ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ရဲ႕ မနတ္ခင္းသည္ ေနျခည္ျဖိဳးျဖိဳးဖ်ဖ်ေလးႏွင့္ လင္းလက္ေနေလသည္။ ႏွင္းမူန္ေတြဟာ တိုး၀င္လာတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ တျဖည္းျဖည္း ေျမခေပ်ာက္ကြယ္သြားရရွာေလသည္။ အုတ္တိုက္နီနီကေလးရဲ႕ ဧည့္ခန္းကေလးသည္ ေနျခည္တိုး၀င္မူေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေႏြးေထြးလွ်က္ရွိသည္။ အခ်ိန္ကား မနတ္ကိုးနာရီ။ ထက္မာန္ဦးႏွင့္ ေ၀လႊမ္းတို႔ ေတာင္ၾကီးသို႔ေရာက္ျပီး သံုးရက္ေျမာက္ေန႔။
"ဒီကက္ဆတ္ေခြေတြက မင္းနားေထာင္တာလား။"
ထက္မာန္ဦး ဧည့္ခန္းထဲ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္ ပတ္ေမႊရင္းနဲ႔ ၾကိမ္ျခင္းတစ္ခုထဲ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး ထည့္ထားတဲ့ ကတ္ဆတ္ေခြေတြကို ေတြ႔ေလသည္။ စိုးပိုင္၊ မီမီ၀င္းေဖ၊ စိုင္းထီးဆိုင္အစံုပင္။ အမ်ားအားျဖင့္ ထက္မာန္ဦးတို႔ အေမေတြေခတ္က သီခ်င္းေတြ။ ထက္မာန္ဦးလည္း အိမ္မွာ တခါတေလ ၾကီးငယ္ကဖြင့္ေလ့ရွိတာမို႔ ရင္းႏွီးေနေလသည္။
"တစ္ခါတေလေတာ့နားေထာင္ျဖစ္တယ္။ သြားမကိုင္နဲ႔။ ငါ့အေမပစၥည္းေတြ။"
စိုင္းေ၀ယံစကားေၾကာင့္ ထက္မာန္ဦး ျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။ နားေထာင္တယ္သာ ေျပာတာ။ ျမင္ရသေလာက္က ကတ္ဆက္ကလည္းအိုေနျပီး သံေခ်းေတာင္ကိုက္ေနေလျပီ။ ဒီကတ္ဆတ္နဲ႔ ဖြင့္ရင္ေတာ့ တဂ်စ္ဂ်စ္အသံေလာက္သာ ျမည္ေလာက္မည္။ စိုင္းေ၀ယံ ဘယ္လိုနားေထာင္သလဲေတာ့မေျပာတတ္။
"မင္းအေမကေရာ။"
"ငါ့အေမကလား။"
ထက္မာန္ဦးက ေမးပါတယ္ဆိုေနမွ စိုင္းေ၀ယံက ျပန္ေမးေနေလေတာ့သည္။
"မသိပါဘူး။ဆံုးဘဲဆံုးသြားသလိုလို။ ႏိုင္ငံျခားကိုဘဲ ထြက္သြားသလိုလို။ ဘာလိုလိုပါဘဲ။ ငါလည္းေသခ်ာမသိဘူး။"
စိုင္းေ၀ယံသည္ ေျပာရင္းထက္မာန္ဦးအနားျပန္ေရာက္လာျပီး ကတ္စက္ေခြေလးေတြကို ျပန္စီေနေလေတာ့သည္။
"အေဖကေရာ။"
"ေသသြားျပီ။"
စိုင္းေ၀ယံ ျပန္ေျဖပံုက တံုးတိၾကီး။ သူမ်ားမိသားစုအေၾကာင္းကို ဒီထက္လည္း ပိုစပ္စုလို႔မေကာင္းတာေၾကာင့္ ထက္မာန္ဦး ျငိမ္ေနလိုက္မိေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ခင္မင္ခဲ့တာျဖင့္ ႏွစ္ေတြၾကာျပီ။ စိုင္းေ၀ယံ အေၾကာင္း ဒီေလာက္ေလးမွ မသိရေလျခင္းဆိုျပီး စိတ္မေကာင္းေတာ့ျဖစ္မိေသးသည္။
YOU ARE READING
AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)
RomanceUnicode Version "နုငယ်စဉ်က ၊ သံယောဇဉ်သည် ရက်လနှစ်တို့ ၊ ရှည်ကြာပါလည်း အကွာအဝေး ၊ မိုင်ပေါင်းရာချီ ဖြတ်တောက်နိုင်ရန် ၊ မစွမ်းသာသည်။ သစ္စာနှင့်တည် ၊ မေတ္တာမှန်က ကင်းစင်ဒုက္ခ ၊ ဒီဘ၀မယ် လောကနိဗ္ဗာန် ၊ မင်းနှင့်တည်သည် ရစ်ချည်ဖွဲ့သည့် ၊...
