ကိုးႏွစ္မွ်ၾကာျမင့္ျပီးေနာက္....
၂၀၁၈ခုႏွစ္။
"ေဟ့ေကာင္။ ဘယ္ေနရာလဲ ေသခ်ာေျပာဦး။ ငါေက်ာ္လာျပီလားမသိဘူး။"
ထက္မာန္ဦး ကားစတီယာရင္ကို တစ္ဖက္က ကိုင္ကာ ကားေမာင္းလွ်က္ တစ္ဖက္ကလည္း ဖုန္းကိုကိုင္ထားရသည္။ အေရးထဲ စိုင္းေ၀ယံက လမ္းညႊန္တာက ဂဂ်ိဳးဂေၾကာင္ေတြ ညႊန္ေနေလသည္။ ေတာထဲေတာင္ထဲ တစ္ႏွစ္ေလာက္သြားေနလိုက္ရတာ မဂၤလာဒံုေဆးရံု၀န္းတ၀ိုက္ကိုပင္ လိမ့္ပတ္လည္ေအာင္ လမ္းမညႊန္တတ္ေတာ့ဘူးလားမသိ။
"ေဘးနားမွာ ဘာရွိလဲ။ အထင္ကရ ေနရာတစ္ခု..။"
"...."
"အိုေက။ အသည္းေဆးရံုေရွ႕က ဂိတ္ေပါက္ေနာ္။ ဟုတ္ျပီ။"
အစကတည္းက အဲ့လို ေျပာလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ လမ္းမွာ ေတြ႕တဲ့လူေတြကို ေမးစမ္းျပီး လာမွာေပါ့!
ထက္မာန္ဦး စိတ္ထဲက ေတြးရင္း ဖုန္းကုိခ်လိုက္ကာ ကားေမာင္းရင္းမွ ေဘးဘီ၀ဲယာကို မ်က္စိရွင္ရွင္ႏွင့္ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ အသည္းေဆးရံုၾကီး ဟူေသာ စာတန္းၾကီးကို ထင္းထင္းၾကီး ျမင္လိုက္ရေလသည္။ ထိုေရွ႕တည့္တည့္ လမ္းတစ္ဖက္ျခမ္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာေတာ့ ဂိတ္ေပါက္၀တစ္ခု။
ထက္မာန္ဦး ကားထဲမွ တစ္ခ်က္ လွမ္းအကဲခတ္လိုက္ေတာ့ အမည္းေရာင္သံတိုင္ေတြႏွင့္ ၀န္းရံထားေသာ ဂိတ္ေပါက္ေလး။ ဘာစာတန္းမွ ေရးထားပံုေပါက္လွ်င္ ေဘးဘက္ဂိတ္တံခါးျဖစ္ပံုရသည္။ စိုင္းေ၀ယံ ဆိုလိုသည္မွာ ထိုဂိတ္ေပါက္၀ပင္ ျဖစ္မည္ထင္သည္။ ထက္မာန္ဦး စိတ္ထဲမွမွတ္ခ်က္ျပဳလိုက္မိသည္ႏွင့္ အျဖဴေရာင္ Toyota Caldina စက္ရုပ္ကားေလးသည္ ထိုဂိတ္ေပါက္၀ႏွင့္မလွမ္းမကမ္း သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္တြင္ ထိုးရပ္သြားေလသည္။
ကားရပ္ျပီး နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်ိန္းထားတဲ့အခ်ိန္ထက္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေနာက္က်ေနျပီ။ ထက္မာန္ဦး မဂၤလာဒံုေဆးရံုေတြရွိတဲ့ေနရာတ၀ိုက္မွာ မ်က္စိလည္ျပီး အဖန္ဖန္ ျပန္ပတ္ေနရတာမို႔ ဒီေလာက္ထိ ေနာက္က်သြားရျခင္းျဖစ္သည္။ ေစာင့္ေနရတာ စိတ္မရွည္လွတာမို႔ ထက္မာန္ဦး စိုင္းေ၀ယံကို တဖန္ဖုန္းေခၚျပန္ေသးသည္။ ဖုန္းမကိုင္ေတာ့။ စိုင္းေ၀ယံ တင္မဟုတ္။ လႊမ္းလည္း ထိုနည္းတူပင္ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)
RomanceUnicode Version "နုငယ်စဉ်က ၊ သံယောဇဉ်သည် ရက်လနှစ်တို့ ၊ ရှည်ကြာပါလည်း အကွာအဝေး ၊ မိုင်ပေါင်းရာချီ ဖြတ်တောက်နိုင်ရန် ၊ မစွမ်းသာသည်။ သစ္စာနှင့်တည် ၊ မေတ္တာမှန်က ကင်းစင်ဒုက္ခ ၊ ဒီဘ၀မယ် လောကနိဗ္ဗာန် ၊ မင်းနှင့်တည်သည် ရစ်ချည်ဖွဲ့သည့် ၊...
