"ဟုတ္တယ္...ကိုမင္းျမတ္...
အခုေတာ့သက္သာသြားပါၿပီ..."

"ေတာ္ေသးတာေပါ့...
ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းေန႔က...ကိုယ္လည္း လာၾကည့္မလို႔ မအားတာနဲ႔..sorryေနာ္..."

"ရပါတယ္...ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...
အခုလိုေမးေဖာ္ရတာနဲ႔တင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.."

"ေတာ္ၿပီ...လာ...မင္းျမတ္...
companyသြားဖို႔ေနာက္က်ေနၿပီ.." လို႔ေျပာၿပီး..မင္းျမတ္ပခံုးကို ဖက္ကာ...သူ႔ကားထဲ ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး...ကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္ကားေပၚကိုယ္တက္ကာ...ေမာင္းဖို႔ျပင္လိုက္တယ္...

"ထြန္းေတာက္...ဒီေကာင္ဘယ္လိုျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး...
ျပည့္လ်ွံသြားၿပီးေနာ္..."

"ဟုတ္..." ဆိုၿပီး အေသးေလးက ၿပံဳးကာ ျပန္ေျပာလာတယ္..
အေသးေလး သူမ်ားကို လိုက္ၿပံဳးျပေနတာကို ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳ္က္ဘူး...

ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...မ်က္နွာကို ျပန္တည္ကာ အထဲကို ဝင္သြားတယ္...
ဘာေတြစိတ္ဆိုးေနတာလဲ?..အေသးေလးရာ..

..............

   companyေရာက္ေတာ့...မင္းျမတ္က မျပန္ေသးဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ရံုးခန္းထဲမွာ သူ႔အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနတယ္...။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အလုပ္ထဲ စိတ္မေရာက္ဘဲ..အေသးေလးဆီသာ..စိတ္ေရာက္ေနတယ္..

"မင္းျမတ္..."

"ေျပာ..."

"စိတ္ဆိုးေနတဲ့သူကို...ဘယ္လိုျပန္ေခ်ာ့ရမလဲ?.."

"ဟမ္....
မင္းကဘာလုပ္မလို႔လဲ?.."

"ဟုိ...ဒီလိုပါပဲကြာ.."

"မင္း ေငြရတီလင္းနဲ႔ႀကိဳက္ခဲ့တုန္းကေရာ...
ဘယ္လို႔ေခ်ာ့ခဲ့လဲ?.."

"မသိဘူး...တစ္ခါမွ မေခ်ာ့ဖူးဘူး..."

"ဟင္...မင္းတကယ္ေျပာေနတာလား.."

"ဟုတ္ပါတယ္ဆိုကြာ...
ရတီက သူ႔ဘာသာေကာက္ၿပီး သူ႔ဘာသာေျပတာ..ငါမေခ်ာ့ရဘူး..."

"ဟင္း.....ငါလည္း ေသခ်ာမသိဘူး...
ဒါေပမဲ့..ၾကာဖူးတာေတာ့..မုန္႔လုိက္ေကြၽးတာတို႔ ရုပ္ရွင္လိုက္ျပတာတို႔ လုပ္ၾကတာပဲ..."

"ဟုတ္လား..."

"ေအး...ဟုတ္တယ္...
ဘာလဲ?...မင္းကို ျပည့္လ်ွံကစိတ္ေကာက္ေနလို႔လား..."

MY ONLY ONE (completed)Where stories live. Discover now