2.bölüm

3.2K 223 83
                                    

Jungkook'un ağzından

Hemşireyi durdurdum ve ", ne bu karmaşa" dedim. gülümsedi ve konuşmaya başladı "bay kimin oğlu kim Taehyung geliyor amerikadan, kendisi beyin cerrahı, bay kim hoş geldin partisi düzenliyor, konferans salonunda bütün herkes davetli" dedi ve koşarak benden uzaklaştı.

"Kim Taehyung? "

--

Soyunma odasına gittim ve staj kıyafetlerimi giydim ve odadan çıktım. Acile indim,yoongi hyung ve diğerleri hastaya bakıyorlardı. Bay sehunu görmem ile yanına gidecektim ki."yardım edin." diye ses duymam ile arkama döndüm. Küçük erkek çocuğu babasının kucağında baygın bir şekilde yatıyor ve başı kanıyordu. Yanına gittim "sedye getirin" diye bağırdım.

Hemşireler geldi çocuğu yavaşça sedyeye yatırdık. Cebimden pulsemed'i (doktorların göze bakmak için kullandığı ışıklı kalem arkadaşlar) gözlerine baktım. Normaldi. "nasıl oldu olay" dedim çoçukla ilgilenirken "merdivenlerden düştü doktor bey" dedi doktor demesi hoşuma gitti ama çaktırmadım. "pekala beyin tomografisini çekelim, iç kanama riski olabilir." dedim diğer hemşireler ile çocuğu tomografi odasına aldık.

Küçük çocuğu normal odaya almıştık. İç kanama riski yoktu bu beni sevindirmişti. Odaya girdim ve yanlarına gittim. "merhaba küçük adam, ufak bir kaza geçirdin, ama durumun iyi bir dahakine dikkatli ol olur mu?" dedim gülümseyerek güldü ve konuşmaya başladı "olurum hyung," dedi gülerek. Anne ve babasına döndüm " tomografide birşey çıkmadı. Ama bu gün müşahede altında tutalım 24 saat uyulmaması gerek. Acil birşey olduğunda şuradaki kırmızı butona basın Biz geliriz" dedim

Aile gülümsedi "teşekkür ederiz." dedi gülümseyerek " rica ederim iyi günler" dedim ve odadan çıktım. Kafetaeyaya gitmeye karar verdim belki hyunglarımda oradadır.

Kafateryaya geldim ama kimseyi bulamadım. Kahvemi aldım, bu gün bir çılgınlık yapıp asonsöre bindim ve çatı katına bastım. Çatı katı çok güzeldi sanki orada olduğumda, dünya ayaklarımın altındaydı.

Asonsör durdu ve indim. Burada bank bile vardı geçtim ve oturdu. Kahveden bir yudum aldım. Kafamı geri attım ve gözlerimi kapattım. Derin nefes aldım ve geri verdim, gözlerimi açtım ve bir adam bana arkası dönük bir şekilde manzarayı izliyordu. Doğruldum ve ona baktım elleri cebinde, siyah takım elbisesi, uzun boyu ve kırmızı saçları vardı.

"ımm beyefendi çatı katına çıkılması yasak" dedim yavaşça bana döndü, uzun kirpikleri vardı dudakları dolğundu, dudaklarında bir gülüş peydahlandı. "sen neden buradasın peki?" dedi kafası ile beni işaret ederken ayağa kalktım ve konuşmaya başladım. "ben burada stjayerim ve buranın çalışanıyım, siz bir hasta yakınısınız sanırım, o yüzden zorluk çıkartmayın ve buradan gidin lütfen" dedim sakin sesim ile.

Sırıtıyordu, hadi ama komik olan ne?.
Kaşlarımı çattım tam konuşacaktır ki telefonum çaldı. Telefonu çıkarttım ve arayana baktım Bay sehun arıyordu, şimdi sıçtım. Telefonu açtım ve bum, o bağırışı kulaklarımda yankılandı. "jeon jungkook, doktor olmak istiyorsan ve kovulmak istemiyorsan sana 5 dakika veriyorum, hangi cehennemdesin çık gel" dedi ve suratıma kapattı. Ben şok bir şekilde durdum adam bana ne oldu dercesine bakıyordu ben donmuş bir şekilde duruyordum. 5 dk var demişti "aissh cidden, bu adamın derdi ne benimle anlamıyorum, hasiktir 4 dk kaldı." dedim ve koşarak asansörü çağırdım ve hemen geldi şanslıyım ki.

Asönsör açıldı ve koşarak acile girmem ile bağrışmalar geldi. Kaşlarım çatıldı ve yavaşça acil kapısına yaklaştım.

" ben deli değilim. "diyen bir çocuk jimin yaşlarında, ve elinde bıçak vardı ve etrafa sallıyordu. Yaklaşmaya çalışanlara bıçağı sallıyordu. Hemen araya girdim." hey sakin ol "dedim yavaşça yaklaştım, bıçağı sallaması ile geri çekildim" ben deli değilim "diye sayıklıyordu." hayır sen deli değilsin, sen çok özel bir çocuksun. "dedim jimin aklıma geldi ve yutkundum.

Doctor/TAEKOOKOù les histoires vivent. Découvrez maintenant