Schemerhil, een klein dorpje waar maar zo'n 30 mensen wonen. Hier wonen ook Sally en Colin Hartman. Het is een dorpje waar nooit iets gebeurd, maar wat gebeurd er als er ineens kinderen verdwijnen?
Sally en Colin besluiten gelijk een onderzoek te st...
Ergens in een onbekend land ligt het dorpje: Schemerhill. Het dorpje bevind zich midden in het bos. Er lijden maar twee wegen naar het dorpje toe, hierdoor gaan weinig mensen op vakantie of naar de stad.
In dit dorpje wonen ook broer Colin en zus Sally Hartman samen met hun ouders. Ze wonen in de straat: Lunterlaan. Twee wijkagenten Luuk en Luke Jagers die de straat in de gaten houden, zijn twee broers van elkaar. Elke beweging die de een maakt doet de ander ook.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ik open mijn ogen en zie dat mijn licht al aan staat van mijn slaapkamer. Hoe kan die al aan staan?
Voorzichtig til ik mijn hoofd op en kijk mijn kamer rond. Dan zie ik mijn broer Colin bij de deur staan. Owh, hij heeft het licht aangezet! Wat een smeerige streek van hem.
'Ben je nu eindelijk wakker?' vraagt Colin zuchtend.
'Jaaahaa!!!' zeur ik naar zijn hoofd.
Ondanks we allebei 13 jaar zijn, is Colin toch de oudste. Hij is 20 minuten ouder en ik ben 20 minuten jonger. Daar schept hij vaak over op, ook tegen zijn vrienden.
'Sal, schiet nou op! Over 4 minuten moeten we al op school zijn.' zegt Colin ongeduldig.
Meteen spring ik mijn bed uit en ren naar mijn klerenkast toe. Ik pak snel een random jurkje er uit. Snel trek ik mijn pyjama uit, waarna ik vlug mijn jurkje over mijn hoofd heen trek. Vlug pak ik mijn schooltas en stuif dan de kamer uit, terwijl ik nog het licht uit zet.
'Dat duurde lang. Kijk eens, hier heb je je lunch.' zegt mijn moeder tegen mij en ik pak mijn broodbakje aan. Vliegens vlug ren ik naar de gang en trek mijn schoenen aan. 'Tot vanmiddag, lieverds. Heel veel plezier!'
Samen met Colin stap ik de deur uit. Ik trek de deur achter achter ons dicht en we lopen richting school. Halverwege de straat komen we de wijkagenten Luuk en Luke tegen.
'Goedemorgen, agenten Luuk en Luke.' zeggen we in koor en knikken beleefd naar hun.
'Goedemorgen, Colin en Sally. Weer lekker naar school toe?' vragen Luuk en Luke om ste beurt een woord.
'Ja, helaas wel. Ik had veel liever een langere vakantie gehad.' beantwoord ik hun vraag en gniffel. Ondertussen waren we gestopt met lopen.
'Maar wij moeten maar weer eens verder naar school.' zegt Colin en ik voel hoe hij mijn arm vast pakt. 'We spreken u vanmiddag nog. Werkse en tot kijk, Luuk en Luke.'
Colin trekt me mee en we lopen verder richting school. Ik zwaai nog even naar de wijkagenten, die terug zwaaien. Dan kijk ik terug naar voren en loop tegen een paal aan. Auts!
'Let dan toch eens op waar je loopt!' zegt Colin verontwaardigt.
'Sorry Col, maar je trok me in al die haast weg dat ik niet op lette waar ik liep.' zeg ik lichtjes geprikkeld. Ik zie hem met zijn ogen rollen en stug lopen we verder naar school toe.
