ရာဇဝင်ထဲက ကျွန်တော့်ချစ်သူ(Complete)

အပိုင်း(၂၅)မေချင်းနတ်ဘုရားမမှန်း သိရှိခြင်း

"ကျောက်ဟွမ် ငါကမိန်းကလေးဆိုတော့ ကုတင်ပေါ် ငါအိပ်မယ်...နင်က အောက်မှာ ဆင်းအိပ်လိုက်"

"ရှင်းရန် နင့်ပုံစံက ဘယ်နား မိန်းကလေးနဲ့ တူနေလို့လဲ...ငါလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်မယ်...အောက်ဆင်း မအိပ်နိုင်ဘူး"

ရှင်းရန်၏ မျက်နှာသည် မ​ကျေနပ်စွာ ဆူပုပ်လာတော့သည်။

"နင်က ကုတင်ပေါ်အိပ်မှာဆိုတော့ ငါက အောက်ဆင်းအိပ်ရမှာလား"

"မဟုတ်ဘူးလေ...နင်လည်း ကုတင်ပေါ်အိပ်...ငါလည်းကုတင်ပေါ်ပဲ အိပ်မယ်...ဟိုဘက်ဒီဘက်ပေါ့"

ရှင်းရန် မကျေနပ်စွာ ငြင်းဆန်ပစ်လိုက်သည်။

"မရဘူး နင့်ကို ငါ မယုံဘူး...ကုတင်ပေါ် တက်ရဲတက်ကြည့်...ကန်ချပစ်မှာ"

"ရှင်းရန် ငါကသာ နင့်ကို မယုံရမှာ...နင်ပြောဖူးတယ်လေ...နင်ကြိုက်တဲ့သူက နင့်ပြန်မကြိုက်ရင် ဆေးခတ်ပြီး အရယူမှာဆို...ပြောမရဘူး နင်ငါ့ကိုကြိတ်ကြွေရင်ကြွေနေမှာ...ဆေးခတ်ယူလို့ကတော့ ငါ နစ်နာမှာ...ပြောရင်းနဲ့ ငါ့နှာခေါင်းထဲ နွေဦးဝတ်မှုန်ဆေးနံ့တွေရနေတယ်...နင် တကယ်ကြီး ငါ့ကိုကြိတ်ကြွေနေတာလား"

ကျောက်ဟွမ်၏ စကားကြောင့် ရှင်းရန် လွန်စွာဒေါသထွက်လာပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲလာသည်။

"သောက်ကောင် သောက်ပါးစပ်ပိတ်စမ်း ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းတွေ မပြောစမ်းနဲ့"

"ရှင်းရန် အရင်စဆဲတာက နင်လေ...ငါ့ကိုလာအပြစ်တင်နေတယ်...အခုပဲ နင့်ပုံစံကြည့်...နစ်နာရင်ငါပဲ နစ်နာရမှာ"

ရှင်းရန် ပို၍ဒေါသထွက်ပြီး ကျောက်ဟွမ်အား ထုရိုက်လေတော့သည်။ ရိုက်ချက်များနည်းနည်းပြင်းလာသောအခါ ကျောက်ဟွမ် တံခါးပေါက်ဘက် လက်ညိုးထိုးကာ အော်လိုက်တော့သည်။

"ရှင်းရန် ရပ်တော့ ဟိုမှာ ဟွားအယ် လာပြီ"

မင်္ဂလာဦးခန်းထဲသို့ ဟွားအယ် ဝင်မလာနိုင်မှန်း ရှင်းရန် သိသော်လည်း ကျောက်ဟွမ်အား ထုရိုက်နေသော လက်များသည် လေထဲတွင် ရပ်တန့်သွားသည်။

ထုရိုက်ခံနေရသော်လည်း အရယ်အပြုံးမပျက်ခဲ့သူသည်လည်း သတိမထားမိဘဲ ပြောလိုက်မိသော စကားတစ်ခွန်းအား သတိထားမိချိန်တွင် မျက်နှာထက်၌ အပြုံးတို့ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။