jaehyun ortadan kaybolmuştu. Evden çıkıp gruptakilere mesaj atıp genelde yarış yapıp stres atmak için ya da eğlenmek için toplandıkları boş alana gelmelerini istemişti.

Taeyong'un burnuna yemek kokuları  geliyordu yarı uyanık yarı uyuyan haliyle sadece Jaehyun'un adını söyleyebildi. Johnny içerden ses gelince Taeyong'un yanına geldi hala gözleri kapalıydı. Taeyong Johnny'nin elini tuttu.

"Jaehyun sen misin bebeğim?"

Johnny cevap veremedi şok oldu. Muhtemelen rüya gördüğünü düşündü arkadaşının bu durumuna epey bir üzülmüştü. Johnny arkasını dönüp ilerlerken
Taeyong yataktan fırlayacakmış gibi bir anda doğruldu Johnny hemen arkasını dönüp Taeyong'un yanına oturdu.

"Rüyalarıma giriyo Johnny o böyle değildi gerçekten değildi bir yıl içinde oldu ne olduysa gerçekten ben bir şey yapmadım iyi niyetli olan Jaehyun gitti vurdumduymaz egolu bir Jaehyun geldi. Bana yardım et."

ay selammmm✨😌✌️🥳
ilk bölümü attım bakalım umarım beğenirsiniz
fikirlerinizi şu şöyle olursa daha güzel olur tarzı belirtebilirsiniz
kısa tutucam kitabı çok uzun olup sıkmak istemiyorum kimseyi
oy verirseniz çok sevinirim
insta: cherrycholic 🐸